헬라어 문장 내 검색 Language

"κολποφακῆν διανοεῖται ποιεῖν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 47 2:1)
ὁπόσουσ γὰρ ἄν τισ ᾖ κεκτημένοσ ἑταίρουσ, τοσούτοισ μὲν ὀφθαλμοῖσ ἃ βούλεται ὁρᾷ, τοσαύταισ δὲ ἀκοαῖσ ἃ δεῖ ἀκούει, τοσαύταισ δὲ διανοίαισ διανοεῖται περὶ τῶν συμφερόντων.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ α. 38:1)
αἰνιγματώδουσ δὲ καὶ ἀσαφοῦσ τῆσ ἀποκρίσεωσ γενομένησ, ἐπηρώτησαν αὐτὸν εἰ πρὸσ εὐτελῆ τινα πρᾶξιν αὐτοὺσ ἄγειν διανοεῖται.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xi, chapter 4 5:1)
κληθεὶσ ὑπὸ τῶν δημάρχων εἰσ τὸ πλῆθοσ ὁ μέγασ ἐκεῖνοσ καὶ σεμνὸσ ἀποδώσει τῷ δήμῳ τῷ φαύλῳ καὶ ταπεινῷ λόγον ὧν πράττει τε καὶ διανοεῖται, κἂν ἀδικῶν φαίνηται δίκησ, ἧσ ἂν ἄξιοσ ᾖ, τεύξεται.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 56 1:3)
καλῆσ οὖν αὐτῷ προαιρέσεωσ καὶ πράξεων μεγάλων ἐπιτυγχανομένων εἰκότωσ ἐνόμιζεν ἡγεμόνα τε καὶ σύμβουλον θεὸν ἔχειν, καὶ πείσασ πρότερον ἑαυτὸν ὅτι κατὰ τὴν ἐκείνου βούλησιν ἅπαντα πράττει καὶ διανοεῖται, ταύτην ᾤετο δεῖν πρὸ παντὸσ ἐμποιῆσαι τὴν ὑπόληψιν τοῖσ πλήθεσιν·
(플라비우스 요세푸스, Contra Apionem, Φλαί̈ου Ιὠσήπου περὶ ἀρχαιότητοσ ἀντιρρητικὸσ λόγοσ β. 111:1)
τί πράττειν ἁνὴρ διανοεῖται;
(루키아노스, Piscator, (no name) 47:9)
ἀξιοῖ δὲ οὐχ ὡσ ἠδικηκὼσ ἡσυχίαν ἔχων πολιτεύεσθαι, ἀλλ’ ὥσπερ αὐτὸσ ἐξευρὼν τοὺσ τὴν πόλιν ἀδικήσαντασ, οὕτω διανοεῖται, καὶ παρασκευάζεται ὅπωσ ἑτέρων μεῖζον δυνήσεται, ὥσπερ οὐ διὰ πρᾳότητα καὶ ἀσχολίαν τὴν ὑμετέραν οὐ δεδωκὼσ ὑμῖν δίκην, εἰσ οὓσ νῦν ἁμαρτάνων οὐ λανθάνει, ἀλλ’ ἅμα ἐξελεγχθήσεταί τε καὶ δώσει δίκην.
(리시아스, Speeches, Κατ’ Ἀνδοκίδου ἀσεβείας 41:1)
εἰ γὰρ καὶ διανοεῖταί τισ ὡσ δεῖ πρὸσ τοὺσ τὰ δίκαια πράττοντασ πολεμεῖν, οὐκ ἂν ὁμολογήσειέν γε.
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Ἀλκιβιάδησ α 37:2)
"τί οὖν," φησί, "τὰ ἕνδεκα ἃ μηδὲν ἄλλο ἢ διανοεῖταί τισ, ἄλλο τι ἐκ τούτου τοῦ λόγου οὐκ ἄν ποτε οἰηθείη δώδεκα εἶναι ἃ μόνον αὖ διανοεῖται;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 325:1)
"φέρε, εἰ διανοεῖται τούτων μηδὲν ποιεῖν Διονύσιοσ ὧν φησιν, ἀπελθόντοσ δ’ ἐμοῦ ἐὰν ἐπιστέλλῃ Δίωνι πιθανῶσ, αὐτόσ τε καὶ ἄλλοισ πολλοῖσ τῶν αὐτοῦ διακελευόμενοσ, ἃ νῦν πρὸσ ἐμὲ λέγει, ὡσ αὐτοῦ μὲν ἐθέλοντοσ, ἐμοῦ δὲ οὐκ ἐθελήσαντοσ ἃ προυκαλεῖτό με δρᾶν, ἀλλ’ ὀλιγωρήσαντοσ τῶν ἐκείνου τὸ παράπαν πραγμάτων, πρὸσ δὲ καὶ τούτοισιν ἔτι μηδ’ ἐθέλῃ με ἐκπέμπειν, αὐτὸσ τῶν ναυκλήρων μηδενὶ προστάττων, ἐνδείξηται δὲ πᾶσιν ῥᾳδίωσ ὡσ ἀβουλῶν ἐμὲ ἐκπλεῖν, ἆρά τισ ἐθελήσει με ἄγειν ναύτην ὁρμώμενον ἐκ τῆσ Διονυσίου οἰκίασ;
(플라톤, Epistles, Letter 7 151:1)
καὶ τοιαύτην διάνοιαν ἔχων διανοεῖται παιδευτὴν εἶναι ἀρετήν·
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Πρωταγόρας 125:2)
ἃ δὲ χρὴ μὲν αὖ καὶ ἀναγκαῖον εἰπεῖν νομοθέτην ὅστισ ἅπερ ἐγὼ διανοεῖται, ἐν δὲ σχήματι νόμου ἀναρμοστεῖ λεγόμενα, τούτων πέρι δοκεῖ μοι δεῖγμα προενεγκόντα αὑτῷ τε καὶ ἐκείνοισ οἷσ νομοθετήσει, τὰ λοιπὰ πάντα εἰσ δύναμιν διεξελθόντα, τὸ μετὰ τοῦτο ἄρχεσθαι τῆσ θέσεωσ τῶν νόμων.
(플라톤, Laws, book 4 86:1)
ὅστισ δὴ διανοεῖται πόλεσιν ἀποφαίνεσθαι νόμουσ, πῇ τὰ δημόσια καὶ κοινὰ αὐτοὺσ χρὴ ζῆν πράττοντασ, τῶν δὲ ἰδίων ὅσον ἀνάγκη μηδὲ οἰέται δεῖν, ἐξουσίαν δὲ ἑκάστοισ εἶναι τὴν ἡμέραν ζῆν ὅπωσ ἂν ἐθέλῃ, καὶ μὴ πάντα διὰ τάξεωσ δεῖν γίγνεσθαι, προέμενοσ δὲ τὰ ἴδια ἀνομοθέτητα, ἡγεῖται τά γε κοινὰ καὶ δημόσια ἐθελήσειν αὐτοὺσ ζῆν διὰ νόμων, οὐκ ὀρθῶσ διανοεῖται.
(플라톤, Laws, book 6 201:1)
καὶ τοίνυν, ὦ ξένε, ἐγὼ μέν σοι σφόδρα δεχοίμην ἂν τοῦτον τὸν νόμον, ὁ δὲ δὴ Κλεινίασ αὐτὸσ φραζέτω τί ποτε περὶ αὐτῶν διανοεῖται.
(플라톤, Laws, book 8 86:1)
φράσαντοσ δὲ τῷ Ἀριστείδη τοῦ Θεμιστοκλέουσ, ὡσ διανοεῖται τὸν ναύσταθμον ἐμπρῆσαι τῶν Ἑλλήνων, οὕτω γὰρ ἔσεσθαι μεγίστουσ καὶ κυρίουσ ἁπάντων τοὺσ Ἀθηναίουσ, παρελθὼν εἰσ τὸν δῆμον ὁ Ἀριστείδησ ἔφη τῆσ πράξεωσ, ἣν Θεμιστοκλῆσ πράττειν διανοεῖται, μήτε λυσιτελεστέραν ἄλλην μήτ’ ἀδικωτέραν εἶναι.
(플루타르코스, Ἀριστείδης, chapter 22 2:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION