Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

δῆλον δὲ τοῦτο ἐκ τῶν διαιρέσεων τῶν περὶ τὰ πάθη καὶ τὰσ δυνάμεισ καὶ τὰσ ἕξεισ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 74:1)
Εἶναι δὲ τῆσ διαλεκτικῆσ ἴδιον τόπον καὶ τὸν προειρημένον περὶ αὐτῆσ τῆσ φωνῆσ, ἐν ᾧ δείκνυται ἡ ἐγγράμματοσ φωνὴ καὶ τίνα τὰ τοῦ λόγου μέρη, καὶ περὶ σολοικισμοῦ καὶ βαρβαρισμοῦ καὶ ποιημάτων καὶ ἀμφιβολιῶν καὶ περὶ ἐμμελοῦσ φωνῆσ καὶ περὶ μουσικῆσ καὶ περὶ ὁρ́ων κατά τινασ καὶ διαιρέσεων καὶ λέξεων.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 44:2)
Περὶ διαιρέσεων α’.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. z'. XRGSIPPOS 22:3)
ἄρξομαι δ’ ἀπὸ τῆσ διαιρέσεωσ, προειπὼν ὅτι τῶν πρὸ αὐτοῦ γενομένων συγγραφέων ἢ κατὰ τόπουσ μεριζόντων τὰσ ἀναγραφὰσ ἢ κατὰ χρόνουσ εὐπαρακολουθήτουσ ἐκεῖνοσ οὐδετέραν τούτων τῶν διαιρέσεων ἐδοκίμασεν.
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 9 1:1)
Ὁμοίωσ δὲ τοῖσ ἐπὶ τοῦ πενταγώνου ἐὰν διὰ τῶν κατὰ τὸν κύκλον διαιρέσεων ἐφαπτομένασ τοῦ κύκλου ἀγάγωμεν, περιγραφήσεται περὶ τὸν κύκλον ἑξάγωνον ἰσόπλευρόν τε καὶ ἰσογώνιον ἀκολούθωσ τοῖσ ἐπὶ τοῦ πενταγώνου εἰρημένοισ.
(유클리드, Elements, book 4, type Prop321)
Ὁμοίωσ δὲ τοῖσ ἐπὶ τοῦ πενταγώνου ἐὰν διὰ τῶν κατὰ τὸν κύκλον διαιρέσεων ἐφαπτομένασ τοῦ κύκλου ἀγάγωμεν, περιγραφήσεται περὶ τὸν κύκλον πεντεκαιδεκάγωνον ἰσόπλευρόν τε καὶ ἰσογώνιον.
(유클리드, Elements, book 4, type Prop334)
Ὡσ δ’ ἕκαστα τούτων κατὰ τὸν προειρημένον διέταξε τρόπον, εἰσ ἐκκλησίαν συγκαλέσασ τοὺσ ἄρχοντασ τῶν Ἑβραίων καὶ τοὺσ φυλάρχουσ καὶ τοὺσ ἡγεμόνασ τῶν διαιρέσεων καὶ τοὺσ ἐπὶ πάσησ πράξεωσ ἢ κτήσεωσ τοῦ βασιλέωσ τεταγμένουσ, στὰσ ἐφ’ ὑψηλοτάτου βήματοσ ὁ βασιλεὺσ ἔλεξε πρὸσ τὸ πλῆθοσ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 7 455:1)
ἐπειδὴ γὰρ πέφανται ταῦτα, τῶν ἔμπροσθεν ἀναμνησθῶμεν κατ’ εἴδη διαιρέσεων.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 289:5)
καὶ ἐγὼ νῦν τοῦτ’ αὐτὸ παρασκευάζων, τῶν τε Πυθαγορείων πέμπω σοι καὶ τῶν διαιρέσεων, καὶ ἄνδρα, ὥσπερ ἐδόκει ἡμῖν τότε, ᾧ γε σὺ καὶ Ἀρχύτησ, εἴπερ ἥκει παρά σε Ἀρχύτησ, χρῆσθαι δύναισθ’ ἄν.
(플라톤, Epistles, Letter 13 5:5)
τούτων δὴ ἔγωγε αὐτόσ τε ἐραστήσ, ὦ Φαῖδρε, τῶν διαιρέσεων καὶ συναγωγῶν, ἵνα οἱο͂́σ τε ὦ λέγειν τε καὶ φρονεῖν·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 262:1)
τιθέασι γὰρ τούτων πρῶτον τὸν Σπονδεῖον, ἐν ᾧ οὐδεμία τῶν διαιρέσεων τὸ ἴδιον ἐμφαίνει, εἰ μή τισ εἰσ τὸν συντονώτερον σπονδειασμὸν βλέπων αὐτὸ τοῦτο διάτονον εἶναι ἀπεικάσει.
(위 플루타르코스, De musica, section 11 4:2)
"ταῦτα δ’ ἂν εἰή, ὅσα ὑπὸ τῆσ ἐλαχίστησ διέσεωσ μετρεῖται περισσάκισ, οἷσ ἀκολουθεῖν ἀνάγκη καὶ τὸ μηδεμίαν τῶν τετραχορδικῶν διαιρέσεων χρησίμην εἶναι, πλὴν μόνην ταύτην, δι’ ἧσ πᾶσιν ἀρτίοισ χρῆσθαι διαστήμασι συμβέβηκεν αὕτη δ’ ἂν εἱή ἥ τε τοῦ συντόνου καὶ διατόνου καὶ ἡ τοῦ τονιαίου χρώματοσ.
(위 플루타르코스, De musica, section 389)

SEARCH

MENU NAVIGATION