Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὡσ δὲ αὐτοῖσ καὶ ἡ σύνταξισ ἤδη παρελέλυτο, ὀξύτερον ὑπεχώρουν καί, τῶν ἐπιτεταγμένων σφίσι δευτέρων καὶ τρίτων συνυποχωρούντων, μισγόμενοι πάντεσ ἀλλήλοισ ἀκόσμωσ ἐθλίβοντο ὑπὸ σφῶν καὶ τῶν πολεμίων ἀπαύστωσ αὐτοῖσ ἐπικειμένων, ἑώσ ἔφευγον ἤδη σαφῶσ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 16 12:9)
καὶ τοῖσ ἀρχομένοισ σύμφορον εἶναι τοῦ γένουσ τὴν οἰκειότητα κἀνταῦθα ἐνεδείξατο ἡμῖν ἐκ τῶν δευτέρων·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Δία 6:1)
ὥστ’ ἔγωγε τὸν νομιζόμενον πρὸ Τριπτολέμου βίον τοῦτον εἶναι τὸν πρὸ ὑμῶν ἐπινοῶ, σκληρόν τινα καὶ ἄγροικον καὶ ὀρείου διαίτησ ὀλίγον ἀποκεχωρηκότα, ἀλλ’ ἄρξαι μὲν τοῦ ἡμέρου τε καὶ τοῦ νῦν τὴν Ἀθηναίων πόλιν, βεβαιωθῆναι δὲ καὶ τοῦτον ὑφ’ ὑμῶν δευτέρων, φασὶν, ἀμεινόνων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 29:12)
ἔμελλεσ ἄρα τοῖσ Ἕλλησιν ᾄδεσθαι δευτέρων σχετλιωτέρων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Μονῳδία ἐπὶ Σμύρνῃ 3:4)
ἀλλὰ Ζεῦ πολιεῦ τε καὶ θεαὶ κληροῦχοι τῆσδε τῆσ πόλεωσ καὶ Πόσειδον, ὃσ ἀμφότερα εἴληχασ, κινεῖν τε καὶ σώζειν, καὶ θεοὶ βασίλειοί τε καὶ Ἑλλήνιοι, γενέσθαι τόνδε ἡμῖν τὸν οἰκισμὸν δευτέρων ἀμεινόνων βεβαιοτέρων ἐπὶ πολλῇ μὲν εὐφροσύνῃ καὶ δόξῃ τῶν οἰκιστῶν, χρηστοῖσ δὲ τοῖσ ἀπαντησομένοισ τῇ πόλει διὰ παντὸσ τοῦ μέλλοντοσ χρόνου, εἶναι δέ τι καὶ τοὐμὸν ἐν Ἕλλησι νῦν τε καὶ ὕστερον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παλινῳδία ἐπὶ Σμύρνῃ καὶ τῷ ταύτησ ἀνοικισμῷ 7:8)
δευτέρων δὲ εὐφημιῶν Θησεύσ τε ἀρχηγέτησ καὶ Σμύρνα ὄνομα τῇ πόλει ταύτῃ, καὶ γένοσ Ἀττικὸν, καὶ Ιὤνων ὕστερον ὡσ εἰσ οἰκείαν εἴσοδοσ, καὶ τρίτη δὴ θέσισ καὶ κατοίκισισ τὸν Ἀλέξανδρον, οὗ δύο ταῦτα κάλλιστα καὶ μέγιστα μνημεῖα, ἥδε τε ἡ πόλισ καὶ ἡ τοῦ Νείλου πρόσοικοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Προσφωνητικόσ Σμυρναϊκός 2:7)
δι’ ἃ πάντα χρὴ καὶ τὸ συμβεβηκὸσ ἐνεγκεῖν ὡσ πραότατα καὶ τῶν δευτέρων ἐρρωμένωσ ἀντέχεσθαι καὶ τὸν λόγον βεβαιῶσαι ὅτι οὐκ οἰκίαι καλῶσ ἐστεγασμέναι οὐδὲ λίθοι τειχῶν εὖ δεδομημένοι οὐδὲ στενωποί τε καὶ νεώρια ἡ πόλισ, ἀλλ’ ἄνδρεσ χρῆσθαι τοῖσ ἀεὶ παροῦσι δυνάμενοι, καὶ μὴ νομίζειν οὕτω τινὰ εἶναι συμφορὰν ἰσχυρὰν ἧσ μὴ καὶ λύσιν ἔστιν εὑρεῖν, μηδ’ οὕτωσ μικρὰσ ἔχειν ἀφορμὰσ δι’ ὧν οὐκ ἄν τισ καὶ τῶν μεγίστων περιγένοιτο, ἐπισταμένουσ ἀκοῇ ὅτι Ἀθηναίων τῆσ ἡγεμονίασ στερηθέντων καὶ τὰ τείχη ταῖσ ἑαυτῶν χερσὶ κατασκαψάντων καὶ τοσοῦτον μεταπεσόντων ἐκ τῆσ ἀρχαίασ εὐδαιμονίασ, ὥστε ἐπὶ τριάκοντα αὐτῶν εἶναι δεσπόταισ, καὶ τοῖσ ἐκ Λακεδαίμονοσ φρουροῖσ ἑβδομήκοντα ἄνδρεσ οἱ πρῶτοι συστάντεσ καὶ Φυλὴν καταλαβόντεσ τοσοῦτον αὖ μεταβαλεῖν ἐποίησαν ἅπαντα τὰ πράγματα, ὥστε κατέσχον μὲν τὸν Πειραιᾶ, κύριοι δὲ τῶν λιμένων κατέστησαν, ἔσωσαν δὲ καὶ ἑαυτοὺσ καὶ τοὺσ ἑαυτῶν, τὴν πόλιν δὲ ἐκομίσαντο καὶ τὴν πάτριον πολιτείαν, τὰσ Λακεδαιμονίων φρουρὰσ ἀπαλλάξαντεσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 17:9)
μέγιστον δὲ πάντων ἱερὰ καὶ τάφουσ αἰσχυνθέντεσ καὶ τὸ τῆσ Ῥόδου μέχρι τούτου ζηλωτὸν ὄνομα, παύσασθε τοῦ σεισμοῦ τούτου, ὃσ ὑμῖν πανταχοῦ συμπεριέρχεται, καὶ μὴ δευτέρων σχετλιωτέρων δεῖσθε, ἀλλὰ γένεσθε ἐν ὑμῶν αὐτῶν, ἵν’ ἡμεῖσ τε ἐφ’ ὑμῖν ὡσ ἑταίροισ ἀγαθοῖσ φιλοτιμώμεθα καὶ ὑμεῖσ ἐφ’ ἡμῖν ὡσ οἱοίσ πείθειν ὅτου καιρὸσ ἀεί.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 16:1)
ἡ δὲ ὑπὲρ τῶν δευτέρων σαφῶσ ἤδη σύμβολον ἦν τῆσ ἀληθείασ, καὶ ὅτι οὐκ εἶχον ἑτέρωσ θέσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 104:4)
καὶ δῆτα σοὶ μὲν πλεῖν ἡμῖν ἐξ οὐρίασ τε καὶ ἐπὶ χρηστοῖσ καὶ δευτέρων ἀμεινόνων ἀγγέλλεσθαι, ἡμῖν δ’ αὖ τὰ ἡμέτερα ἐξ οὐρίασ τε ἀγωνίζεσθαι καὶ ῥοθίῳ κώπῃ παρενεγκεῖν ἅπαντασ Ἕλληνασ ὅσον πλεῖστον ἔξεστιν, Ἀσκληπιόσ τε προστάτησ ἡμέτεροσ καὶ Ζεὺσ ὁ πάντα νέμειν κύριοσ παρέχοι διὰ τέλουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ τοὺσ αἰτιωμένουσ ὅτι μὴ μελετῴη 2:2)
τὴν μὲν δὴ πρώτην φυλακὴν τῶν βαρβάρων πρὶν φάουσ ἐπιπεσὼν διέφθειρε καὶ τῶν δευτέρων τοὺσ πολλούσ·
(아리아노스, Anabasis, book 3, chapter 18 6:3)
πρὸ δὲ τῶν δευτέρων οἱ Ἰνδοὶ παραταξάμενοι ῥᾷον ἀπεμάχοντο, οἰᾶ δὴ πυκνότεροί τε ἐφεστηκότεσ ἐλάττονι τῷ κύκλῳ καὶ τῶν Μακεδόνων οὐ κατ̓ εὐρυχωρίαν ὡσαύτωσ προσαγόντων σφίσιν, ἐν ᾧ τάσ τε πρώτασ ἁμάξασ ὑπεξῆγον καὶ κατὰ τὰ διαλείμματα αὐτῶν ὡσ ἑκάστοισ προὐχώρει ἀτάκτωσ προσέβαλλον·
(아리아노스, Anabasis, book 5, chapter 23 2:2)
εἰ δὲ καὶ τῷ τόπῳ διπλασιάσαι ἐθέλοιμεν τὸ μῆκοσ, ὡσ ἀντὶ σταδίων πέντε ἐσ δέκα ἐκτεῖναι τὴν τάξιν, τοὺσ ἐκ τοῦ βάθουσ παρεμβληθέντασ ἐσ τὸ κατὰ μῆκοσ μέσον τῶν ὁπλιτῶν διάστημα ἐπὶ τὰ δεξιὰ κελεύσομεν ἐξελίσσεσθαι, τοὺσ δὲ λοιποὺσ καὶ ἡμίσεασ αὐτῶν ἐπὶ τὰ εὐώνυμα, ἀπὸ τῶν πρὸσ τοῖσ κέρασι δευτέρων λόχων ἀρχόμενοι, καὶ οὕτω διπλάσιον ἐφέξει χῶρον ἡ πᾶσα τάξισ.
(아리아노스, chapter 25 6:1)
Φιλύλλιοσ δ’ ἐν Φρεωρύχῳ φησὶν περὶ τῶν δευτέρων τραπεζῶν λέγων ἀμυγδάλια, καρύδι’, ἐπιφορήματα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 473)
ἐπεὶ δὲ καὶ ὁ Κυθήριοσ Φιλόξενοσ ἐν τῷ Δείπνῳ δευτέρων τραπεζῶν μνημονεύων πολλὰ καὶ τῶν ἡμῖν παρακειμένων ὠνόμασεν, φέρε καὶ τούτων ἀπομνημονεύσωμεν·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 50 1:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION