헬라어 문장 내 검색 Language

μέμνησό νυν δάκνειν διαβάλλειν, τοὺσ λόφουσ κατεσθίειν, χὤπωσ τὰ κάλλαἰ ἀποφαγὼν ἥξεισ πάλιν.
(아리스토텔레스, Episode24)
ἐκεῖνά τε γὰρ προσπίπτοντα δάκνειν, καὶ Ἰδριέα λυθέντα ἐκ τῶν δεσμῶν εἶναι χαλεπόν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 4 3:2)
τὼ δ’ οὐκ ἄρ’ ᾔστην οὐδὲν ἄλλο πλὴν δάκνειν.
(아리스토파네스, Birds, Prologue 1:15)
ἀλλὰ μὴ μέλλωμεν ἤδη τώδε τίλλειν καὶ δάκνειν.
(아리스토파네스, Birds, Agon, αντικατακελευσμενος1)
μὰ τὸν Ἀπόλλω ’γὼ μὲν οὔ, ἢν μὴ διάθωνταί γ’ οἵδε διαθήκην ἐμοὶ ἥνπερ ὁ πίθηκοσ τῇ γυναικὶ διέθετο, ὁ μαχαιροποιόσ, μήτε δάκνειν τούτουσ ἐμὲ μήτ’ ὀρχίπεδ’ ἕλκειν μήτ’ ὀρύττειν ‐ οὔτι που τόν ‐ ;
(아리스토파네스, Birds, Episode3)
μάλιστα δ’ ὅτι καλὸν νομίζεται τὸν πατέρα τοῖσ ὄρνισιν ἄγχειν καὶ δάκνειν.
(아리스토파네스, Birds, Episode, lyric10)
ἕτοιμόσ εἰμ’ ἔγωγε, κοὐκ ἀναδύομαι, δάκνειν δάκνεσθαι πρότεροσ, εἰ τούτῳ δοκεῖ, τἄπη, τὰ μέλη, τὰ νεῦρα τῆσ τραγῳδίασ, καὶ νὴ Δία τὸν Πηλέα γε καὶ τὸν Αἰόλον καὶ τὸν Μελέαγρον κἄτι μάλα τὸν Τήλεφον.
(아리스토파네스, Frogs, Lyric-Scene 1:1)
οἱο͂σ οὓσ μὲν αἰτιᾶται λύκουσ εἶναι μὴ δάκνειν, ἃ δέ φησι φυλάττειν πρόβατ’ αὐτὸσ κατεσθίειν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Α 47:4)
ἆρα εἰκῇ δοκεῖ ὑμῖν Ὅμηροσ περιθεῖναι τοὺσ λόγουσ τούτουσ Νέστορι, ὅν φησι δεινότατον εἶναι ἀνθρώπων καὶ τὴν δύναμιν αὐτοῦ τῶν λόγων προσεικάζει τῇ φύσει τοῦ μέλιτοσ, ὃ τοῖσ μὲν ὑγιαίνουσιν ἥδιστον καὶ γλυκύτατον ἁπάντων, τοῖσ δὲ νοσοῦσι καὶ πυρέττουσιν, ὥσ φασιν, ἀηδέστατον καὶ τὰ ἡλκωμένα καὶ πεπονθότα καθαίρειν καὶ δάκνειν πέφυκεν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΝΕΣΤΩΡ. 15:2)
ἢ καὶ συγχωρήσωμεν τὸν γενναῖον ἄνδρα καὶ μεγαλόφρονα τὸ τῶν κυνῶν τε καὶ ἵππων καὶ ἄλλων θηρίων πεπονθέναι πάθοσ, ἃ οὐ δύναται κατέχειν ἑτέρων ἐμπιμπλαμένων τε καὶ ὀχευόντων, ἀλλὰ χαλεπαίνει καὶ ἀγανακτεῖ καὶ ὀργίζεται τοῖσ ἀπολαύουσι καὶ ἕτοιμα ἐπιπηδᾶν καὶ δάκνειν καὶ κυρίττειν καὶ πάντα τρόπον ἀλλήλοισ πολεμεῖν περὶ τῶν ἡδονῶν·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), speech 60 51:2)
οὐ γὰρ ἀνθρωπικὸν δόγμα ἐστὶ τὸ ποιοῦν δάκνειν ἀλλήλουσ καὶ λοιδορεῖσθαι καὶ τὰσ ἐρημίασ καταλαμβάνειν ἢ τὰσ ἀγορὰσ ὡσ τὰ ὄρη καὶ ἐν τοῖσ δικαστηρίοισ ἀποδείκνυσθαι τὰ λῃστῶν·
(에픽테토스, Works, book 2, Περὶ φιλίασ. 28:1)
δάκνειν καὶ λακτίζειν καὶ εἰσ φυλακὴν βάλλειν καὶ ἀποκεφαλίζειν;
(에픽테토스, Works, book 4, Περὶ ἐλευθερίασ. 122:4)
τῇ δὲ ἑτέρᾳ χειρί, ὁπότε ἐσ αὐτὸν ἐπιστρέφοιτο, τὴν χλαμύδα προὔβαλλέν οἱ καὶ δάκνειν παρεῖχε.
(파우사니아스, Description of Greece, Μεσσηνιακά, chapter 18 9:3)
πολλοὶ γὰρ ἤδη, ὦ θαυμάσιε, πρόσ με οὕτω διετέθησαν, ὥστε ἀτεχνῶσ δάκνειν ἕτοιμοι εἶναι, ἐπειδάν τινα λῆρον αὐτῶν ἀφαιρῶμαι, καὶ οὐκ οἰόνταί με εὐνοίᾳ τοῦτο ποιεῖν, πόρρω ὄντεσ τοῦ εἰδέναι ὅτι οὐδεὶσ θεὸσ δύσνουσ ἀνθρώποισ, οὐδ’ ἐγὼ δυσνοίᾳ τοιοῦτον οὐδὲν δρῶ, ἀλλά μοι ψεῦδόσ τε συγχωρῆσαι καὶ ἀληθὲσ ἀφανίσαι οὐδαμῶσ θέμισ.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 59:2)
οὕτω γὰρ κακῶσ οὐδὲν συντέτακται τῶν ψυχὴν ἐχόντων, ὥστ’ ἀβουλοῦντοσ αὐτοῦ προϊέναι πόδασ ἢ φθέγγεσθαι γλῶτταν ἢ κέρα κυρίττειν ἢ δάκνειν ὀδόντασ·
(플루타르코스, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 34 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION