Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τούτου δὲ αἴτιον ὅτι οὐκ εἰσ ἑτέρουσ ὁρῶν ἑρμηνέασ οὕτω λαμβάνει τὸ δίκαιον, ἀλλ’ αὐτὸσ ἔχων ἐκ παιδείασ τῶν ὡσ ἀληθῶσ καλῶν καὶ τῶν ἀγαθῶν ἐπιστήμην τὴν ἀπὸ τῶν νόμων ἐμπειρίαν προσειληφὼσ, ὥστε μή τι τῶν γεγραμμένων διαφεύγειν αὐτὸν, οὕτωσ τὰσ κρίσεισ ποιεῖται περὶ πάντων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 6:5)
ἀλλὰ μὴν αὐτόσ γ’ ἔφησ ἐντεῦθεν ὡρμῆσθαι τοὺσ κινδύνουσ, καὶ οὐδ’ ὀλίγον χρόνον ἐγχωρεῖν διαφεύγειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 148:9)
εἰ δέ ἐστι τὸ εἰρημένον τὸ δυνατὸν ἢ ἀκολουθεῖ, φανερὸν ὅτι οὐκ ἐνδέχεται ἀληθὲσ εἶναι τὸ εἰπεῖν ὅτι δυνατὸν μὲν τοδί, οὐκ ἔσται δέ, ὥστε τὰ ἀδύνατα εἶναι ταύτῃ διαφεύγειν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 9 39:1)
ἀλλ’ αἱ ἐν τοῖσ ἀριθμοῖσ φύσεισ αἱ ἐπαινούμεναι καὶ τὰ τούτοισ ἐναντία καὶ ὅλωσ τὰ ἐν τοῖσ μαθήμασιν, ὡσ μὲν λέγουσί τινεσ καὶ αἴτια ποιοῦσι τῆσ φύσεωσ, ἐοίκεν οὑτωσί γε σκοπουμένοισ διαφεύγειν κατ’ οὐδένα γὰρ τρόπον τῶν διωρισμένων περὶ τὰσ ἀρχὰσ οὐδὲν αὐτῶν αἴτιον·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 14 137:2)
ἑώθεν τοῦτο δρῶσιν, καὶ συνεχῶσ πολλὰσ ἡμέρασ, ἀλλὰ καὶ φαίνεσθαι τοῖσ ἄλλοισ βούλονται τοῦτο πράττοντεσ, ἵν’ ὡσ εὐδαίμονασ καὶ μακαρίουσ θαυμάσωσιν, ἀλλὰ μάλιστα μὲν μετριάζειν τοῖσ τοιούτοισ, εἰ δὲ μή, τό γε φαίνεσθαι τοῖσ ἄλλοισ διαφεύγειν οὔτε γὰρ εὐεπίθετοσ οὔτ’ εὐκαταφρόνητοσ ὁ νήφων, ἀλλ’ ὁ μεθύων, οὐδ’ ὁ ἄγρυπνοσ, ἀλλ’ ὁ καθεύδων·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 5 307:1)
τὴν δ’ ἐχομένην ταύτησ ἡλικίαν μέχρι πέντε ἐτῶν, ἣν οὔτε πω πρὸσ μάθησιν καλῶσ ἔχει προσάγειν οὐδεμίαν οὔτε πρὸσ ἀναγκαίουσ πόνουσ, ὅπωσ μὴ τὴν αὔξησιν ἐμποδίζωσιν, δεῖ τοσαύτησ τυγχάνειν κινήσεωσ ὥστε διαφεύγειν τὴν ἀργίαν τῶν σωμάτων·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 7 304:2)
καὶ γὰρ εἰ μὲν ἐδύναντο πάσασ διαφεύγειν τὰσ ἀλογίασ ἐν ταῖσ τραγῳδίαισ, ἴσωσ ἂν εἶχε λόγον μηδὲ τοῦτο παραπέμψαι·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΑΙΣΧΥΛΟΥ ΚΑΙ ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ ΚΑΙ 11:2)
πολλὰ γὰρ ὁ βίοσ ἔχει παράδοξα, στάσεισ πολιτικάσ, λῃστείασ, πολέμουσ, ἐν οἷσ οὐ ῥᾴδιον διαφεύγειν τὸν κίνδυνον ἄνθρωπον ὄντα.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiii, chapter 23 3:4)
τρισμυρίουσ γοῦν ἔφασαν αὐτῶν ἀποθανεῖν, Τιμαγένησ δὲ πεντακισμυρίουσ εἴρηκεν, τῶν δὲ ἄλλων τοὺσ μὲν αἰχμαλώτουσ ληφθῆναι, τοὺσ δ’ εἰσ τὰ οἰκεῖα διαφεύγειν χωρία.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 13 423:1)
τοῖσ δὲ συνελαυνομένοισ οὔτ’ ἐπὶ γῆν διαφεύγειν ἦν ἐκπεπολεμωμένων πάντων οὔτ’ ἐξ ἴσου διαναυμαχεῖν·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον γ. 619:2)
λογιζόμενοι δ’ ὕστερον ἀφῃρῆσθαι σφᾶσ αὐτοὺσ καὶ δεξιᾶσ ἐλπίδασ τό τε μὴ δύνασθαι διαφεύγειν ἐννοοῦντεσ, ἤδη γὰρ ἐπέλιπε τὰ ἐπιτήδεια, δεινῶσ ἠθύμουν καὶ ταῖσ ψυχαῖσ ἀναπεπτώκεσαν.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον δ. 58:1)
ἀλλὰ Ζάλμοξισ, ἔφη, λέγει ὁ ἡμέτεροσ βασιλεύσ, θεὸσ ὤν, ὅτι ὥσπερ ὀφθαλμοὺσ ἄνευ κεφαλῆσ οὐ δεῖ ἐπιχειρεῖν ἰᾶσθαι οὐδὲ κεφαλὴν ἄνευ σώματοσ, οὕτωσ οὐδὲ σῶμα ἄνευ ψυχῆσ, ἀλλὰ τοῦτο καὶ αἴτιον εἰή τοῦ διαφεύγειν τοὺσ παρὰ τοῖσ Ἕλλησιν ἰατροὺσ τὰ πολλὰ νοσήματα, ὅτι τοῦ ὅλου ἀμελοῖεν οὗ δέοι τὴν ἐπιμέλειαν ποιεῖσθαι, οὗ μὴ καλῶσ ἔχοντοσ ἀδύνατον εἰή τὸ μέροσ εὖ ἔχειν.
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Χαρμίδης 60:6)
ὀρθὴ γὰρ ἡ παροιμία, τὸ τὰσ ἁπάσασ μὴ ῥᾴδιον εἶναι διαφεύγειν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 92:1)
καὶ ἄλλαι μηχαναὶ πολλαί εἰσιν ἐν ἑκάστοισ τοῖσ κινδύνοισ ὥστε διαφεύγειν θάνατον, ἐάν τισ τολμᾷ πᾶν ποιεῖν καὶ λέγειν.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Ἀπολογία Σωκράτους 205:2)
τούτουσ δὴ βούλεται ὁ ἡμέτεροσ νόμοσ εὖ καὶ καλῶσ βασανίζειν, καὶ τοῖσ μὲν χαρίσασθαι, τοὺσ δὲ διαφεύγειν.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 105:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION