Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

εἴπερ ὁ μὲν διαρκὲσ, θαλλὸσ δὲ κατ’ αὐτὸν δὴ μόνον τὸν τοῦ προσίεσθαι χρόνον ἔχει τὸ κέρδοσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 21:8)
καί γὰρ ἦν εἰσ ἅπαντα τὸ χωρίον ὠφέλιμον καί διαρκὲσ τοῖσ ἔχουσιν ἔτι δὲ μᾶλλον ὑπὸ τοῦ Κάτωνοσ ἐρρώσθη.
(플루타르코스, Cato the Younger, chapter 58 2:2)
ἡ γὰρ φύσισ, ὥσπερ ἐν φυτοῖσ ἀγρίοισ, οἱο͂ν οἰνάνθαισ ἐρινεοῖσ κοτίνοισ, ἀρχὰσ ἀπέπτουσ καὶ ἀτελεῖσ ἡμέρων καρπῶν ἐνέφυσεν, οὕτω τοῖσ μὲν ἀλόγοισ τὸ πρὸσ τὰ ἔγγονα φιλόστοργον ἀτελὲσ καὶ οὐ διαρκὲσ πρὸσ δικαιοσύνην οὐδὲ τῆσ χρείασ πορρωτέρω προερχόμενον ἔδωκεν ἄνθρωπον δέ, λογικὸν καὶ πολιτικὸν ζῷον, ἐπὶ δίκην καὶ νόμον εἰσάγουσα καὶ θεῶν τιμὰσ καὶ πόλεων ἱδρύσεισ καὶ φιλοφροσύνην, γενναῖα καὶ καλὰ καὶ φερέκαρπα τούτων σπέρματα παρέσχε τὴν πρὸσ τὰ ἔγγονα χάριν καὶ ἀγάπησιν, ἀκολουθοῦσαν ταῖσ πρώταισ ἀρχαῖσ·
(플루타르코스, De amore prolis, section 32)
τὸ πρὸσ τὰ ἔκγονα φιλόστοργον ἀτελὲσ καὶ οὐ διαρκὲσ πρὸσ δικαιοσύνην οὐδὲ τῆσ χρείασ προσωτέρω προερχόμενον ἔδωκεν ἄνθρωπον δέ, λογικὸν καὶ πολιτικὸν ζῷον, ἐπὶ δίκην καὶ νόμον εἰσάγουσα καὶ θεῶν τιμὰσ καὶ πόλεων ἱδρύσεισ καὶ φιλοφροσύνην, γενναῖα καὶ καλὰ καὶ φερέκαρπα τούτων σπέρματα παρέσχε τὴν πρὸσ τὰ ἔκγονα χάριν καὶ ἀγάπησιν, ἀκολουθοῦσα ταῖσ πρώταισ ἀρχαῖσ·
(플루타르코스, De amore prolis, section 3 2:1)
πῶσ οὖν ἔτι γῆ στοιχεῖον ἢ ὕδωρ, εἰ μήθ’ ἁπλοῦν μήτε πρῶτον μήθ’ αὑτῷ διαρκέσ, ἀλλ’ ἐνδεὲσ ἔξωθεν εἰσ ἀεὶ τοῦ συνέχοντοσ ἐν τῷ εἶναι καὶ σῴζοντοσ;
(플루타르코스, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 49 3:1)
τὰσ γὰρ ἄλλασ τέχνασ εἰκόσ ἐστι πρὸσ ἐργασίαν ἢ δόξαν συνισταμένασ ἐν ταῖσ ἀδόξοισ καὶ ταπειναῖσ πόλεσιν ἀπομαραίνεσθαι, τὴν δ’ ἀρετὴν, ὥσπερ ἰσχυρὸν καὶ διαρκὲσ φυτὸν, ἐν ἅπαντι ῥιζοῦσθαι τόπῳ, φύσεώσ τε χρηστῆσ καὶ φιλοπόνου ψυχῆσ ἐπιλαμβανομένην.
(플루타르코스, Demosthenes, chapter 1 3:1)
"ἀλλὰ μικρὸσ οὕτω καὶ κενόσπουδοσ ὁ θεόσ ἐστιν, ὥστε μηδὲν ἡμῶν ἐχόντων θεῖον ἐν αὑτοῖσ μηδὲ προσόμοιον ἁμωσγέπωσ ἐκείνῳ καὶ διαρκὲσ καὶ βέβαιον, ἀλλὰ φύλλοισ, ὡσ Ὅμηροσ ἔφη, παραπλησίωσ ἀπομαραινομένων παντάπασι καὶ φθινόντων ἐν ὀλίγῳ, ποιεῖσθαι λόγον τοσοῦτον, ὥσπερ αἱ τοὺσ Ἀδώνιδοσ κήπουσ ἐπ’ ὀστράκοισ τισὶ τιθηνούμεναι καὶ θεραπεύουσαι γυναῖκεσ, ἐφημέρουσ ψυχὰσ ἐν σαρκὶ τρυφερᾷ καὶ βίου ῥίζαν ἰσχυρὰν οὐ δεχομένῃ βλαστανούσασ, εἶτ’ ἀποσβεννυμένασ εὐθὺσ ὑπὸ τῆσ τυχούσησ προφάσεωσ·
(플루타르코스, De sera numinis vindicta, section 17 2:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION