Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ οὐκ ᾐσχύνθη ὁ μιαρὸσ οὗτοσ ἐκλιπὼν μὲν τὴν πατρῴαν οἰκίαν, διαιτώμενοσ δὲ παρὰ Μισγόλᾳ, οὔτε πατρικῷ ὄντι φίλῳ οὔθ’ ἡλικιώτῃ, ἀλλὰ παρ’ ἀλλοτρίῳ καὶ πρεσβυτέρῳ ἑαυτοῦ, καὶ παρ’ ἀκολάστῳ περὶ ταῦτα ὡραῖοσ ὤν.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 424)
καὶ τῶν φίλων καὶ τῶν εἰωθότων παρῆν οὐδεὶσ, ἀλλ’ ἀπεδήμουν ἄλλοσ ἄλλοσε, ὅτι μὴ εἷσ τισ ἔτυχε διαιτώμενοσ ἐν τοῖσ ὕδασι τότε, ὃν ἐγὼ ἔτι πρόσθεν ἐδόκουν ὄναρ κειμένῳ μοι καθ’ ὁδὸν μόνῳ, τοῦ ἵππου ἐφ’ οὗ καθήμην πεπτωκότοσ, εἰπεῖν ὅτι καὶ τοῦτο παρὰ τῆσ εἱμαρμένησ συμβαίη, μόνον με ἀπολειφθῆναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι γ# 2:2)
χωρὶσ γὰρ τοῦ μηδ’ ὑφ’ ἑνὸσ τῶν ἔξωθεν ὁρᾶσθαι βίον ἔζησε γυναικόσ, καὶ διαιτώμενοσ μὲν μετὰ τῶν παλλακίδων, πορφύραν δὲ καὶ τὰ μαλακώτατα τῶν ἐρίων ταλασιουργῶν, στολὴν μὲν γυναικείαν ἐνεδεδύκει, τὸ δὲ πρόσωπον καὶ πᾶν τὸ σῶμα ψιμυθίοισ καὶ τοῖσ ἄλλοισ τοῖσ τῶν ἑταιρῶν ἐπιτηδεύμασιν ἁπαλώτερον πάσησ γυναικὸσ τρυφερᾶσ κατεσκεύαστο.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 23 1:2)
καλέσαντα Ῥωμαίων πολλοὺσ καὶ ἀγαθοὺσ εἰσ τὴν οἰκίαν, ἐν ᾗ διαιτώμενοσ ἐτύγχανεν, ἔπειτα δείξαντα τοῖσ ἐλθοῦσι τὰ ἔνδον τῇ τε ἄλλῃ κατασκευῇ φαύλωσ κεχορηγημένα καὶ δὴ καὶ τῶν εἰσ ἑστίασιν ὀχλικὴν ἐπιτηδείων ἄπορα, τότε μὲν ἀπαλλάττεσθαι κελεύειν, εἰσ ἑσπέραν δὲ καλεῖν αὐτοὺσ ἐπὶ τὸ δεῖπνον·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 60 8:1)
Ταῦτα μὲν οὖν ἤδη καὶ κατὰ τὸν ζωῆσ χρόνον τῆσ αὐτοῦ γινόμενα παρέδωκε Μωυσῆσ, τῶν δὲ αὖθισ καίπερ ἐπὶ τῆσ ἐρημίασ διαιτώμενοσ προενόησεν, ὅπωσ ἐπειδὰν τὴν Χαναναίαν λάβωσι τάδε ποιῶσι·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 3 360:1)
καὶ μηδενὸσ ἐπὶ ξενίαν τῶν κατὰ τὴν ἀγορὰν αὐτὸν παρακαλοῦντοσ πρεσβύτησ ἐξ ἀγροῦ κατιὼν τῆσ μὲν Ἐφράμιοσ φυλῆσ ὢν ἐν δὲ τῇ Γάβῃ διαιτώμενοσ συντυγχάνων αὐτῷ, τίσ τε ὢν ἤρετο καὶ δι’ ἃσ αἰτίασ στελλόμενοσ σκότουσ ἤδη τὰ πρὸσ τὸ δεῖπνον αὑτῷ λαμβάνοι.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 5 180:1)
Ἡρώδου τοῦ βασιλέωσ ὀλίγον πρὸ τῆσ τελευτῆσ Ἀγρίππασ ἐν Ῥώμῃ διαιτώμενοσ καὶ ὁμοτροφίασ καὶ συνηθείασ αὐτῷ πολλῆσ γενομένησ πρὸσ Δροῦσον τὸν Τιβερίου τοῦ αὐτοκράτοροσ υἱὸν καὶ Ἀντωνίᾳ τῇ Δρούσου τοῦ μεγάλου γυναικὶ εἰσ φιλίαν ἀφίκετο, Βερενίκησ τῆσ μητρὸσ τιμωμένησ παρ’ αὐτῇ καὶ προαγωγῶν ἠξιωκυίασ τὸν υἱόν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 18 176:1)
Ἀγρίππασ δὲ ὁ βασιλεύσ, ἐτύγχανεν γὰρ ἐπὶ Ῥώμησ διαιτώμενοσ, προύκοπτε φιλίᾳ τῇ πρὸσ τὸν Γάιον μειζόνωσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 18 343:1)
διαιτώμενοσ δὲ ἐνταῦθα τά τε ἄλλα καθαρεύει καὶ λουτρῶν εἴργεται θερμῶν, τὸ δὲ λουτρὸν ὁ ποταμόσ ἐστιν ἡ Ἕρκυνα·
(파우사니아스, Description of Greece, Βοιωτικά, chapter 39 9:3)
ὡσ οὖν ὁ Λύσανδροσ ἔπεμψε πρὸσ τὸν Φαρνάβαζον ταῦτα πράττειν κελεύων, ὁ δὲ Μαγαίῳ τε τῷ ἀδελφῷ καὶ Σουσαμίθρῃ τῷ θείῳ προσέταξε τὸ ἔργον, ἔτυχε μὲν ἐν κώμῃ τινὶ τῆσ Φρυγίασ ὁ Ἀλκιβιάδησ τότε διαιτώμενοσ, ἔχων Τιμάνδραν μεθ’ αὑτοῦ τὴν ἑταίραν, ὄψιν δὲ κατὰ τοὺσ ὕπνουσ εἶδε τοιαύτην·
(플루타르코스, Ἀλκιβιάδης, chapter 39 1:1)
ἔνιοι δὲ τὰ μὲν ἄλλα περὶ τῆσ Ἀλκιβιάδου τελευτῆσ ὁμολογοῦσι τούτοισ, αἰτίαν δέ φασιν οὐ Φαρνάβαζον οὐδὲ Λύσανδρον οὐδὲ Λακεδαιμονίουσ παρασχεῖν, αὐτὸν δὲ τὸν Ἀλκιβιάδην γνωρίμων τινῶν διεφθαρκότα γύναιον ἔχειν σὺν αὑτῷ, τοὺσ δ’ ἀδελφοὺσ τοῦ γυναίου τὴν ὕβριν οὐ μετρίωσ φέροντασ ἐμπρῆσαί τε τὴν οἰκίαν νύκτωρ, ἐν ᾗ διαιτώμενοσ ἐτύγχανεν ὁ Ἀλκιβιάδησ, καὶ καταβαλεῖν αὐτόν, ὥσπερ εἴρηται, διὰ τοῦ πυρὸσ ἐξαλλόμενον.
(플루타르코스, Ἀλκιβιάδης, chapter 39 5:1)
ὁ δὲ Λαέρτησ εἴκοσιν ἔτη καθ’ αὑτὸν ἐν ἀγρῷ διαιτώμενοσ γρηὶ σὺν ἀμφιπόλῳ, ἥ οἱ βρῶσίν τε πόσιν τε παρτίθει, τὴν μὲν πατρίδα καὶ τὸν οἶκον καὶ τὴν βασιλείαν ἔφυγε, τὴν δὲ λύπην μετ’ ἀπραξίασ καὶ κατηφείασ ἀεὶ συνοικοῦσαν εἶχεν.
(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 2 1:5)
καὶ κενῶν δοξῶν, ὅσασ οὐκ ἂν εἴποι τισ, εἰσ τὴν γυναικωνῖτιν ὑπορρέουσιν ὁ δὲ Λαέρτησ εἴκοσιν ἔτη καθ’ αὑτὸν ἐν ἀγρῷ διαιτώμενοσ γρηὶ σὺν ἀμφιπόλῳ, ἥ οἱ βρῶσίν τε πόσιν τε παρτίθει, τὴν μὲν πατρίδα καὶ τὸν οἶκον καὶ τὴν βασιλείαν ἔφυγε, τὴν δὲ λύπην μετ’ ἀπραξίασ καὶ κατηφείασ ἀεὶ συνοικοῦσαν εἶχεν.
(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 2 5:1)
ἑαυτὸν δὲ λιτῶσ καὶ σωφρόνωσ ἐκ τῶν τυχόντων διῴκει, θαυμαζόμενοσ ὅτι, μὴ μόνον Σικελίασ τε καὶ Καρχηδόνοσ, ἀλλὰ καὶ τῆσ Ἑλλάδοσ ὅλησ ἀποβλεπούσησ πρὸσ αὐτὸν εὐημεροῦντα, καὶ μηδὲν οὕτω μέγα τῶν τότε νομιζόντων, μηδ’ ἐπιφανεστέρασ περὶ ἄλλον ἡγεμόνα τόλμησ καὶ τύχησ γεγονέναι δοκούσησ, οὕτω παρεῖχεν ἑαυτὸν ἐσθῆτι καὶ θεραπείᾳ καὶ τραπέζῃ μέτριον, ὥσπερ ἐν Ἀκαδημείᾳ συσσιτῶν μετὰ Πλάτωνοσ, οὐκ ἐν ξεναγοῖσ καὶ μισθοφόροισ διαιτώμενοσ, οἷσ αἱ καθ’ ἑκάστην ἡμέραν πλησμοναὶ καὶ ἀπολαύσεισ παραμυθία τῶν πόνων καὶ τῶν κινδύνων εἰσίν.
(플루타르코스, Dion, chapter 52 2:1)
ἐν τούτῳ δὲ Ἀλκιβιάδησ ἐτύγχανε γὰρ περὶ Χερρόνησον ἐν τοῖσ ἑαυτοῦ τείχεσι διαιτώμενοσ ἵππῳ προσελάσασ πρὸσ τὸ στράτευμα τῶν Ἀθηναίων ᾐτιᾶτο τοὺσ στρατηγοὺσ πρῶτον μὲν οὐ καλῶσ οὐδ’ ἀσφαλῶσ στρατοπεδεύειν ἐν αἰγιαλοῖσ δυσόρμοισ καὶ ἀναπεπταμένοισ·
(플루타르코스, Λύσανδρος, chapter 10 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION