Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τὴν μὲν παρασκευὴν ὁρᾶτε, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ τὴν παράταξιν ὅση γεγένηται, καὶ τὰσ κατὰ τὴν ἀγορὰν δεήσεισ, αἷσ κέχρηνταί τινεσ ὑπὲρ τοῦ τὰ μέτρια καὶ συνήθη μὴ γίγνεσθαι ἐν τῇ πόλει·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1 1:1)
ἃ χρὴ διαμνημονεύοντασ ὑμᾶσ μισεῖν τοὺσ τὰ παράνομα γράφοντασ, καὶ μηδὲν ἡγεῖσθαι μικρὸν εἶναι τῶν τοιούτων ἀδικημάτων, ἀλλ’ ἕκαστον ὑπερμέγεθεσ, καὶ τοῦθ’ ὑμῶν τὸ δίκαιον μηδένα ἐᾶν ἀνθρώπων ἐξαιρεῖσθαι, μήτε τὰσ τῶν στρατηγῶν συνηγορίασ, οἳ ἐπὶ πολὺν ἤδη χρόνον συνεργοῦντέσ τισι τῶν ῥητόρων λυμαίνονται τὴν πολιτείαν, μήτε τὰσ τῶν ξένων δεήσεισ, οὓσ ἀναβιβαζόμενοί τινεσ ἐκφεύγουσιν ἐκ τῶν δικαστηρίων, παράνομον πολιτείαν πολιτευόμενοι·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 71)
ἐπεὶ δὲ ὑπὲρ αὐτοῦ τούτου καὶ δεήσεισ ποιεῖται καὶ δῶρα τὰ μὲν δίδωσι, τὰ δ’ ἐπαγγέλλεται, τί ἄν τισ ἐξελέγχοι τόν γε ὁμολογοῦντα;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρεσβευτικὸσ πρὸσ Ἀχιλλέα 1:3)
οἱ μὲν γὰρ τῶν αὑτῶν ἐκοινώνουν πάντων, οἱ δὲ κεχωρισμένοι πολλῶν πάλιν καὶ ἑτέρων, ὧν κατὰ τὰσ δεήσεισ ἀναγκαῖον ποιεῖσθαι τὰσ μεταδόσεισ, καθάπερ ἔτι πολλὰ ποιεῖ καὶ τῶν βαρβαρικῶν ἐθνῶν, κατὰ τὴν ἀλλαγήν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 1 114:1)
δεήσεισ δέ εἰσιν αἱ ὀρέξεισ, καὶ τούτων μάλιστα αἱ μετὰ λύπησ τοῦ μὴ γιγνομένου.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 7 3:1)
δεήσομαι δὲ πάντων ὑμῶν, ἃ καὶ τοῖσ μὴ δεηθεῖσι δίκαιόν ἐστιν ὑπάρχειν, μηδεμίαν μήτε χάριν μήτ’ ἄνδρα ποιεῖσθαι περὶ πλείονοσ ἢ τὸ δίκαιον καὶ τὸν ὁρ́κον ὃν εἰσελήλυθεν ὑμῶν ἕκαστοσ ὀμωμοκώσ, ἐνθυμουμένουσ ὅτι ταῦτα μέν ἐσθ’ ὑπὲρ ὑμῶν καὶ ὅλησ τῆσ πόλεωσ, αἱ δὲ τῶν παρακλήτων αὗται δεήσεισ καὶ σπουδαὶ τῶν ἰδίων πλεονεξιῶν εἵνεκα γίγνονται, ἃσ ἵνα κωλύηθ’ οἱ νόμοι συνήγαγον ὑμᾶσ, οὐχ ἵνα κυρίασ τοῖσ ἀδικοῦσι ποιῆτε.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 3:2)
οὕτω δὲ τούτων ἐχόντων, ὅσα μὲν παρ’ ἐμοῦ προσῆκε φυλαχθῆναι, πάντα δικαίωσ ὑμῖν τετήρηται, καὶ κατηγορήσων, ἐπειδή τισ εἰσάγει, πάρειμι, ὡσ ὁρᾶτε, πολλὰ μέν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, χρήματα, ἐξόν μοι λαβεῖν ὥστε μὴ κατηγορεῖν, οὐ λαβών, πολλὰσ δὲ δεήσεισ καὶ χάριτασ καὶ νὴ Δί’ ἀπειλὰσ ὑπομείνασ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 4:1)
δέομαι οὖν ὑμῶν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, καὶ ἱκετεύω καὶ ἀντιβολῶ, μνησθέντασ καὶ τῶν νόμων καὶ τῶν ὁρ́κων οὓσ ὀμόσαντεσ δικάζετε, βοηθῆσαι ἡμῖν τὰ δίκαια, καὶ μὴ περὶ πλείονοσ τὰσ τούτου δεήσεισ ἢ τὰσ ἡμετέρασ ποιήσασθαι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀφόβου Ἐπιτροπῆσ Α 89:1)
καὶ μετὰ ταῦτα εἰρήσεται γὰρ ἅπασα πρὸσ ὑμᾶσ ἡ ἀλήθει’, ὦ ἄνδρεσ δικασταί πολλοὶ μὲν καὶ φιλάνθρωποι λόγοι παρὰ τῆσ μητρὸσ ἐγίγνοντο καὶ δεήσεισ ὑπὲρ Φορμίωνοσ τουτουί, πολλοὶ δὲ καὶ μέτριοι καὶ ταπεινοὶ παρ’ αὐτοῦ τούτου.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Στεφάνου Ψευδομαρτυριῶν Α 6:3)
ταῦτα γὰρ οὐ βουλόμενοσ εἰπεῖν οὕτωσ ἐναργῶσ, ὅμωσ ἐπεὶ ἀληθῆ ἦν, ἀρξάμενοσ αὐτῶν οὐ δύναται ἀποστῆναι ‐ τήν τε νύκτα ἐκείνην τὴν χαλεπὴν καὶ τὴν ἐν τῷ στρατοπέδῳ κατήφειαν καὶ τὴν τοῦ Ἀγαμέμνονοσ ἔκπληξιν καὶ τὰσ οἰμωγάσ, ἔτι δὲ τὴν νυκτερινὴν ἐκκλησίαν βουλευομένων ὅπωσ φύγοιεν, καὶ τὰσ δεήσεισ τὰσ τοῦ Ἀχιλλέωσ, εἴ τι δύναιτο ἐκεῖνοσ ἄρα ὠφελῆσαι.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 106:1)
πολλοῦ δὲ πλήθουσ καὶ παντοίου πρὸσ τὴν θάλατταν ἀχθέντοσ ἐπὶ τὴν τιμωρίαν καὶ τῶν σφαγέων ἐφεστώτων δάκρυα καὶ δεήσεισ καὶ θρῆνοσ ἐγίνετο συμφορητόσ, ὧν μὲν ἀνηλεῶσ φονευομένων, ὧν δὲ ἐπὶ ταῖσ τῶν πλησίον συμφοραῖσ ἐκπληττομένων καὶ διὰ τὸ προσδοκώμενον οὐδὲν διαφερόντων ταῖσ ψυχαῖσ τῶν προαποθνησκόντων.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 72 3:1)
οἱ δ’ ἐπὶ τῶν ἐρυμάτων ἑστῶτεσ ἰσορρόπου θεαταὶ ἀγῶνοσ καὶ θαμινὰ ἑκατέρωσε μεταπίπτοντοσ τῷ μὲν κατορθοῦντι τῶν σφετέρων ἐπικελεύσει τε καὶ παιανισμῷ πολλὴν ἐποίουν τὴν εἰσ τὸ εὔψυχον ἐπίδοσιν, τῷ δὲ κάμνοντι καὶ διωκομένῳ δεήσεισ τε καὶ οἰμωγὰσ προϊέμενοι κωλυταὶ τοῦ εἰσ τέλοσ ἀνάνδρου ἐγίνοντο·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 41 3:1)
ὡσ δὲ ταύτην ἔσχον τὴν γνώμην αἱ γυναῖκεσ ἧκον ἐπὶ τὸ συνέδριον καὶ τυχοῦσαι λόγου μακρὰσ ἐξέτειναν δεήσεισ, ἐπιτροπὴν ἀξιοῦσαι λαβεῖν τῆσ πρὸσ τοὺσ συγγενεῖσ ἐξόδου, πολλὰσ καὶ ἀγαθὰσ ἐλπίδασ ἔχειν λέγουσαι περὶ τοῦ συνάξειν εἰσ ἓν τὰ ἔθνη καὶ ποιήσειν φιλίαν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 45 4:1)
ταῦτα δ’ αὐτοῦ λέγοντοσ οἰμωγαί τε τῶν Ἀλβανῶν ἐγίνοντο καὶ παντοδαπαὶ δεήσεισ τοῦ μὲν δήμου μηδὲν ἐγνωκέναι λέγοντοσ ὧν ὁ Μέττιοσ ἐμηχανᾶτο, τῶν δὲ τὰσ ἡγεμονίασ ἐχόντων οὐ πρότερον πεπύσθαι τὰσ ἀπορρήτουσ βουλὰσ σκηπτομένων ἢ ἐν αὐτῷ γενέσθαι τῷ ἀγῶνι, ἡνίκα οὔτε κωλύειν οὔτε μὴ πράττειν τὰ κελευόμενα ἐν δυνατῷ σφίσιν ἦν, ἤδη δέ τινων καὶ ἐπὶ τὴν ἀκούσιον ἀνάγκην ἀναφερόντων τὸ πρᾶγμα διὰ κηδείαν ἢ διὰ συγγένειαν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 29 1:1)
ἅπαντεσ γὰρ εἰσ ἱκεσίασ καὶ δεήσεισ ἐτράποντο καὶ πρέσβεισ ἀπὸ τοῦ κοινοῦ πέμψαντεσ καταλύσασθαι τὸν πόλεμον ἠξίουν ἐφ’ οἷσ αὐτὸσ ἠβούλετο καὶ τὰσ πόλεισ παρέδοσαν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 54 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION