Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὔπω τοίνυν τοῦτ’ ἐστὶ δεινόν, εἰ καιροὶ τηλικοῦτοι πεπραμένοι τυγχάνουσιν καὶ συνεδρίαι καὶ συντάξεισ, ἀλλὰ πολὺ τούτου δεινότερον φανήσεται ὃ μέλλω λέγειν.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 94 1:1)
ὅ τι δέ εἰσιν ἐν τῷ λόγῳ αἱ ὑποστάσεισ καὶ ὅσον δύνανται, ἐπὶ παραδειγμάτων γνώσῃ, ὥσπερ ἐν τῷ κατὰ Κόνωνοσ εὐθὺσ ἐν ἀρχῇ ὑβρισθείσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, καὶ παθὼν ὑπὸ Κόνωνοσ τούτου γε, καὶ τὸ μὲν ἁπλοῦν ἦν οὕτωσ εἰπεῖν, πολλὰ καὶ δεινὰ ἢ καὶ διάφορα πράγματα, ὧν οὐδὲν γέγονε δεινότερον, ὁ δὲ διὰ τῆσ ὑποστάσεωσ περιβολὴν εἰργάσατο τοιαῦτα ὥστε πολὺν χρόνον πάνυ μήτε τοὺσ οἰκείουσ μήτε τῶν ἰατρῶν μηδένα προσδοκᾶν περιφευξεῖσθαί με.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 12:3)
καὶ γὰρ ὡσ ἀληθῶσ ἐστι δεινότερον καὶ ἀτοπώτερον, εἰ μᾶλλον ὁ πειρώμενοσ ὡσ οὐκ αἰσχρὸν ῥητορικὴ διδάσκειν αἰσχύνεται ἢ ὁ τολμήσασ πρῶτον ἐν αἰσχροῦ μοίρᾳ ψέγειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 9:2)
ὃ παρ’ ἄλλου μὲν ἂν γεγονὸσ εἶχεν ἄν τινα παραμυθίαν ἡμῖν καὶ προσέτι τοῖσ παραδείγμασι φέρειν ἐδόκει, τὸ δ’ ἡμῖν αὐτοῖσ ἐπηρεάζοντασ ἡμᾶσ εἶναι καὶ κακῶσ ποιεῖν καὶ ὃ τούτου δεινότερον, ἐξὸν μὴ πάσχειν, εἶτα πάσχειν αἱρεῖσθαι, πᾶσαν κακοδαιμονίαν ἐκβαίνει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 73:3)
ἕτερα δὴ καὶ τὰ ἄδικα πρὸσ ἑκάστουσ τούτων, καὶ αὔξησιν λαμβάνει τῷ μᾶλλον πρὸσ φίλουσ εἶναι, οἱο͂ν χρήματα ἀποστερῆσαι ἑταῖρον δεινότερον ἢ πολίτην, καὶ μὴ βοηθῆσαι ἀδελφῷ ἢ ὀθνείῳ, καὶ πατάξαι πατέρα ἢ ὁντινοῦν ἄλλον.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 92:2)
πολὺ μέντοι δεινότερον τούτου τοῦ πράγματόσ ἐστι, τὸ ποῖον;
(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Agon, epirrheme 2:12)
οὔπω ταύτησ ἤκουσα πολυπλοκωτέρασ γυναικὸσ οὐδὲ δεινότερον λεγούσησ.
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Lyric-Scene, strophe 11)
τί γὰρ εὔδαιμον καὶ μακαριστὸν μᾶλλον νῦν ἐστὶ δικαστοῦ, ἢ τρυφερώτερον ἢ δεινότερον ζῷον, καὶ ταῦτα γέροντοσ;
(아리스토파네스, Wasps, Agon, epirrheme2)
μὴ γὰρ οἰέσθ’ ὑμῖν ἄλλο τι τὰσ στήλασ ἑστάναι ταύτασ ἢ τούτων πάντων ὧν ἔχετ’ ἢ δεδώκατε συνθήκασ, αἷσ ὁ μὲν Λεύκων ἐμμένων φανεῖται καὶ ποιεῖν ἀεί τι προθυμούμενοσ ὑμᾶσ εὖ, ὑμεῖσ δ’ ἑστώσασ ἀκύρουσ πεποιηκότεσ, ὃ πολὺ δεινότερον τοῦ καθελεῖν·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 51:1)
πολλῶν τοίνυν καὶ δεινῶν ὄντων τῶν πεπραγμένων Αἰσχίνῃ τουτῳί, καὶ πολλὴν κακίαν ἐχόντων, ὡσ καὶ ὑμῖν οἰόμαι δοκεῖν, οὐδέν ἐστιν οὗ μέλλω λέγειν, ὡσ ἐγὼ κρίνω, δεινότερον, οὐδ’ ὅ τι μᾶλλον ἐπ’ αὐτοφώρῳ δεδωροδοκηκότ’ αὐτὸν καὶ πεπρακότα πάντ’ ἐξελέγξει.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 158:1)
πολλῷ δὲ δήπου τοῦτο δεινότερον τοῦ καταψεύσασθαι.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 364:11)
ἀλλὰ τοὐναντίον τούτου μὲν τοῦ ψηφίσματοσ οὐκ οἶδ’ εἴ τι δεινότερον γέγονεν πώποτ’ ἐν ὑμῖν, τούτων δὲ τῶν πάντων ὁπόσ’ ἐστὶ δικαστήρι’ ἐν ἀνθρώποισ οὐδὲν οὔτε σεμνότερον οὔτε δικαιότερον φανήσεται.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 92:2)
πῶσ ἂν ἢ δεινότερον γένοιτ’ ἢ παρανομώτερον τούτου ψήφισμα;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 115:3)
ἐγὼ γάρ, ὅτι μὲν πάντ’ ἀπόλλυται τὰ τῆσ πόλεωσ ὀφλήματα, εἰ τὰ τούτου σοφίσματα προσδέξεσθε, καὶ ὅτι, εἰ ἄρα δεῖ τινασ ἐκ τῶν ὀφειλόντων ἀφιέναι, τοὺσ ἐπιεικεστάτουσ καὶ βελτίστουσ καὶ τοὺσ ἐπὶ τοῖσ ἥκιστα δεινοῖσ ὠφληκότασ, τούτουσ ἀφιέναι δεῖ, οὐχὶ τὸν πονηρότατον καὶ πλεῖσθ’ ἡμαρτηκότα καὶ δικαιότατ’ ὠφληκότα καὶ ἐπὶ δεινοτάτοισ τί γὰρ ἂν γένοιτο συκοφαντίασ καὶ παρανομίασ δεινότερον, ἐφ’ οἷσ ἀμφοτέροισ οὗτοσ ὤφληκεν;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Α 22:2)
τούτου γὰρ οὐδέν ἐστι δεινότερον.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Α 114:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION