Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ τηλικούτων κακῶν αἴτιοσ γενόμενοσ, Δημοσθένησ οὐκ ἀγαπᾷ εἰ μὴ δίκην δέδωκεν, ἀλλ’ εἰ μὴ καὶ χρυσῷ στεφάνῳ στεφανωθήσεται, ἀγανακτεῖ·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1473)
μόλισ δὲ τῶν βοῶν συνελθουσῶν Στρυμόνα μεμψάμενοσ τὸν ποταμόν, πάλαι τὸ ῥεῖθρον πλωτὸν ὂν ἐμπλήσασ πέτραισ ἄπλωτον ἐποίησε, καὶ τὰσ βόασ Εὐρυσθεῖ κομίσασ δέδωκεν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 5 10:21)
ἔτι τοίνυν ὁ μὲν παρ’ ὧν εὖ ἐπεπόνθει, τούτουσ οὐκ ἐθέλων τοῖσ ἴσοισ ἀμείψασθαι ἀγνωμοσύνησ ἅμα καὶ ἀδικίασ ἔγκλημα φέρεται, ὁ δ’ ἃ δέδωκεν ἀφαιρούμενοσ πρὸσ τῷ τούτοισ ἐνέχεσθαι καὶ τὴν τοῦ μὴ τὰ δέοντα πράττειν εἰδέναι δόξαν ἑαυτῷ δή που προσάπτει, καὶ προσέτι σκαιότητοσ καὶ περιεργίασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 51:4)
δι’ ὧν γὰρ ἃ δέδωκεν ἀφαιρεῖν αὖθισ οἰέται δεῖν, λογίζεσθαι πᾶσιν ἐξ ἀνάγκησ ξυμβαίνει ὡσ ἢ μὴ γνώμησ εὐθύτητι παρέσχεν ἐκεῖνα, ἀλλ’ ὅπωσ μειζόνωσ τούτουσ οἷσ ἀποστερήσει λυπήσῃ ἢ εἰ μὴ, τοῦτο λειπόμενόν ἐστιν ἐξ ἀνάγκησ, ὡσ οὐ μετὰ λογισμοῦ τότε παρέσχεν, ἐπεὶ πάλιν ἐκτὸσ αἰτίασ ἀφείλετο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 51:5)
ἐὰν γὰρ ἅ τισ ἐπαγγειλάμενοσ τύχοι, ταῦτα μὴ δοὺσ ὡσ εἰσ ἀπατεῶνασ τελῶν πολλοὺσ ἴσχει τοὺσ κατηγόρουσ, ὁ καὶ ἃ δέδωκεν ἀφελόμενοσ τίν’ οὐκ ἂν παρὰ πάντων δέξαιτο μέμψιν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 65:4)
καὶ μὴ μεθῇσ τὸν ἄνδρ’, ἐπειδή σοι λαβὴν δέδωκεν·
(아리스토텔레스, Agon, Αντικατακελευσμος1)
τὸ μὲν γὰρ πλέον ἔχειν ἢ τὰ αὑτοῦ κερδαίνειν λέγεται, τὸ δ’ ἔλαττον τῶν ἐξ ἀρχῆσ ζημιοῦσθαι, οἱο͂ν ἐν τῷ ὠνεῖσθαι καὶ πωλεῖν καὶ ἐν ὅσοισ ἄλλοισ ἄδειαν δέδωκεν ὁ νόμοσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 60:3)
ἔχων γὰρ ἐκεῖνοσ ἑαυτῷ καὶ τοῖσ παισὶ τὴν ἀτέλειαν ἅπασι δέδωκεν ὑμῖν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 44:5)
τούτοισ δ’ οὐ δέδωκεν, οὐδ’ ἕξουσιν οὗτοι δεικνύναι, λόγῳ δ’ ἂν ἀναισχυντῶσιν, οὐχὶ καλῶσ ποιήσουσιν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 177:3)
ἂν δ’ ἔξω τούτων κτείνῃ τισ αὐτὸν ἄλλοθι, τὴν αὐτὴν ὑπὲρ αὐτοῦ δίκην δέδωκεν ἥνπερ ἂν τὸν Ἀθηναῖον κτείνῃ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 53:2)
καίτοι πῶσ οὐχὶ δεινὸν εἰ, οἷσ ὁ νόμοσ δέδωκεν, ἐὰν ὧν εἶπον εἴργωνται, μετ’ ἀσφαλείασ ζῆν φεύγουσιν, τούτουσ ἐκδότουσ τισ εἶναι γράφει, καὶ ἀφαιρεῖται τὸ τῆσ συγγνώμησ ὠφέλιμον, ὃ τοῖσ ἀτυχοῦσιν ὑπάρχειν εἰκὸσ παρὰ τῶν ἔξω τῶν ἐγκλημάτων ὄντων, ὅτῳ ποτὲ τῶν πάντων ἀπόκειται ἄδηλον ὄν, μὴ προδήλου τῆσ ἐπιούσησ τύχησ οὔσησ ἑκάστῳ;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 54:1)
ὁ μὲν τοίνυν νόμοσ ἔνδειξιν δέδωκεν, καὶ ταύτην, ἂν κατίῃ ὅποι μὴ ἔξεστιν·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 70:7)
ὁ μὲν δὴ νόμοσ εὐθὺσ ἀμυνομένῳ δέδωκεν ἀποκτιννύναι, ὁ δ’ οὐδὲν εἴρηκεν, ἀλλ’ ἁπλῶσ ἐάν τισ ἀποκτείνῃ, κἂν ὡσ οἱ νόμοι διδόασιν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 84:6)
ταύτην τοίνυν τὴν φυλακὴν καὶ τὰσ ἐν ταύτῃ νομίμουσ τιμωρίασ παραβὰσ ὁ γράφων τὸ ψήφισμα τοδὶ ζῶντι μὲν ἐξουσίαν γέγραφεν τῷ Χαριδήμῳ ποιεῖν ὅ τι ἂν βούληται, παθόντοσ δέ τι τοῖσ οἰκείοισ συκοφαντίαν δέδωκεν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 96:1)
τηνικαῦτα δ’ ἥκειν δέδωκεν ἔστιν ὃν τρόπον, οὐχ ὃν ἂν τύχῃ, ἀλλὰ καὶ θῦσαι καὶ καθαρθῆναι καὶ ἄλλ’ ἄττα διείρηκεν ἃ χρὴ ποιῆσαι, ὀρθῶσ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, πάντα ταῦτα λέγων ὁ νόμοσ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 102:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION