Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐκοῦν ὁ πρεσβύτεροσ, ἀποδοθέντοσ τοῦ ὕδατοσ αὐτῷ καὶ λόγου, κατηγορῶν μετὰ σπουδῆσ, βλέπων δηλονότι πρὸσ ὑμᾶσ, λέξει·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1623)
καὶ ταῦτ’ ἤδη διέξεισι δηλονότι πρὸσ τοὺσ δικαστάσ, λέγων ἃ χρὴ τὸν τοιοῦτον ποιεῖν.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1634)
δεύτερον δέ φησι καιρὸν γενέσθαι, ὃν ἤγομεν χρόνον τὴν εἰρήνην, δηλονότι μέχρι τῆσ ἡμέρασ ἐκείνησ ἐν ᾗ καταλύσασ τὴν ὑπάρχουσαν εἰρήνην τῇ πόλει, ὁ αὐτὸσ οὗτοσ ῥήτωρ ἔγραψε τὸν πόλεμον·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 551)
κατὰ δὲ ἀπαγγελίαν οὕτωσ, ὅταν τισ κοινοτέροισ τοῖσ ὀνόμασι χρῆται καὶ τοῖσ σημαντικοῖσ τοῖσ σφόδρα καὶ ἐναργεστέρωσ δηλοῦσι τὰ πράγματα, καὶ ὅταν ἀφηγηματικοῖσ σχήμασι χρῆται, καὶ ὅταν τισ ἰσοδυναμοῦσιν ἥκιστα χρῆται, [τὰ τροπικὰ λέγει καὶ μεταφορικὰ ἰσοδυναμοῦντα τοῖσ κυρίοισ δηλονότι,] καὶ ὅταν τισ πρᾳοτέροισ ἀντὶ τῶν τραχέων.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σαφηνείασ καὶ καθαρότητοσ. 4:1)
ἐποιοῦμεν ταῦτα ἄσμενοι δηλονότι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 4:4)
ἡμεῖσ Κερκυραίουσ ποτ’ ἐδεξάμεθα ἐκσπόνδουσ ὄντασ, συμφέρειν κρίναντεσ δηλονότι προκαταλαβεῖν αὐτοὺσ, ἐπειδήπερ ἴσχυον, καὶ νῦν εὖ οἶδ’ ὅτι, εἰ τοῖσ Θηβαίοισ μηδὲν ὑπῆρχε κοινὸν πρὸσ τὴν πόλιν, ἄλλωσ δ’ ἔχοντεσ δύναμιν ἑωρῶντο, πάντεσ ἂν ἔφασκον περὶ πλείστου ποιεῖσθαι οἰκειώσασθαι τοὺσ ἄνδρασ καὶ ἐφ’ ἡμᾶσ ἀγαγεῖν καὶ δι’ ἡμῶν ποιήσασθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ δ# ὑπὲρ Θηβαίων δεύτερος 5:4)
δηλονότι κἀν ταῖσ πολιτείαισ τῶν μὲν οὕτω διακειμένων ὡσ ἀμύνεσθαι οὐ πάνυ τι ἅπτονται οἱ τὰ τοιαῦτα τηροῦντεσ, τοὺσ δ’ ὑπείκοντασ διώκουσιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 71:7)
δεῖν γὰρ αὐτὴν φῂσ ὥσ τι διάφορον δηλονότι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 180:3)
, τοῖσ δ’ ἄλλοισ ἐν ἅπαντι βίῳ προτιθέναι φησὶ ποιηταῖσ μιμεῖσθαι, δηλονότι ὡσ οὐδένα ἐφιξόμενον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 23:1)
τὸ δ’ ἀληθὲσ οὐ βούλεσθε, οἶμαι, πρὸσ ὑμᾶσ αὐτοὺσ λέγειν, ὅτι οὐκ ἔνεστι λίθων ἐρῶντασ οὐδὲ λουτρῶν ἐξηρτημένουσ οὐδ’ ἃ μὴ δεῖ τιμῶντασ τὰσ περὶ τοὺσ λόγουσ διατριβὰσ γιγνώσκειν, ἀλλὰ τὰ ὑμέτερ’ αὐτῶν ἀνατίθετ’ ἐμοὶ καὶ βλασφημεῖτε μετ’ εὐφημίασ, εἰ γὰρ ἐβούλετο, καὶ τοιαυτὶ λέγοντεσ, ὡσ νῦν γε νυστάζοντα δηλονότι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ τοὺσ αἰτιωμένουσ ὅτι μὴ μελετῴη 7:9)
οὐθεὶσ γοῦν ἠξίωσε τῶν ἓν λεγόντων γῆν εἶναι στοιχεῖον, δηλονότι διὰ τὴν μεγαλομέρειαν, τῶν δὲ τριῶν ἕκαστον στοιχείων εἴληφέ τινα κριτήν, οἱ μὲν γὰρ πῦρ οἱ δ’ ὕδωρ οἱ δ’ ἀέρα τοῦτ’ εἶναί φασιν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 166:1)
ἔτι εἰ ἀδιαίρετον αὐτὸ τὸ ἕν, κατὰ μὲν τὸ Ζήνωνοσ ἀξίωμα οὐθὲν ἂν εἰή ὃ γὰρ μήτε προστιθέμενον μήτε ἀφαιρούμενον ποιεῖ μεῖζον μηδὲ ἔλαττον, οὔ φησιν εἶναι τοῦτο τῶν ὄντων, ὡσ δηλονότι ὄντοσ μεγέθουσ τοῦ ὄντοσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 136:3)
τοῦ δ’ ἄλλωσ ἕτερον, τοῦ δ’ ἀεὶ ἄλλωσ ἄμφω δηλονότι.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 12 66:2)
τοῦ μὲν οὖν περιττοῦ γένεσιν οὔ φασιν, ὡσ δηλονότι τοῦ ἀρτίου οὔσησ γενέσεωσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 14 87:1)
δῆλον γὰρ ὡσ εἴ τισ πάλιν εἷσ πλουσιώτεροσ ἁπάντων ἐστί, δηλονότι κατὰ τὸ αὐτὸ δίκαιον τοῦτον ἄρχειν τὸν ἕνα ἁπάντων δεήσει, ὁμοίωσ δὲ καὶ τὸν εὐγενείᾳ διαφέροντα τῶν ἀμφισβητούντων δι’ ἐλευθερίαν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 3 204:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION