Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ μὲν γὰρ ἠρνεῖτο μὴ δειλὸσ εἶναι, ἢ ὑμεῖσ μὴ συνῄδετε, διατριβὴν ὁ λόγοσ ἄν μοι παρεῖχεν·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1752)
ὅτι δωροδόκοσ, ὅτι δειλόσ, ὅτι τὴν τάξιν ἔλιπε;
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 2442)
ὁ δὲ εἰπὼν αἱρεῖσθαι παρασπονδούμενοσ ἀποθανεῖν μᾶλλον ἢ σῴζεσθαι δειλὸσ ὀφθείσ, ἔπλει.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 6 6:4)
οὕτω σφόδρα δειλὸσ ἦν, ἐπειδὴ προσάγειν τοὺσ πολεμίουσ ἐπύθετο, ὥστε ἔργῳ τὰσ ἀποκρίσεισ ἔδωκεν αὐτῷ περὶ ἁπάντων, παραδοὺσ τοῖσ ἄξουσιν αὑτὸν ἔξω τῆσ χώρασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 23:4)
ἐνταῦθά μοι σκέψαι τὰ τοῦ Θεμιστοκλέουσ δόγματα ἔνθ’ ὅ τε δειλὸσ ἀνὴρ ὅσ τ’ ἄλκιμοσ ἐξεφαάνθη, οὐκ εἰσ λόχον συγκαθημένων ἡμῶν, ἀλλ’ ἐπ’ αὐτοῦ τοῦ ξυροῦ τῆσ ἀκμῆσ ἑστηκότοσ εἶναι τὴν Ἑλλάδα ἢ μή.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 68:12)
ὁ δέ γε Βελλεροφόντησ, ὦ ἄριστε, ὥσ φασιν οἱ ποιηταὶ, τὴν χίμαιραν ἐχειρώσατο οὐκ εἰσ τὴν θάλατταν ἐμβὰσ, ἀλλ’ εἰσ τὸν ἀέρα ἀναβὰσ ἐπὶ τοῦ Πηγάσου, καὶ ὅμωσ οὐκ ἔδοξε δειλὸσ εἶναι, ὅσ γε καὶ λόχουσ ὅλουσ διαφθείρειν ἐδόκει δύνασθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 95:4)
καὶ θρασὺσ μὲν ὁ μήτε ἃ χρὴ φοβούμενοσ μήθ’ ὅτε μήθ’ ὥσ, δειλὸσ δὲ ὁ καὶ ἃ μὴ δεῖ καὶ ὅτ’ οὐ δεῖ καὶ ὡσ οὐ δεῖ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 58:2)
δῆλον οὖν ὅτι καὶ οἱ κατὰ τὰσ ἕξεισ ταύτασ λεγόμενοι ὁμοίωσ ἀντικείσονται σφίσιν αὐτοῖσ, οἱο͂ν ὁ δειλὸσ οὗτοσ γὰρ λέγεται κατὰ τὸ φοβεῖσθαι μᾶλλον ἢ δεῖ καὶ θαρρεῖν ἧττον ἢ δεῖ καὶ ὁ θρασύσ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 6:1)
δοκεῖ δ’ ὁ ἀνδρεῖοσ ἄφοβοσ εἶναι ὡσ ἐπὶ τὸ πολύ, ὁ δὲ δειλὸσ φοβητικόσ, καὶ ὃ μὲν καὶ πολλὰ καὶ ὀλίγα καὶ μεγάλα καὶ μικρὰ φοβεῖσθαι, καὶ σφόδρα καὶ ταχύ, ὃ δὲ τὸ ἐναντίον ἢ οὐ φοβεῖσθαι ἢ ἠρέμα καὶ μόλισ καὶ ὀλιγάκισ καὶ μεγάλα, καὶ ὃ μὲν ὑπομένει τὰ φοβερὰ σφόδρα, ὃ δὲ οὐδὲ τὰ ἠρέμα.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 10:1)
ἃ μὲν δὴ δειλὸσ φοβεῖται ᾗ δειλόσ, τὰ μὲν οὐδενί ἐστι φοβερά, τὰ δ’ ἠρέμα·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 13:5)
ὁ μὲν οὖν δειλὸσ καὶ ἃ μὴ δεῖ φοβεῖται, ὁ δὲ θρασὺσ καὶ ἃ μὴ δεῖ θαρρεῖ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 20:5)
ὁ μὲν οὖν θρασύσ, καὶ εἰ μὴ κελεύει, ταῦτα θαρρεῖ, ὁ δὲ δειλὸσ οὐδ’ ἂν κελεύῃ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 21:4)
ἄν τε γὰρ ἐρᾷ, θρασὺσ μᾶλλον ἢ δειλόσ, καὶ ὑπομένει πολλοὺσ κινδύνουσ, ὥσπερ ὁ ἐν Μεταποντίῳ τὸν τύραννον ἀποκτείνασ καὶ ὁ ἐν Κρήτῃ μυθολογούμενοσ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 25:3)
ἐκεῖνοσ μὲν ἂν εἶναι δόξειε δειλόσ, οὗτοσ δ’ ἀνδρεῖοσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 33:1)
ὅ τε γὰρ πάντα φεύγων καὶ φοβούμενοσ καὶ μηδὲν ὑπομένων δειλὸσ γίνεται, ὅ τε μηδὲν ὅλωσ φοβούμενοσ ἀλλὰ πρὸσ πάντα βαδίζων θρασύσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 19:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION