Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Ἢν ζόφοσ τὰσ ὄψιασ σχῇ, καὶ δῖνοσ ἀμφὶ τὴν κεφαλὴν ἑλίσσηται, καὶ ὦτα βομβέῃ ὅκωσ Ῥεόντων καναχηδὸν ποταμῶν, ἢ οἱο͂ν ἄνεμοσ ἱστίοισι ἐγκυβερνῆ, ἢ αὐλῶν, ἢ καὶ συρίγγων ἐνοπὴ, ἢ τρισμοῦ ἁμάξησ ἰαχὴ, ὀνομάζο μεν σκότωμα τὸ πάθοσ, κακὸν μὲν, κἢν σύμπτωμα κεφαλῆσ, κακὸν δὲ, κἢν ἐκ διαδέξιοσ κεφαλαίησ, ἢ ἐξ ἑωυτέησ χρονίου νούσου φύῃ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.18)
ἥκιστ’ ἀλλ’ αἰθέριοσ Δῖνοσ.
(아리스토파네스, Clouds, Choral, anapests26)
Δῖνοσ;
(아리스토파네스, Clouds, Choral, anapests27)
τουτί μ’ ἐλελήθειν, ὁ Ζεὺσ οὐκ ὤν, ἀλλ’ ἀντ’ αὐτοῦ Δῖνοσ νυνὶ βασιλεύων.
(아리스토파네스, Clouds, Choral, anapests28)
Δῖνοσ βασιλεύει τὸν Δί’ ἐξεληλακώσ.
(아리스토파네스, Clouds, Lyric-Scene, iambics18)
οὐκ ἔστ’, οὔκ, ἐπεὶ Δῖνοσ βασιλεύει τὸν Δί’ ἐξεληλακώσ.
(아리스토파네스, Clouds, Episode14)
ἑφθὰ καὶ ὀπτὰ καὶ μάζασ καὶ ἄρτουσ, ὀνομάζεται δὲ ὁ λιμὴν καὶ ὁ τόποσ οὗτοσ Δῖνοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 8 3:1)
ἢ νάσων, ἁλιήρει κώπᾳ πεμπομέναν τάλαι‐ ναν, οἰκτρὰν βιοτὰν ἔχουσαν οἴκοισ, ἔνθα πρωτόγονόσ τε φοῖ‐ νιξ δάφνα θ’ ἱεροὺσ ἀνέ‐ σχε πτόρθουσ Λατοῖ φίλᾳ ὠ‐ δῖνοσ ἄγαλμα Δίασ;
(에우리피데스, Hecuba, choral, antistrophe 11)
Ἀλλὰ χρὴ πρὸσ τῇ ὄψει τῇ ἑωυτέου, ὅ τι ἄν σοι φαίνηται ἐν τῷ ὀστέῳ, καὶ ἐρώτησιν ποιέεσθαι πάντων τουτέων ̔τοῦ γὰρ μᾶλλόν τε καὶ ἧσσον τρωθέντοσ ταῦτ’ ἐστὶ σημήϊἀ, καὶ ἢν ὁ τρωθεὶσ καρωθῇ, καὶ σκότοσ περιχυθῇ, καὶ δῖνοσ ἔχῃ, καὶ πέσῃ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΝ ΚΕΦΑΛΗ ΤΡΩΜΑΤΩΝ., 11.8)
Ἢν δὲ ὑποπτεύσῃσ μὲν τὸ ὀστέον ἐῤῬωγέναι, ἢ πεφλάσθαι, ἢ ἀμφότερα ταῦτα, τεκμαιρόμενοσ, ὅτι ἰσχυρῶσ τέτρωται, ἐκ τῶν λόγων τοῦ τρωματίου, καὶ ὅτι ὑπὸ ἰσχυροτέρου τοῦ τρώσαντοσ, ἢν ἕτεροσ ὑφ’ ἑτέρου τρωθῇ, καὶ τὸ βέλοσ ὅτῳ ἐτρώθη, ὅτι τῶν κακούργων βελέων ἦν, ἔπειτα τὸν ἄνθρωπον ὅτι δῖνόσ τε ἔλαβε καὶ σκότοσ, καὶ ἐκαρώθη καὶ κατέπεσεν‧ τούτων δὲ οὕτω γιγνομένων, ἢν μὴ διαγινώσκῃσ εἰ ἔῤῬωγε τὸ ὀστέον, ἢ πέφλασται, ἢ καὶ ἀμφότερα ταῦτα, μήτε ὅλωσ ὁρᾷν δύνῃ, δεῖ δὴ, ἐπὶ τὸ ὀστέον τὸ τηκτὸν τὸ μελάντατον δεύσαντα, τῷ μέλανι φαρμάκῳ τῷ τηκομένῳ στεῖλαι τὸ ἕλκοσ, ὑποτείναντα ὀθόνιον, ἐλαίῳ τέγξαντα, εἶτα καταπλάσαντα τῇ μάζῃ ἐπιδῆσαι‧ τῇ δ’ ὑστεραίῃ, ἀπολύσαντα, ἐκκαθήραντα τὸ ἕλκοσ, ἐπιξῦσαι.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΝ ΚΕΦΑΛΗ ΤΡΩΜΑΤΩΝ., 14.7)

SEARCH

MENU NAVIGATION