Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

περικεέσθωσαν δὲ καὶ δεσμοὶ σφίγγοντεσ ἄκροισι τοῖσι σκέλεσι ὑπὲρ σφυρὰ καὶ γούνατα καὶ ὕπερθεν καρπῶν καὶ πήχεων ἐσ βραχίον ασ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.326)
δεσμοὶ χειρῶν καὶ ποδῶν, σφίγγοντεσ ἄχρι ναρκώσιοσ· ὀσμὴ κακωδέων, πίσσησ ὑγρῆσ, τριχῶν, εἰρίου κεκαυμένων · λύχνου φλογὸσ ἐσβεσμένησ , καστορίου, πρὸσ τῷ κακώδει καὶ τὰ νεῦρα ψυχθέντα θάλπειν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.314)
λέγονται δὲ κατ’ ἄλλον τρόπον βίᾳ καὶ ἀναγκασθέντεσ πρᾶξαι, οὐ διαφωνοῦντοσ τοῦ λόγου καὶ τῆσ ὀρέξεωσ, ὅταν πράττωσιν ὃ καὶ λυπηρὸν καὶ φαῦλον ὑπολαμβάνουσιν, ἀλλ’ ἂν μὴ τοῦτο πράττωσι, πληγαὶ ἢ δεσμοὶ ἢ θάνατοι ὦσιν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 147:1)
πάντα μὲν οὖν τὰ δεινὰ πέφυκε μᾶλλον ἐκπλήττειν τοὺσ προσδεχομένουσ ἢ λυπεῖν τοὺσ πειραθέντασ, καὶ πενία καὶ φυγὴ καὶ δεσμοὶ καὶ ἀτιμία.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΤΥΡΑΝΝΙΔΟΣ 49:4)
ἀφανίζων τὰσ ἑαυτοῦ γονὰσ φόβῳ τῆσ ἐξ αὐτῶν ἐπιθέσεωσ οὔτε Ζεὺσ καταλύων τὴν Κρόνου δυναστείαν καὶ κατακλείων ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ τοῦ Ταρτάρου τὸν ἑαυτοῦ πατέρα οὐδέ γε πόλεμοι καὶ τραύματα καὶ δεσμοὶ καὶ θητεῖαι θεῶν παρ’ ἀνθρώποισ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 19 2:1)
Ἑρμάσαι δὲ χρὴ, κατὰ μὲν τὸ στῆθοσ πρὸσ τὴν κλίμακα προσδήσαντα ἰσχυρῶσ, κατὰ δὲ τὸν αὐχένα ὡσ χαλαρωτάτῃ ταινίῃ, ὅσον τοῦ κατορθοῦσθαι εἵνεκα‧ καὶ αὐτὴν τὴν κεφαλὴν κατὰ τὸ μέτωπον προσδῆσαι πρὸσ τὴν κλίμακα‧ τὰσ δὲ χεῖρασ παρατανύσαντα πρὸσ τὸ σῶμα προσδῆσαι, καὶ μὴ πρὸσ τὴν κλίμακα‧ τὸ μέντοι ἄλλο σῶμα ἄδετον εἶναι χρὴ, πλὴν, ὅσον τοῦ κατορθοῦσθαι εἵνεκα, ἄλλῃ καὶ ἄλλῃ ταινίῃ χαλαρῇ περιβεβλῆσθαι‧ ὅκωσ δὲ μὴ κωλύωσιν οὗτοι οἱ δεσμοὶ τὴν κατασεισιν, σκοπέειν‧ τὰ δὲ σκέλεα πρὸσ μὲν τὴν κλίμακα μὴ προσδεδέσθω, πρὸσ ἄλληλα δὲ, ὡσ κατὰ τὴν Ῥάχιν ἰθύῤῬοπα ἐῄ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 44.2)
ἀμφὶ δὲ δεσμοὶ τεχνήεντεσ ἔχυντο πολύφρονοσ Ἡφαίστοιο, οὐδέ τι κινῆσαι μελέων ἦν οὐδ’ ἀναεῖραι.
(호메로스, 오디세이아, Book 8 32:3)
δεσμοὶ μὲν τρὶσ τόσσοι ἀπείρονεσ ἀμφὶσ ἔχοιεν, ὑμεῖσ δ’ εἰσορόῳτε θεοὶ πᾶσαί τε θέαιναι, αὐτὰρ ἐγὼν εὕδοιμι παρὰ χρυσέῃ Ἀφροδίτῃ.
(호메로스, 오디세이아, Book 8 38:3)
χαλεπὴ δὲ θεοῦ κατὰ μοῖρα πέδησε, δεσμοί τ’ ἀργαλέοι καὶ βουκόλοι ἀγροιῶται.
(호메로스, 오디세이아, Book 11 35:6)
Ζεὺσ οὖν δείσασ περὶ τῷ γένει ἡμῶν μὴ ἀπόλοιτο πᾶν, Ἑρμῆν πέμπει ἄγοντα εἰσ ἀνθρώπουσ αἰδῶ τε καὶ δίκην, ἵν’ εἰε͂ν πόλεων κόσμοι τε καὶ δεσμοὶ φιλίασ συναγωγοί.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Πρωταγόρας 112:1)
οἱ γὰρ τοῦ βίου δεσμοί, τῆσ ψυχῆσ τῷ σώματι συνδουμένησ, ἐν τούτῳ διαδούμενοι κατερρίζουν τὸ θνητὸν γένοσ·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 365:3)
τέλοσ δέ, ἐπειδὰν τῶν περὶ τὸν μυελὸν τριγώνων οἱ συναρμοσθέντεσ μηκέτι ἀντέχωσιν δεσμοὶ τῷ πόνῳ διιστάμενοι, μεθιᾶσιν τοὺσ τῆσ ψυχῆσ αὖ δεσμούσ, ἡ δὲ λυθεῖσα κατὰ φύσιν μεθ’ ἡδονῆσ ἐξέπτατο·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 420:2)
δεσμοὶ γὰρ οὗτοι πάσησ εἰσὶν πολιτείασ, μεταξὺ πάντων ὄντεσ τῶν ἐν γράμμασιν τεθέντων τε καὶ κειμένων καὶ τῶν ἔτι θησομένων, ἀτεχνῶσ οἱο͂ν πάτρια καὶ παντάπασιν ἀρχαῖα νόμιμα, ἃ καλῶσ μὲν τεθέντα καὶ ἐθισθέντα πάσῃ σωτηρίᾳ περικαλύψαντα ἔχει τοὺσ τότε γραφέντασ νόμουσ, ἂν δ’ ἐκτὸσ τοῦ καλοῦ βαίνῃ πλημμελῶσ, οἱο͂ν τεκτόνων ἐν οἰκοδομήμασιν ἐρείσματα ἐκ μέσου ὑπορρέοντα, συμπίπτειν εἰσ ταὐτὸν ποιεῖ τὰ σύμπαντα, κεῖσθαί τε ἄλλα ὑφ’ ἑτέρων, αὐτά τε καὶ τὰ καλῶσ ὕστερον ἐποικοδομηθέντα, τῶν ἀρχαίων ὑποπεσόντων.
(플라톤, Laws, book 7 32:2)
οὐ γὰρ ἂν ἐκτομαὶ οὐδὲ δεσμοὶ ἀλλήλων ἐγίγνοντο καὶ ἄλλα πολλὰ καὶ βίαια, εἰ Ἔρωσ ἐν αὐτοῖσ ἦν, ἀλλὰ φιλία καὶ εἰρήνη, ὥσπερ νῦν, ἐξ οὗ Ἔρωσ τῶν θεῶν βασιλεύει.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 195:1)
αἱ γὰρ ἀριστοκρατικαὶ φύσεισ ὀλίγα τοῖσ πολλοῖσ συνᾴδουσι καὶ πρὸσ ἡδονὴν ἔχουσι, τὰ δὲ πολλὰ προσβιαζόμεναι τῷ κατευθύνειν διαστρεφομένουσ ἀνιῶσιν, ὥσπερ οἱ τῶν ἰατρῶν δεσμοί, καίπερ εἰσ τὰ κατὰ φύσιν ἄγοντεσ τὰσ παραρθρήσεισ.
(플루타르코스, Comparison of Lucullus and Cimon, chapter 2 5:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION