Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἔστι μὲν οὖν Ἀλκιβιάδου μήτε αὐτὸν τῶν νόμων καὶ τῶν ὁρ́κων φροντίζειν, ὑμᾶσ τε παραβαίνειν ἐπιχειρεῖν διδάσκειν, καὶ τοὺσ μὲν ἄλλουσ ἐκβάλλειν καὶ ἀποκτείνειν ἀνηλεῶσ, αὐτὸν δὲ ἱκετεύειν καὶ δακρύειν οἰκτρῶσ.
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 60:1)
οἱ γὰρ δακρύειν ἀρχόμενοι ἐπιλαμβάνονται τῶν ὀφθαλμῶν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 16 10:7)
εἶτα καὶ προσήκειν ὑπολαμβάνοντεσ τὸν ἐροῦντ’ ἐπὶ τοῖσ τετελευτηκόσι καὶ τὴν ἐκείνων ἀρετὴν κοσμήσοντα μήθ’ ὁμωρόφιον μήθ’ ὁμόσπονδον γεγενημένον εἶναι τοῖσ πρὸσ ἐκείνουσ παραταξαμένοισ, μηδ’ ἐκεῖ μὲν κωμάζειν καὶ παιωνίζειν ἐπὶ ταῖσ τῶν Ἑλλήνων συμφοραῖσ μετὰ τῶν αὐτοχείρων τοῦ φόνου, δεῦρο δ’ ἐλθόντα τιμᾶσθαι, μηδὲ τῇ φωνῇ δακρύειν ὑποκρινόμενον τὴν ἐκείνων τύχην, ἀλλὰ τῇ ψυχῇ συναλγεῖν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 406:1)
ἐμοὶ παιδί’ οὐκ ἔστιν, οὐδ’ ἂν ἔχοιμι ταῦτα παραστησάμενοσ κλάειν καὶ δακρύειν ἐφ’ οἷσ ὑβρίσθην.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 242:2)
οὐ τοίνυν θαυμάσαιμ’ ἄν, εἰ καὶ δακρύειν καὶ ἐλεινοὺσ ἑαυτοὺσ πειρῷντο ποιεῖν.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Παραγραφὴ πρὸσ Ναυσίμακον καὶ Ξενοπείθην 41:1)
ἐγὼ δ’ ἀξιῶ πρὸσ ταῦθ’ ὑπολαμβάνειν ἅπαντασ ὑμᾶσ, ὅτι τῶν αἰσχρῶν ἐστι, μᾶλλον δ’ οὐδὲ δικαίων, τὰ μὲν ὄντα κατεσθίοντασ καὶ παροινοῦντασ μετ’ Ἀριστοκράτουσ καὶ Διογνήτου καὶ τοιούτων ἑτέρων αἰσχρῶσ καὶ κακῶσ ἀνηλωκέναι, τὰ δ’ ἀλλότρι’ ὥστε λαβεῖν, δακρύειν νυνὶ καὶ κλάειν.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Παραγραφὴ πρὸσ Ναυσίμακον καὶ Ξενοπείθην 41:2)
νῦν δ’ οὐ δεῖ δακρύειν, ἀλλ’ ὡσ οὐκ ἀφήκατε δεικνύναι, ἢ ὡσ εἰσὶν ὧν ἀφήκατ’ αὖθισ ὑμῖν δίκαι, ἢ ὡσ εἰκοστῷ λαγχάνειν ἔτει δίκαιόν ἐστι, τοῦ νόμου πέντ’ ἔτη τὴν προθεσμίαν δεδωκότοσ·
(데모스테네스, Speeches 31-40, Παραγραφὴ πρὸσ Ναυσίμακον καὶ Ξενοπείθην 41:4)
ὅτι φασὶν αὐτὸν ἐν Ἄργει ποτὲ παρεπιδημήσαντα καὶ θεασάμενον τῶν Τρωικῶν σκύλων ἀσπίδα προσηλωμένην δακρύειν.
(디오도로스 시켈로스, Library, fragmenta libri x, chapter 6 5:1)
οἱ δὲ ἀκούσαντεσ ἀναγινωσκομένων τῶν νόμων δίκαιοι μὲν πρὸσ τὸ παρὸν καὶ τὸ μέλλον ἐδιδάσκοντο εἶναι, περὶ δὲ τῶν παρῳχημένων ἐδυσφόρουν καὶ μέχρι τοῦ δακρύειν προήχθησαν ἐνθυμούμενοι πρὸσ αὑτούσ, ὅτι μηδὲν ἂν τῶν πεπειραμένων κακῶν ἔπαθον, εἰ τὸν νόμον διεφύλαττον.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 11 189:2)
ὁ δὲ Ἔζδρασ οὕτωσ ὁρῶν αὐτοὺσ ἔχοντασ ἐκέλευσεν ἀπιέναι πρὸσ αὑτοὺσ καὶ μὴ δακρύειν·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 11 190:1)
ἐφ’ οἷσ δὴ καὶ τὴν πληθὺν ἀρχὴν τοῦ στασιάζειν λαβεῖν, εἰ τοιαῦτα εὐεργετήσαντοσ αὐτὸ τοῦ πατρὸσ καὶ οὕτωσ μεγάλων ἠξιωκότοσ τοιοῖσδε ἀμείβεσθαι τὸν νέκυν, ὥσπερ ἐπὶ σκηνῆσ δακρύειν μὲν προσποιούμενον τὰσ ἡμέρασ, ἀπολαύοντα δὲ ἡδονῇ τῇ ἐπὶ τῆσ ἀρχῆσ ὅσαι νύκτεσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 17 280:1)
χλεύη δ’ ἦν ἐκείνοισ καὶ παιδιὰ τὸ τηλικοῦτον ἀσέβημα, τοῖσ δ’ ἄλλοισ ἱερεῦσιν ἐπιθεωμένοισ πόρρωθεν παιζόμενον τὸν νόμον δακρύειν ἐπῄει καὶ κατέστενον τὴν τῶν ἱερῶν τιμῶν κατάλυσιν.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον δ. 183:1)
" καὶ ταῦτα ὡσ ἀπενειχθέντα ὑπὸ τούτου εὖ δοκέειν σφι εἰρῆσθαι, ὡσ δὲ λέγεται ὑπ’ Αἰγυπτίων, δακρύειν μὲν Κροῖσον ἐτετεύχεε γὰρ καὶ οὗτοσ ἐπισπόμενοσ Καμβύσῃ ἐπ’ Αἴγυπτουσ, δακρύειν δὲ Περσέων τοὺσ παρεόντασ·
(헤로도토스, The Histories, book 3, chapter 14 11:2)
καὶ τὸν μὲν Καμβύσεα ἥδεσθαι θεώμενον, τὴν δὲ παρημένην δακρύειν.
(헤로도토스, The Histories, book 3, chapter 32 3:1)
σημεῖον δὲ τῆσ πρὸσ τὰ γιγνόμενα οἰκειότητοσ καὶ τοῦ γνωρίζειν ἕκαστον τῶν ὁρώντων τὰ δεικνύμενα τὸ καὶ δακρύειν πολλάκισ τοὺσ θεατάσ, ὁπόταν τι οἰκτρὸν καὶ ἐλεεινὸν φαίνηται.
(루키아노스, De saltatione, (no name) 79:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION