Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

δεκαμηνιαίῳ δὲ ὕστερον χρόνῳ τοῦ δένδρου ῥαγέντοσ γεννηθῆναι τὸν λεγόμενον Ἄδωνιν, ὃν Ἀφροδίτη διὰ κάλλοσ ἔτι νήπιον κρύφα θεῶν εἰσ λάρνακα κρύψασα Περσεφόνῃ παρίστατο.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 14 4:7)
Σοφοκλῆσ δ’ ἐν Ἑλένησ Γάμῳ τροπικῶσ τῷ τοῦ δένδρου ὀνόματι τὸν καρπὸν ἐκάλεσεν εἰπών πέπων ἐρινὸσ ἀχρεῖοσ ὢν ἐσ βρῶσιν ἄλλουσ ἐξερινάζεισ λόγῳ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 652)
τὸ δὲ μῆλον οὐκ ἐσθίεται μὲν, εὐόσμον δὲ πάνυ καὶ αὐτὸ καὶ τὰ φύλλα τοῦ δένδρου·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 263)
λέγεται δὲ ὅτι ἡ οἰνὰσ ἐὰν φαγοῦσα τὸ τῆσ ἰξίασ σπέρμα ἐπί τινοσ ἀφοδεύσῃ δένδρου, νέαν ἰξίαν φύεσθαι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 512)
γενομένου γὰρ ἐν τοῖσ ὄρεσι κεραυνοβόλου δένδρου καὶ τῆσ πλησίον ὕλησ καομένησ προσελθόντα τὸν Ἥφαιστον κατὰ τὴν χειμέριον ὡρ́αν ἡσθῆναι διαφερόντωσ ἐπὶ τῇ θερμασίᾳ, λήγοντοσ δὲ τοῦ πυρὸσ ἀεὶ τῆσ ὕλησ ἐπιβάλλειν, καὶ τούτῳ τῷ τρόπῳ διατηροῦντα τὸ πῦρ προκαλεῖσθαι τοὺσ ἄλλουσ ἀνθρώπουσ πρὸσ τὴν ἐξ αὐτοῦ γινομένην εὐχρηστίαν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 13 3:2)
κατακλιθεὶσ δὲ ἀθρόῳ τῷ βάρει παραχρῆμα μετὰ τῆσ τοῦ δένδρου φορᾶσ ἐπὶ τὴν γῆν καταφέρεται, πεσὼν δ’ ὕπτιοσ μένει τὴν νύκτα κείμενοσ διὰ τὸ τὴν τοῦ σώματοσ φύσιν ἀδημιούργητον εἶναι πρὸσ ἀνάστασιν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 27 3:3)
τῶν γὰρ ἐγχωρίων τινὰ κυνηγὸν ἐν τοῖσ κατὰ τὴν θήραν ἀνδραγαθήμασι διωνομασμένον ἐν μὲν τοῖσ ἔμπροσθεν χρόνοισ εἰωθέναι τῶν ληφθέντων θηρίων τὰσ κεφαλὰσ καὶ τοὺσ πόδασ ἀνατιθέναι τῇ Ἀρτέμιδι καὶ προσηλοῦν τοῖσ δένδρεσι, τότε δ’ οὖν ὑπερφυῆ κάπρον χειρωσάμενον καὶ τῆσ θεοῦ καταφρονήσαντα εἰπεῖν ὅτι τὴν κεφαλὴν τοῦ θηρίου ἑαυτῷ ἀνατίθησι, καὶ τοῖσ λόγοισ ἀκολούθωσ ἔκ τινοσ δένδρου κρεμάσαι ταύτην, αὐτὸν δέ, καυματώδουσ περιστάσεωσ οὔσησ, κατὰ μεσημβρίαν εἰσ ὕπνον τραπῆναι·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 22 3:3)
δένδρον ἐστὶ τῷ μὲν μεγέθει μικρόν, τῇ δὲ προσόψει τῇ ἀκάνθῃ τῇ Αἰγυπτίᾳ τῇ λευκῇ παρεμφερέσ, τὰ δὲ φύλλα τοῦ δένδρου ὅμοια τῇ ὀνομαζομένῃ ἰτέᾳ, καὶ τὸ ἄνθοσ ἐπ’ αὐτῷ φύεται χρυσοειδέσ, ὁ δὲ λιβανωτὸσ γινόμενοσ ἐξ αὐτοῦ ὀπίζεται ὡσ ἂν δάκρυον.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 41 5:2)
" διὸ δὴ καί φασιν Ἀντίγονον ἐπ’ αὐτοῦ τοῦτο εἰπεῖν, ὡσ οὐκ ἦν ὥσπερ μήλου τὴν εὐωδίαν καὶ χάριν ἄλλοθί που μετενεγκεῖν, ἀλλ’ ἐπ’ αὐτοῦ τοῦ ἀνθρώπου καθάπερ ἐπὶ τοῦ δένδρου τῶν λεγομένων ἕκαστον ἔδει θεωρεῖσθαι.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, E, Kef. d'. LUKWN 1:6)
φησὶ δ’ Ιἑρώνυμοσ κατελθόντα αὐτὸν εἰσ ᾅδου τὴν μὲν Ἡσιόδου ψυχὴν ἰδεῖν πρὸσ κίονι χαλκῷ δεδεμένην καὶ τρίζουσαν, τὴν δ’ Ὁμήρου κρεμαμένην ἀπὸ δένδρου καὶ ὄφεισ περὶ αὐτὴν ἀνθ’ ὧν εἶπον περὶ θεῶν, κολαζομένουσ δὲ καὶ τοὺσ μὴ θέλοντασ συνεῖναι ταῖσ ἑαυτῶν γυναιξί·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, h, Kef. a'. PUQAGORAS 21:2)
καθ’ ἕκαστον γὰρ εἶδοσ δένδρου παραβολὴν εἶπεν ἀπὸ ὑσσώπου ἑώσ κέδρου, τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον καὶ περὶ κτηνῶν καὶ τῶν ἐπιγείων ἁπάντων ζῴων καὶ τῶν νηκτῶν καὶ τῶν ἀερίων·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 8 56:2)
καί τινοσ ὀρνέου καθίσαντοσ ἐπὶ τοῦ δένδρου, ᾧ Ἀγρίππασ προσεκέκλιτο, βουβῶνα δὲ οἱ Ῥωμαῖοι τὸν ὄρνιν τοῦτον καλοῦσιν, τῶν δεσμωτῶν τισ Γερμανὸσ θεασάμενοσ ἤρετο τὸν στρατιώτην, ὅστισ εἰή ὁ ἐν τῇ πορφυρίδι.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 18 234:2)
δοκεῖ γάρ μοι ὁ παλαιὸσ μῦθοσ καὶ Πρωτέα τὸν Αἰγύπτιον οὐκ ἄλλο τι ἢ ὀρχηστήν τινα γενέσθαι λέγειν, μιμητικὸν ἄνθρωπον καὶ πρὸσ πάντα σχηματίζεσθαι καὶ μεταβάλλεσθαι δυνάμενον, ὡσ καὶ ὕδατοσ ὑγρότητα μιμεῖσθαι καὶ πυρὸσ ὀξύτητα ἐν τῇ τῆσ κινήσεωσ σφοδρότητι καὶ λέοντοσ ἀγριότητα καὶ παρδάλεωσ θυμὸν καὶ δένδρου δόνημα, καὶ ὅλωσ ὅ τι καὶ θελήσειεν.
(루키아노스, De saltatione, (no name) 19:2)
ἐγὼ δὲ θαρρήσασ ἐπέκυψα λαβόμενοσ δένδρου τινὸσ πλησίον πεφυκότοσ, ὡσ μὴ σκοτοδινιάσασ ἐμπέσοιμι ἐπὶ κεφαλὴν εἶτα ἑώρων τὰ ἐν Αἳδου ἅπαντα, τὸν Πυριφλεγέθοντα, τὴν λίμνην, τὸν Κέρβερον, τοὺσ νεκρούσ, ὥστε γνωρίζειν ἐνίουσ αὐτῶν τὸν γοῦν πατέρα εἶδον ἀκριβῶσ αὐτὰ ἐκεῖνα ἔτι ἀμπεχόμενον ἐν οἷσ αὐτὸν κατεθάψαμεν.
(루키아노스, Philopsuedes sive incredulus, (no name) 22:7)
ταῦτα δὲ ἐφεστὼσ ὁρᾶν αὐτόσ, ἐν ἀσφαλεῖ μέντοι ἀπὸ δένδρου ὑψηλοῦ ποιούμενοσ τὴν σκοπήν.
(루키아노스, Quomodo historia conscribenda sit, chapter 29 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION