Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐδεὶσ γὰρ τοὺσ διακόνουσ ὡσ κρείττουσ αὑτοῦ θαυμάζει, οὐδὲ οὗ πρότεροσ περὶ τῶν πραγμάτων ἐντεθύμηται, τούτῳ τὴν αὑτοῦ γνώμην προστίθησιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 41:4)
πῶσ οὖν καλεῖσ διακόνουσ τούτουσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 45:15)
εἶθ’ οὓσ, εἰ δεῖ πείθεσθαι τοῖσ Πλάτωνοσ λόγοισ, τιμῶν ἀξιοῦν δεῖ καὶ πολὺ μειζόνων ἢ κατὰ τὰσ συνήθεισ, τούτουσ τοῖσ Πλάτωνοσ λόγοισ πεισθέντεσ κόλακασ καὶ διακόνουσ καὶ τοῦ μηδενὸσ ἀξίουσ προσεροῦμεν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 80:4)
εἰ δ’ οὖν καὶ διακονία πάντα ταῦτ’ ἐστὶ καὶ οὐδὲν σεμνὸν, τί μαθὼν, ὦ φίλη κεφαλὴ, αὐτὸσ ἡμῖν τοὺσ διακόνουσ μιμεῖ, πολιτείαν κατασκευαζόμενοσ καὶ νόμουσ συγγράφων, καὶ λέγεισ μὲν καὶ τυραννίδα συντελεῖν εἰσ νόμων θέσιν, λέγεισ δὲ τῇ φιλοσοφίᾳ δυναστείασ προσδεῖν καὶ μὴ πρότερον παύσεσθαι κακῶν τὰσ πόλεισ, πρὶν ἄν σοι τὸ πολυύμνητον δὴ τοῦτο ἢ οἱ βασιλεῖσ φιλοσοφήσωσιν, ἢ βασιλεύσωσιν οἱ φιλόσοφοι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 39:1)
καὶ οὔτε μισθωτοὺσ αὐτοὺσ καλεῖσ, καίτοι μισθὸν τάξασ αὐτοῖσ παρὰ τῶν ἄλλων ἐν τῇ πόλει, οὔτε τῶν κοινῶν διακόνουσ, καὶ ταῦτα ὑπὲρ πάντων ἀγρύπνουσ μέλλοντασ διάξειν καὶ κινδυνεύσειν ἅπαντα κίνδυνον ὑπὲρ τῆσ πόλεωσ ἁπάσησ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 39:4)
εἰ μὲν γὰρ τὰ ὅπλα παραδόντασ ἢ τοῖσ κήρυξιν ὁμολογήσαντασ, ἢ τὸν Περσῶν βασιλέα δεσπότην ἀντὶ τῶν νόμων ἑλομένουσ ἠξίουν σώζεσθαι, οὐκ ἂν ἔγωγε συγχαίρειν ᾤμην δεῖν οὔτε τοῖσ πείθουσι τῶν λόγων οὔτε τοῖσ πεισθεῖσι τῆσ σωτηρίασ, ἀλλ’ ὡσ ἀληθῶσ διακόνουσ ἂν ἐκείνουσ εἶχον καλεῖν, καὶ τοῦ πρὸσ ἡμέραν ὑπηρέτασ ὥσπερ τοὺσ πορθμέασ, οὐ μόνον, εἰ βούλει, τοὺσ κυβερνήτασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 54:8)
τοῦτ’ οὖν, ὦ θεία κεφαλὴ, προσήκει λέγειν, κἀγὼ φαίην ἂν ἐκείνουσ γενέσθαι τοὺσ ἄνδρασ ὑπηρέτασ καὶ διακόνουσ, οὐ τοῦ δήμου τῶν Ἀθηναίων, πόθεν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 84:1)
ὡσ ἃ τοῖσ πεισθεῖσιν ἀρετῆσ ἔχει δείγματα, ταῦτ’ ἐν κακίᾳ χρὴ κατὰ τῶν πεισάντων λαμβάνειν, οὐδ’ ὡσ τοὺσ μὲν διακονήσαντασ ὡσ ἀγαθοὺσ ἄνδρασ ἐπαινεῖν, τοὺσ δ’ εἰσηγησαμένουσ ταῦτα καὶ συμβουλεύσαντασ διακόνουσ πειρᾶσθαι τῷ λόγῳ ποιεῖν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 166:3)
φαίνεται τοίνυν αἰτιασάμενοσ μὲν κοινῇ τοὺσ ἄνδρασ ὡσ διακόνουσ καὶ κόλακασ, πάλιν δὲ τῆσ αἰτίασ ἀφιεὶσ αὐτοὺσ, τούτου δ’ ἕνεκ’ αἰτιασάμενοσ, τοῦ μηδένα δόξαι ῥήτορα χρηστὸν Ἀθήνησι γεγονέναι, πάλιν δ’ αὖ τῶν ῥητόρων ἕνα τῶν Ἀθήνησιν ἐπαινῶν, καὶ ταῦτα τοῖσ αὐτοῖσ ἐνεχόμενον οἷσπερ οὗτοι, τὸν Ἀριστείδην λέγω, καὶ δυοῖν θάτερον, ἢ μὴ προσήκοντα ἐπαινούμενον, ἢ ’κείνουσ δεικνύντα ἃ μὴ προσῆκεν ἀκηκοότασ, ἔτι δ’ οὐ τοῦτον μόνον, ἀλλὰ καὶ πάντασ ἐφεξῆσ αὐτοὺσ ἐπῃνεκὼσ ἑτέρωθι, ἡνίκ’ οὐδεμιᾶσ ἐστι φιλονεικίασ, καὶ πάλιν γ’ ἰδίᾳ τὸν Περικλέα φάσκων τελεώτατον εἰσ τὴν ῥητορικὴν γεγονέναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 168:12)
νῦν δ’ ἑτέρουσ διακόνουσ ὑποβαλλόμενοι τῆσ συμβουλῆσ ὡσ ἀληθῶσ σκιαμαχεῖν ἀναγκάζουσι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 1:4)
καὶ ὁ τῶν Ἀμφικτυόνων δὲ νόμοσ κελεύει ὕδωρ παρέχειν ἐλεοδύτασ, τοὺσ τραπεζοποιοὺσ καὶ τοὺσ τοιούτουσ διακόνουσ σημαίνων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 73 2:2)
"κατὰ δὲ τοὺσ πότουσ αὐτὸσ ἐπὶ τὰσ εἰσόδουσ ἐφιστάμενοσ οὓσ μὲν εἰσῆγεν,3 οὓσ δ’ ἀνέκλινε, καὶ τοὺσ διακόνουσ δὲ τοὺσ τὰσ παραθέσεισ φέροντασ αὐτὸσ εἰσῆγε, καὶ περιπορευόμενοσ οὗ μὲν προσεκάθιζεν, οὗ δὲ προσανέπιπτε καὶ ποτε μὲν ἀποθέμενοσ μεταξὺ τὸν ψωμόν, ποτὲ δὲ τὸ ποτήριον, ἀνεπήδα καὶ μετανίστατο καὶ περιῄει τὸν πότον προπόσεισ λαμβάνων ὀρθὸσ ἄλλοτε παρ’ ἄλλοισ, ἅμα δὲ καὶ τοῖσ ἀκροάμασι προσπαίζων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 19 3:65)
καὶ συγκαλῶν αὐτοὺσ εἰσ εὐωχίαν ποτὲ μὲν χίλια τρίκλινα, ποτὲ δὲ χίλια πεντακόσια συνεπλήρου μετὰ πολυτελεστάτησ κατασκευῆσ, καὶ ὁ χειρισμὸσ τῆσ διακονίασ δι’ αὐτοῦ ἐγίνετο κατὰ γὰρ τὰσ εἰσόδουσ ἐφιστάμενοσ οὓσ μὲν εἰσῆγεν, οὓσ δ’ ἀνέκλινεν, καὶ τοὺσ διακόνουσ δὲ τοὺσ τὰσ παραθέσεισ εἰσφέροντασ αὐτὸσ εἰσῆγε, καὶ περιπορευόμενοσ οὗ μὲν προσεκάθιζεν, οὗ δὲ προσανέπιπτε.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 532)
συμβουλευσάντων δ’ ἡμῖν τῶν παρόντων, τὰ μὲν ἄλλα πάντα ἐνειμάμεθα, τὴν δὲ οἰκίαν καὶ τοὺσ παῖδασ τοὺσ διακόνουσ τοῦ πατρὸσ ἐξαιρέτουσ ἐποιησάμεθα, ἵν’ ἐκ μὲν τῆσ οἰκίασ, ὁποτέροισ ἂν ἡμῶν φαίνηται ὀφειλομένη ἡ προίξ, οὗτοι αὐτὴν κομίσωνται, ἐκ δὲ τῶν παίδων κοινῶν ὄντων, ἐάν τι οὗτοι τῶν πατρῴων ἐπιζητῶσιν, πυνθάνωνται, καὶ βασανίζοντεσ αὐτοὺσ καὶ ἄλλῳ ὅτῳ ἂν τρόπῳ βούλωνται ζητοῦντεσ.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Βοιωτὸν περὶ Προικὸσ Μητρῴασ. 17:2)
καὶ γὰρ αὐτοὶ γελοῖοί ἐστε καὶ ἡδεῖσ καὶ διακόνουσ πολλοὺσ τούτων ἔχετε·
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 1:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION