Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὁ δὲ ἀπεκρίνατο τῷ Γνωσιδήμῳ, ὅτι ἐλάχιστα χαλκοῦ δέοιτο, τὸ δὲ τάλαντον διὰ τοῦ Καλλίου εἰσέπραττεν.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1041)
οὔκουν δέοιτο παρὰ τῆσ πόλεωσ χρήματα λαβεῖν μᾶλλον ἢ παρ’ ἡμῶν, ὥσθ’ ἡμᾶσ ἔχειν φίλουσ.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 73:3)
Ὧν ἀναγινωσκομένων δέοσ ἅπαντασ ἐπεῖχε, καὶ πρέσβεισ ἔπεμπον, οἳ συναλλάξειν αὐτὸν τοῖσ ἐχθροῖσ ἔμελλον καὶ προερεῖν, εἴ τινοσ ἀσφαλείασ δέοιτο, τῇ βουλῇ τάχιστα ἐπιστεῖλαι·
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 9 2:5)
ὅτε φασὶν αὐτὸν εἰπεῖν, ὅτι δέοιτο δισχιλίων καὶ πεντακοσίων μυριάδων, ἵνα ἔχοι μηδέν·
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 2 1:2)
καὶ ὁ Καῖσαρ αὐτοῖσ συνήδετο γράφων, Ἀντωνίῳ δὲ καὶ βοηθὸσ ἐπὶ Δέκμου ὑπισχνεῖτο ἥξειν, εἰ δέοιτο.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 14 2:5)
" ἄλλα τε πολλὰ ὅμοια τούτοισ ὁ Ἄππιοσ εἰπὼν καὶ ἐρεθίσασ, ἐσηγήσατο Πύρρον, εἰ δέοιτο τῆσ Ῥωμαίων φιλίασ καὶ συμμαχίασ, ἐξ Ἰταλίασ ἀπελθόντα πρεσβεύειν, παρόντα δὲ μήτε φίλον ἡγεῖσθαι μήτε σύμμαχον μήτε Ῥωμαίοισ δικαστὴν ἢ διαιτητήν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 18:6)
πολλά τε ὅμοια ἐπενεγκών, ἤρξατο ἄχθεσθαι ὅτι μὴ αὐτὸσ αὐτῷ γίγνοιτο ἰατρὸσ ἀτυχοῦντι, ἀλλὰ καὶ ἐσ ταῦτα δέοιτο Ἐρασιστράτου.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 10 2:6)
ἦν γὰρ ὅτου τισ δέοιτο τῶν εἰσ παιδείαν παρ’ ἐκείνου λαμβάνειν, ὥσπερ ἐκ πηγῶν ἀρυόμενον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ ἐπιτάφιος 3:4)
ἄλλωσ τε ἐπενόει, κατέχων ἤδη τῷ πεζῷ τὴν Ἀσίαν, ὅτι οὔτε ναυτικοῦ ἔτι δέοιτο, τάσ τε παραλίουσ πόλεισ λαβὼν καταλύσει τὸ Περσῶν ναυτικόν, οὔτε ὁπόθεν τὰσ ὑπηρεσίασ συμπληρώσουσιν οὔτε ὅποι τῆσ Ἀσίασ προσέξουσιν ἔχοντασ.
(아리아노스, Anabasis, book 1, chapter 20 1:2)
οὕτω δὴ ἐκπλαγεὶσ κατὰ τάχοσ ἀπήντα Ἀλεξάνδρῳ, δῶρά τε τὰ πλείστου ἄξια παῤ Ἰνδοῖσ κομίζων καὶ τοὺσ ἐλέφαντασ ξύμπαντασ ἄγων καὶ τὸ ἔθνοσ τε καὶ αὑτὸν ἐνδιδοὺσ καὶ ὁμολογῶν ἀδικεῖν, ὅπερ μέγιστον παῤ Ἀλεξάνδρῳ ἦν ἐσ τὸ τυχεῖν ὧν τισ δέοιτο.
(아리아노스, Anabasis, book 6, chapter 15 6:2)
ἐπεὶ καὶ Διογένην τὸν ἐκ Σινώπησ θαυμάσαι λέγεται, ἐν Ἰσθμῷ ἐντυχὼν τῷ Διογένει κατακειμένῳ ἐν ἡλίῳ, ἐπιστὰσ σὺν τοῖσ ὑπασπισταῖσ καὶ τοῖσ πεζεταίροισ καὶ ἐρόμενοσ εἴ του δέοιτο·
(아리아노스, Anabasis, book 7, chapter 2 1:2)
ἀλλὰ ὑποκρίνασθαι γὰρ λέγεται ὡσ Διὸσ υἱὸσ καὶ αὐτὸσ εἰή, εἴπερ οὖν καὶ Ἀλέξανδροσ, καὶ ὅτι οὔτε δέοιτό του τῶν παῤ Ἀλεξάνδρου, ἔχειν γάρ οἱ εὖ τὰ παρόντα, καὶ ἅμα ὁρᾶν τοὺσ ξὺν αὐτῷ πλανωμένουσ τοσαύτην γῆν καὶ θάλασσαν ἐπ̓ ἀγαθῷ οὐδενί, μηδὲ πέρασ τι αὐτοῖσ γινόμενον τῶν πολλῶν πλανῶν.
(아리아노스, Anabasis, book 7, chapter 2 3:1)
ὁρῶν δ’ αὐτόν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, κακοήθη, καὶ τὸ μὲν ἐξ ἀρχῆσ τοῦ Μνησικλέουσ κατηγοροῦντα πρὸσ ἡμᾶσ, πάλιν δ’ ᾧ φίλοσ ἦν τὰ μάλιστα, τῷ Εὐέργῳ, τούτῳ προσκεκρουκότα, καὶ τὸ μὲν πρῶτον ὡσ ἐγὼ κατέπλευσα, ἅσμενον φάσκονθ’ ἑορακέναι με, ἐπειδὴ δ’ ἔδει τὰ δίκαια ποιεῖν, ἐμοὶ πάλιν δυσκολαίνοντα, καὶ ἅπασι μέχρι τοῦ προλαβεῖν καὶ τυχεῖν ὧν δέοιτο φίλον ὄντα, μετὰ ταῦτα δ’ ἐχθρὸν καὶ διάφορον γιγνόμενον, ἠξίουν ἀπαλλαττόμενοσ καὶ πρατὴρ ὑπὲρ τούτου γιγνόμενοσ, πάντων ἀφεθεὶσ τῶν ἐγκλημάτων καὶ ἀπαλλαγείσ, οὕτω διαλύεσθαι.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Παραγραφὴ πρὸσ Πανταίνετον 19:1)
ᾤετο μὲν οὖν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ὁ πατήρ, εἰ σωθείη Τιμόθεοσ τότε ἐξ ἐκείνων τῶν κινδύνων καὶ ἀφίκοιτο οἴκαδε παρὰ βασιλέωσ, εὐπορωτέρου γενομένου τούτου ἢ ὡσ τότε διέκειτο, οὐ μόνον τὰ ἑαυτοῦ κομιεῖσθαι, ἀλλὰ καὶ ἄλλου εἴ του δέοιτο πρὸσ Τιμόθεον πρᾶξαι ὑπάρξειν αὑτῷ.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Τιμόθεον ὑπὲρ Χρέως 4:2)
οὐ γὰρ ἂν ἴσωσ δέοιτο παραμυθίασ ὁ τῇ ἀληθείᾳ φιλόσοφοσ, εἰ μὴ πρὸσ σύγκρισιν ἄγοιτο ποιηταῖσ ἀγαλμάτων ἢ μέτρων, καὶ ταῦτα ἐν ὄχλῳ πανηγύρεωσ ἐκείνοισ φίλων δικαστῶν.
(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 62:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION