Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἵνα μὴ ἐξαίφνησ αὐτὸν ἰδόντεσ θαυμάσητε καὶ τοιοῦτόν τι τῇ διανοίᾳ ὑπολάβητε·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 498)
προέλθετε δὴ τῇ διανοίᾳ καὶ εἰσ τὴν στοὰν τὴν ποικίλην·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 186 1:1)
χάρματα δ’ ἀντιδιδοῖεν κοινοφιλεῖ διανοίᾳ, καὶ στυγεῖν μιᾷ φρενί·
(아이스킬로스, 에우메니데스, choral, antistrophe 23)
εἰή δ’ ἀγαθῶν ἀγαθὴ διάνοια πολίταισ.
(아이스킬로스, 에우메니데스, choral, anapests5)
οἳ δῆτ’ ὀρθῶσ κατ’ ἐπωνυμίαν καὶ πολυνεικεῖσ ὤλοντ’ ἀσεβεῖ διανοίᾳ.
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, choral, anapests4)
Ψυχῆσ κατάστασισ , αἴσθησισ σύμπασα καθαρὴ, διάνοια λεπτὴ, γνώμη μαντική.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.116)
φυλάξαισ δ’ ἄν, ἐὰν ἐπακολουθήσῃσ τῇ προτέρᾳ διανοίᾳ καὶ τῇ προαιρέσει τοῦ λόγου, τί σοι βούλεται σκοπῶν καὶ πρὸσ τὸ ἰδίωμα ἀφορῶν περὶ οὗ ἂν λέγῃσ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἠθῶν. 7:5)
καὶ ταῦτ’ οὐ μόνον πραότητόσ ἐστιν ἐπίδειγμα οὐδὲ τοῦ πρὸσ πάντασ ὁσίωσ ἔχειν αὐτὸν καὶ μὴ φθονερῶσ διακεῖσθαι πρόσ τινασ τῶν ἐντίμων καὶ ὑπερεχόντων, ἀλλὰ καὶ τοῦ μὴ καταπεπλῆχθαι ὑπὸ φόβων τὴν ἀρχὴν, μηδὲ ταραχωδῶσ ἔχειν πρὸσ τὰ συμβαίνοντα, μηδὲ ὀξύρροπον εἶναι πρόσ τε ὀργὴν καὶ θυμὸν, ἀλλὰ βεβαίᾳ καὶ ἀκινήτῳ χρῆσθαι τῇ διανοίᾳ πρὸσ ἅπαντασ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 4:1)
οἱ μὲν γὰρ ἑκόντεσ, οἱ δ’ ἀνάγκῃ προσεχώρουν, περιρρέοντοσ τοῦ πολέμου καὶ πάντων ἐφεξῆσ ὥσπερ πῦρ ἐπιὸν ὑποφευγόντων, οἱ δὲ τῆσ Ἀθηνᾶσ ἐν πολλοῖσ ἤδη πολλάκισ δείξαντεσ ὡσ ὀρθῶσ εἰσιν ἐπώνυμοι καὶ μάλα ἵλεῳ τῇ τῆσ θεοῦ χρῶνται διανοίᾳ, καὶ συνειδότεσ ἔξωθεν οὖσαν τῇ πόλει τὴν φυλακὴν ψήφισμα ποιοῦνται τὴν μὲν πόλιν ἐπιτρέψαι τῇ πολιούχῳ θεῷ, παῖδασ δὲ καὶ γυναῖκασ εἰσ Τροιζῆνα παρακαταθέσθαι, αὐτοὶ δὲ γυμνωθέντεσ τῶν περιττῶν προβαλέσθαι τὴν θάλατταν, πάντων ὅσα τισ εἴποι μέγιστα κατ’ ἀνθρώπουσ ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ παρασχόμενοι σύμβολα εὐσεβείασ, καρτερίασ, φρονήσεωσ, φιλανθρωπίασ, μεγαλοψυχίασ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 49:6)
"ταύτῃ μὲν τῇ διανοίᾳ τε καὶ τόλμῃ ἀπῆρα οἴκοθεν, οὐχ ᾗ τινὲσ ἐδόξαζον, ἀλλ’ αἰσχυνόμενοσ μὲν ἐμαυτὸν τὸ μέγιστον μὴ δόξαιμί ποτε ἐμαυτῷ παντάπασι λόγοσ μόνον ἀτεχνῶσ εἶναί τισ, ἔργου δὲ οὐδενὸσ ἄν ποτε ἑκὼν ἀνθάψασθαι, κινδυνεύειν δὲ προδοῦναι πρῶτον μὲν τὴν Δίωνοσ ξενίαν τε καὶ ἑταιρίαν ἐν κινδύνοισ ὄντωσ γεγονότοσ οὐ μικροῖσ, εἴτ’ οὖν πάθοι τι εἴτ’ ἐκπεσὼν ὑπὸ Διονυσίου καὶ τῶν ἄλλων ἐχθρῶν ἔλθοι πρὸσ ἡμᾶσ φεύγων καὶ ἀνέροιτο εἰπὼν, Ὦ Πλάτων, ἥκω σοι φυγὰσ οὐχ ὁπλιτῶν δεόμενοσ οὐδὲ ἱππέων ἐνδεὴσ γενόμενοσ ἀμύνεσθαι τοὺσ ἐχθροὺσ, ἀλλὰ λόγων καὶ πειθοῦσ, ᾗ σὲ μάλιστα ἠπιστάμην ἐγὼ δυνάμενον ἀνθρώπουσ νέουσ ἐπὶ τἀγαθὰ καὶ δίκαια προτρέποντα εἰσ φιλίαν τε καὶ ἑταιρίαν ἀλλήλοισ καθιστάναι ἑκάστοτε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 66:6)
ἔτι πᾶν τὸ διανοητὸν καὶ νοητὸν ἡ διάνοια ἢ κατάφησιν ἢ ἀπόφησιν ‐ τοῦτο δ’ ἐξ ὁρισμοῦ δῆλον ‐ ὅταν ἀληθεύῃ ἢ ψεύδηται·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 185:1)
διὸ ἥ τε φύσισ ἀρχὴ καὶ τὸ στοιχεῖον καὶ ἡ διάνοια καὶ ἡ προαίρεσισ καὶ οὐσία καὶ τὸ οὗ ἕνεκα·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 9:5)
τό τε γὰρ διανοητὸν σημαίνει ὅτι ἔστιν αὐτοῦ διάνοια, οὐκ ἔστι δ’ ἡ διάνοια πρὸσ τοῦτο οὗ ἐστὶ διάνοια δὶσ γὰρ ταὐτὸν εἰρημένον ἂν εἰή, ὁμοίωσ δὲ καὶ τινόσ ἐστιν ἡ ὄψισ ὄψισ, οὐχ οὗ ἐστὶν ὄψισ καίτοι γ’ ἀληθὲσ τοῦτο εἰπεῖν ἀλλὰ πρὸσ χρῶμα ἢ πρὸσ ἄλλο τι τοιοῦτον.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 183:1)
τὸ αὐτὸ γὰρ τὸ πρακτὸν καὶ προαιρετόν, ὥστε εἰ πᾶσα διάνοια ἢ πρακτικὴ ἢ ποιητικὴ ἢ θεωρητική, ἡ φυσικὴ θεωρητική τισ ἂν εἰή, ἀλλὰ θεωρητικὴ περὶ τοιοῦτον ὂν ὅ ἐστι δυνατὸν κινεῖσθαι, καὶ περὶ οὐσίαν τὴν κατὰ τὸν λόγον ὡσ ἐπὶ τὸ πολὺ ὡσ οὐ χωριστὴν μόνον.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 6 8:1)
οὐ γάρ ἐστι τὸ ψεῦδοσ καὶ τὸ ἀληθὲσ ἐν τοῖσ πράγμασιν, οἱο͂ν τὸ μὲν ἀγαθὸν ἀληθὲσ τὸ δὲ κακὸν εὐθὺσ ψεῦδοσ, ἀλλ’ ἐν διανοίᾳ, περὶ δὲ τὰ ἁπλᾶ καὶ τὰ τί ἐστιν οὐδ’ ἐν διανοίᾳ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 6 49:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION