헬라어 문장 내 검색 Language

ἥδε μέντοι ἀπάτη γίγνεται ὁκόσοισι τόδε πρῶτον τὸ κακὸν ξυνέπεσε · οἷσ δὲ ξύνηθεσ τὸ πάθοσ, ἢν ἐπίῃ μὲν ἡ νοῦσοσ, ἐσ δάκτυλον δὲ ἤδη ἀφίκηται, ἢ ἀπό τευ ἄρξηται, ξυνήθεασ ἀρωγοὺσ καλέουσι τοὺσ παρεόντασ, προγνώσι τοῦ μέλλοντο ὑπ’ ἐμπειρίησ· διασφίγγειν τε καὶ ἀνακλάειν καὶ συντείνειν δέονται τὰ κατάρχοντα μέρεα· καὶ αὐτοὶ δὲ ἑωυτέοισιν ἕλκουσι τὰ μέρεα, ὅκωσπερ τὴν νοῦσον ἐξαιρούμενοι· καὶ σφέων ἡ τοιήδε ἐπικουρίη κοτὲ καὶ ἐσ ἡμέρην τῆν σημασίην διώσατο.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ι’. Περὶ Πλευρίτιδοσ.9)
θίγειν ἠδὲ ἐρείσαν τά πη τὴν χεῖρα κατὰ λαγόνα εἰσωθεῖν· τὸ γὰρ ὑγρὸν ἐπὶ τὰ ἄλλα μέρεα μεταρρέει· ἀτὰρ καὶ ἐν τῇσι τοῦ ἀνθρώπου τῇδε ἢ τῇδε ἐπιστροφῇσ ι, ἐσ τὰσ μετακλίσιασ τὸ ὑγρὸν, ὄγκον τε καὶ κλύδωνα ποιέει, ἐσακούειν τε καὶ τοῦ κλύδωνοσ· ἀλλὰ κἤνπη τὸν δάκτυλον ἐρείσῃσ, ὁ χῶροσ γίγνεται κοῖλοσ, ἐσ χρόνον τε πουλὺν μίμνει κοῖλοσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.17)
ἀτὰρ καὶ τὰ ἄρθρα ὧδέ πωσ ἄρχεται · τοῦ ποδὸσ τὸν μέγαν δάκτυλον ὰλγέει, αὖθισ τὴν ἐπιπρόσω πτέρνην, ᾗ ποτε στηριζόμεθα· ἔπειτα ἐσ τὸ κοῖλον ἧκε· τὸ δὲ σφυρὸν ἐξῴδησε ὕστατον.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.318)
ἔπειτα καθεῖναι τὸν δάκτυλον οὑτωσὶ μέχρι τοῦ λαιμοῦ, καί τι ἐγχέαι, κατὰ δή τινα ἐπιχώριον νόμον, ὀνομάσαι δὲ αὐτὸ ὀξυσιτίαν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 3:15)
ἀλλὰ γὰρ εἶναι τοῦτο ἐργῶδεσ, τοῦτο μὲν καὶ δὴ παριέναι μοι, ἀντὶ δὲ τούτου τὸν δακτύλιον ὃν ἐφόρουν περιελόμενον ἀναθεῖναι τῷ Τελεσφόρῳ, τὸ γὰρ αὐτὸ ποιεῖν ὥσπερ ἂν εἰ τὸν δάκτυλον αὐτὸν προείμην, ἐπιγράψαι δὲ εἰσ τὴν σφενδόνην τοῦ δακτυλίου, Κρόνου παῖ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 7:4)
ὡσ μέγαν ἄρ’ εἶχεσ ὦ πότνια τὸν δάκτυλον.
(아리스토텔레스, Episode20)
ἐκ γὰρ ταύτησ τῆσ ὑπολήψεωσ ἐξήνθησεν ἡ ἀκροτάτη δόξα τῶν εἰρημένων, ἡ τῶν φασκόντων ἡρακλειτίζειν καὶ οἱάν Κρατύλοσ εἶχεν, ὃσ τὸ τελευταῖον οὐθὲν ᾤετο δεῖν λέγειν ἀλλὰ τὸν δάκτυλον ἐκίνει μόνον, καὶ Ἡρακλείτῳ ἐπετίμα εἰπόντι ὅτι δὶσ τῷ αὐτῷ ποταμῷ οὐκ ἔστιν ἐμβῆναι·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 146:1)
οὐδὲν γὰρ διαφέρει τοῦτ’ ἀξιοῦν ἢ τὰ φαινόμενα τοῖσ ὑπὸ τὴν ὄψιν ὑποβάλλουσι τὸν δάκτυλον καὶ ποιοῦσιν ἐκ τοῦ ἑνὸσ φαίνεσθαι δύο, δύο δεῖν εἶναι διὰ τὸ φαίνεσθαι τοσαῦτα, καὶ πάλιν ἕν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 82:2)
πρῶτον μὲν εἶναι κομψὸν ἐν συνουσίᾳ, ἐπαί̈ονθ’ ὁποῖόσ ἐστι τῶν ῥυθμῶν κατ’ ἐνόπλιον, χὠποῖοσ αὖ κατὰ δάκτυλον.
(아리스토파네스, Clouds, Lyric-Scene22)
κατὰ δάκτυλον;
(아리스토파네스, Clouds, Lyric-Scene23)
μῶν ἀπολώλεκε τὰσ ἐμβάδασ, ἢ προσέκοψ’ ἐν τῷ σκότῳ τὸν δάκτυλόν που, εἶτ’ ἐφλέγμηνεν αὐτοῦ τὸ σφυρὸν γέροντοσ ὄντοσ;
(아리스토파네스, Wasps, Parodos, strophe 12)
κομιδῇ δ’ ἀπειρήκωσιν ἐν τοῖσ δράμασιν, αἴρουσιν ὥσπερ δάκτυλον τὴν μηχανήν, καὶ τοῖσ θεωμένοισιν ἀποχρώντωσ ἔχει.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6 3:1)
ὁ δὲ θαρρεῖν παρακελευσάμενοσ εἰπών τε πᾶσιν ἕπεσθαι ἧκεν εἰσ τὸ Μητρῷον, ὅπου τῶν δικῶν ἦσαν αἱ γραφαί, καὶ βρέξασ τὸν δάκτυλον ἐκ τοῦ στόματοσ διήλειψε τὴν δίκην τοῦ Ἡγήμονοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 71 3:17)
καὶ τοίνυν ἐὰν εἴπῃ τισ εἰσελθὼν ὅτι πεφώραταί τισ ξένοσ ἢ καὶ πολίτησ ἢ χεῖρα ἢ δάκτυλον ἀφαιρῶν ἀνδριάντοσ, βοήσεσθε καὶ παραχρῆμα ἐπιθεῖναι κελεύσετε ἐπὶ τὸν τροχόν.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 109:1)
ὅτε καὶ Πυθαγόρου παραγενομένου καὶ πυνθανομένου, πῶσ διακέοιτο, διαβαλόντα τῆσ θύρασ τὸν δάκτυλον εἰπεῖν, "χροῒ δῆλα"·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ, Kef. ia'. FEREKUDHS 3:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION