Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐὰν δ’ ὑμᾶσ ἀναμνήσασ ἐπιδείξω, ὑπερβαίνων τούσδε τοὺσ ἀγρίουσ, Κηδωνίδην καὶ Αὐτοκλείδην καὶ Θέρσανδρον, αὐτοὺσ δὲ λέγων ὧν ἐν ταῖσ οἰκίαισ ἀνειλημμένοσ γέγονε, μὴ μόνον παρὰ τῷ Μισγόλᾳ μεμισθαρνηκότα αὐτὸν ἐπὶ τῷ σώματι, ἀλλὰ καὶ παρ’ ἑτέρῳ καὶ πάλιν παρ’ ἄλλῷ, καὶ παρὰ τούτου ὡσ ἕτερον ἐληλυθότα, οὐκέτι δήπου φανεῖται μόνον ἡταιρηκώσ, ἀλλὰ μὰ τὸν Διόνυσον οὐκ οἶδ’ ὅπωσ δυνήσομαι περιπλέκειν ὅλην τὴν ἡμέραν καὶ πεπορνευμένοσ·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 521)
πᾶσα δήπου ἀνάγκη ἦν ἐκ τοῦ λόγου τούτου μαρτυρεῖν τὸν μέν, ὡσ ἐδέκαζε, τὸν δέ, ὡσ ἐδεκάζετο, προκειμένησ ἑκατέρῳ ζημίασ ἐκ τοῦ νόμου θανάτου, ὥσπερ ἐνθάδε, ἐάν τισ μισθώσηταί τινα Ἀθηναίων ἐφ’ ὕβρει, καὶ πάλιν ἐάν τισ Ἀθηναίων ἐπὶ τῇ τοῦ σώματοσ αἰσχύνῃ ἑκὼν μισθαρνῇ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 872)
ἐὰν δ’ εἰσ ἓν δήπου τούτων τῶν ἐπὶ ταῖσ ὁδοῖσ ἐργαστηρίων ἰατρὸσ εἰσοικίσηται, ἰατρεῖον καλεῖται·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1242)
εἰ δὲ Τίμαρχοσ ὡραῖοσ ἐγένετο καὶ σκώπτεται τῇ τοῦ πράγματοσ διαβολῇ καὶ μὴ τοῖσ αὑτοῦ ἔργοισ, οὐ δήπου διὰ τοῦτ’ αὐτόν φησι δεῖν συμφορᾷ περιπεσεῖν.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1263)
οὔτε τὸν ἴδιον βίον τὸν Δημοσθένουσ πρότερον διεξῆλθον, οὔτε τῶν δημοσίων ἀδικημάτων οὐδενὸσ πρότερον ἐμνήσθην, ἄφθονα δήπου καὶ πολλὰ ἔχων, ἢ πάντων γ’ ἂν εἰήν ἀπορώτατοσ·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 203 1:1)
τῶν δ’ ἄλλων, οἳ πρότερον ὑπὸ Τεύκρου ἐμηνύθησαν, οὔτε δήπου οἱ τεθνεῶτεσ δι’ ἐμὲ μᾶλλον ἐτέθνασαν, οὔτε οἱ φεύγοντεσ μᾶλλον ἔφευγον.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 101:4)
πάντωσ δήπου·
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 167:3)
εἰ γὰρ ἐβουλέσθην με ἀπολλύναι τὼ θεώ, ἐχρῆν δήπου καὶ μὴ θέντα με τὴν ἱκετηρίαν ὁμολογῆσαι.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 185:2)
εἴπερ γὰρ ἡ πόλισ ἁπάντων τῶν πολιτευομένων κοινή ἐστι, καὶ τὰ γιγνόμενα δήπου ἀγαθὰ τῇ πόλει κοινά ἐστι.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ ἑαυτοῦ καθόδου 3:3)
τὸ δ’ ἰσχυρὸν τοῦτο μόνον εὑρ́οι τισ ἂν αὐτῶν ἐν τοῖσ λόγοισ, τὰσ ἐμὰσ συμφορὰσ ἐπὶ παντὶ ὀνειδίζειν, καὶ ταῦτα ἐν εἰδόσι δήπου κάλλιον ὑμῖν, ὥστε μηδὲν ἂν τούτων δικαίωσ τιμὴν αὐτοῖσ τινα φέρειν.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ ἑαυτοῦ καθόδου 8:1)
ἐμοὶ δέ, ὦ ἄνδρεσ, καὶ τῷ πρώτῳ τοῦτο εἰπόντι ὀρθῶσ δοκεῖ εἰρῆσθαι, ὅτι πάντεσ ἄνθρωποι γίγνονται ἐπὶ τῷ εὖ καὶ κακῶσ πράττειν, μεγάλη δὲ δήπου καὶ τὸ ἐξαμαρτεῖν δυσπραξία ἐστί, καὶ εἰσὶν εὐτυχέστατοι μὲν οἱ ἐλάχιστα ἐξαμαρτάνοντεσ, σωφρονέστατοι δὲ οἳ ἂν τάχιστα μεταγιγνώσκωσι.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ ἑαυτοῦ καθόδου 9:1)
οὓσ πολλῷ δήπου εἰκὸσ ἧττον ἄν τι ἐξαμαρτεῖν, ἢ εἰ ὑμᾶσ δέοι ἀκούσαντάσ τι ἐν τῷ παραχρῆμα νῦν διαβουλεύσασθαι.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ ἑαυτοῦ καθόδου 31:2)
καίτοι οὐ δήπου, ὦ Ἀθηναῖοι, ὀστρακισθῆναι μὲν ἐπιτήδειόσ εἰμι, τεθνάναι δὲ οὐκ ἄξιοσ, οὐδὲ κρινόμενοσ μὲν ἀποφυγεῖν, ἄκριτοσ δὲ φεύγειν, οὐδὲ τοσαυτάκισ ἀγωνιζόμενοσ καὶ νικήσασ δικαίωσ <ἂν> πάλιν δόξαιμι δι’ ἐκεῖνα ἐκπεσεῖν.
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 55:2)
ὅτε δὲ ἐστὶν εὔδηλον ὅτι ἐφ’ ἓν τοῦτο πᾶσα ἡ τῆσ λογικῆσ δυνάμεωσ ἕξισ ὡρ́μηται, δυοῖν ἀνάγκη δήπου θάτερον, ἢ μὴ ὀρθῶσ ἔχειν μηδ’ ἱκανὸν φαίνεσθαι τὸν λόγον, ἢ ὁμοῦ βέλτιστόν τε εἶναι καὶ κρατεῖν τῶν ἀκουόντων.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ συνθέσεωσ καὶ φρασέωσ. 8:4)
οὐ γὰρ τόθ’ ὑμεῖσ βδεόμενοι δήπου ’γένεσθε πυρροί;
(아리스토텔레스, Agon, antepirrheme 1:14)

SEARCH

MENU NAVIGATION