Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

γένεσθε δή μοι μικρὸν χρόνον τὴν διάνοιαν μὴ ἐν τῷ δικαστηρίῳ, ἀλλ’ ἐν τῷ θεάτρῳ, καὶ νομίσαθ’ ὁρᾶν προϊόντα τὸν κήρυκα καὶ τὴν ἐκ τοῦ ψηφίσματοσ ἀνάρρησιν μέλλουσαν γίγνεσθαι, καὶ λογίσασθε πότερ’ οἰέσθε τοὺσ οἰκείουσ τῶν τελευτησάντων πλείω δάκρυα ἀφήσειν ἐπὶ ταῖσ τραγῳδίαισ καὶ τοῖσ ἡρωικοῖσ πάθεσι τοῖσ μετὰ ταῦτ’ ἐπεισιοῦσιν, ἢ ἐπὶ τῇ τῆσ πόλεωσ ἀγνωμοσύνῃ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1531)
ὅλωσ δὲ τί τὰ δάκρυα;
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 2101)
ὧσ δὲ καὶ Ὑψιπύλη ἠρήσατο χεῖρασ ἑλοῦσα Αἰσονίδεω, τὰ δέ οἱ ῥέε δάκρυα χήτει ἰόντοσ·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 15:30)
καί οἱ ἀπὸ βλεφάρων ὅσα δάκρυα χεῦαν ἔραζε, πάντα τάγε κρήνην τεῦξαν θεαί, ἣν καλέουσιν Κλείτην, δυστήνοιο περικλεὲσ οὔνομα νύμφησ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 18:35)
"Ωἴ μοι ἐγώ, Μήδεια, τί δὴ τάδε δάκρυα λείβεισ;
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 12:1)
Ὧσ ἄρ’ ἔφη, ἐλεεινὰ καταπροχέουσα παρειῶν δάκρυα·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 19:1)
βλεφάρων δὲ κατ’ ἀθρόα δάκρυα χεῦεν.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 1:20)
Κελτοὶ δ’ ἐπὶ βάξιν ἔθεντο, ὡσ ἄρ’ Ἀπόλλωνοσ τάδε δάκρυα Λητοΐδαο ἐμφέρεται δίναισ, ἅ τε μυρία χεῦε πάροιθεν, ἦμοσ Ὑπερβορέων ἱερὸν γένοσ εἰσαφίκανεν, οὐρανὸν αἰγλήεντα λιπὼν ἐκ πατρὸσ ἐνιπῆσ, χωόμενοσ περὶ παιδί, τὸν ἐν λιπαρῇ Λακερείῃ δῖα Κορωνὶσ ἔτικτεν ἐπὶ προχοῇσ Ἀμύροιο.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 10:30)
τὰ δὲ δάκρυα μυρομένῃσιν οἱο͂ν ἐλαιηραὶ στάγεσ ὕδασιν ἐμφορέοντο.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 10:35)
κατὰ δ’ ἔρρεεν ἀσχαλόωντι δάκρυα·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 27:29)
κατὰ δὲ Τελέσιλλαν ἐσώθησαν Ἀμύκλασ καὶ Μελίβοια, ἐτοξεύθη δὲ ὑπ’ αὐτῶν καὶ Ἀμφίων, αὐτὴ δὲ Νιόβη Θήβασ ἀπολιποῦσα πρὸσ τὸν πατέρα Τάνταλον ἧκεν εἰσ Σίπυλον, κἀκεῖ Διὶ εὐξαμένη τὴν μορφὴν εἰσ λίθον μετέβαλε, καὶ χεῖται δάκρυα νύκτωρ καὶ μεθ’ ἡμέραν τοῦ λίθου.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 5 6:6)
οἱ δὲ ἐπεμίγνυντο ἀλλήλοισ κρύφα, καὶ ὀδυρμοὶ καὶ δάκρυα τῶν φυλάκων ἦν ὡσ ἐν οἰκείοισ καὶ φίλοισ ἁμαρτεῖν μὲν ὁμολογούντων, τὴν δὲ αἰτίαν ἐσ τὰ χρέα φερόντων τὰ ἐν Ῥώμῃ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2:2)
ταῦτα ἀκούσασ ὁ ἱερεὺσ ἔδεισέ τε καὶ παραχρῆμα ἀπῄει σιωπῇ, ὡσ δὲ ἀπέσχε τοῦ στρατοπέδου, πάσασ ἤδη φωνὰσ ἠφίει τὸν Ἀπόλλωνα καλῶν Σμίνθιον, Τενέδιον, Χρύσιον, Καλλίτοξον, πάντα ὀνομάζων, εἴ ποτέ σοι, δέσποτα, ἢ θυσίαν ἔθυσα ἢ νεὼν ἤρεψα εἰσ χάριν, τοῦτό μοι νῦν ἀντ’ ἐκείνων γένοιτο, ἐξομόρξασθαι τοὺσ Ἀχαιοὺσ τὰ δάκρυα ταῦτα τοῖσ ἑαυτῶν σώμασι, σὺ δὲ αὐτοῖσ ἔλθοισ τοξότησ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, παράφρασισ. 2:10)
καὶ γὰρ οἱο͂ν ἅπτεσθαι δοκεῖν ἦν καὶ διαισθάνεσθαι ὅτι αὐτὸσ ἥκοι καὶ μέσωσ ἔχειν ὕπνου καὶ ἐγρηγόρσεωσ καὶ βούλεσθαι ἐκβλέπειν, καὶ ἀγωνιᾶν μὴ προαπαλλαγείη, καὶ ὦτα παραβεβληκέναι καὶ ἀκούειν, τὰ μὲν ὡσ ὄναρ, τὰ δὲ ὡσ ὕπαρ, καὶ τρίχεσ ὀρθαὶ καὶ δάκρυα σὺν χαρᾷ καὶ γνώμησ ὄγκοσ ἀνεπαχθὴσ, καὶ τίσ ἀνθρώπων ταῦτά γ’ ἐνδείξασθαι λόγῳ δυνατόσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 8:6)
ἐμοὶ δ’ ἄχε’ ἄχεα κατέλιπε, δάκρυα δάκρυά τ’ ἀπ’ ὀμμάτων ἔβαλον ἔβαλον ἁ τλάμων.
(아리스토파네스, Frogs, Lyric-Scene, lyric13)

SEARCH

MENU NAVIGATION