Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

"ἀλλὰ οὐ παρεληλύθασιν," ὁ δὲ καὶ τοιῶνδε προαγορεύσεων αὐτῷ σὺν τοσῷδε τοῦ μάντεωσ θάρσει γενομένων καὶ σημείων ὧν προεῖπον ἑτέρων ὑπεριδὼν προῆλθε καὶ ἐτελεύτησεν, ἔτοσ ἄγων ἕκτον ἐπὶ πεντήκοντα, ἀνὴρ ἐπιτυχέστατοσ ἐσ πάντα καὶ δαιμόνιοσ καὶ μεγαλοπράγμων καὶ εἰκότωσ ἐξομοιούμενοσ Ἀλεξάνδρῳ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 21 1:5)
οὐκ οἶσθα, ἔφη, ὅτι διττή ἐστιν ἡ παιδεία, ἡ μέν τισ δαιμόνιοσ, ἡ δὲ ἀνθρωπίνη;
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 34:1)
καὶ ὅ τε δαιμόνιοσ χόλοσ οὐχ ἡμῖν, ἀλλὰ τούτοισ ἐναντιώσεται κατὰ τὸ εἰκόσ, καὶ ἡ παρ’ ἀνθρώπων νέμεσισ εἰσ τούτουσ ἀνθ’ ἡμῶν κατασκήψει.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 23 30:1)
οὐ Λικύμνιοι ταῦτ’ εἰσὶν οὐδ’ Ἀγάθωνεσ οἱ λέγοντεσ ὕβριν ἤ κύπριν μισθῷ ποθὲν ἢ μόχθον πατρίδων, ἀλλ’ ὁ δαιμόνιοσ ἑρμηνεῦσαι Πλάτων.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 26 2:4)
πολὺσ ἂν εἰή λόγοσ, εἰ τὰσ διαφορὰσ ἁπάσασ βουλοίμην λέγειν, ὅσασ ἐκεῖνοσ ὁ δαιμόνιοσ ἀνὴρ ὁρῶν καὶ πρὸσ χρῶμα ἕκαστον αἰεὶ σχηματίζων τὸν λόγον, ἀνέσει τε καὶ ἐπιτάσει ταμιευόμενοσ τῶν ἁρμονιῶν ἑκατέραν, τοὺσ καλοὺσ ἐκείνουσ λόγουσ ἀνέπλασεν.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 46 1:1)
ἀμυνομένῳ δὲ τοὺσ ἐχθροὺσ ἐπιπίπτει συμφορὰ δαιμόνιοσ ἄλλη, κατ’ ἔτοσ μὲν τῆσ βασιλείασ ἕβδομον, ἀκμάζοντοσ δὲ τοῦ Ἀκτίου πολέμου.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 531:1)
Ταῦτα τοῦ Τίτου διεξιόντοσ προθυμία δαιμόνιοσ ἐμπίπτει τοῖσ ἀνδράσιν, καὶ προσγενομένου πρὶν συμβαλεῖν Τραϊανοῦ μετὰ τετρακοσίων ἱππέων ἤσχαλλον ὡσ μειουμένησ τῆσ νίκησ αὐτοῖσ διὰ τὴν κοινωνίαν.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον γ. 576:1)
γίνεται δὲ πρὸσ ἀπώλειαν αὐτῶν ἄντικρυσ θύελλα δαιμόνιοσ, ἣ τὰ μὲν Ῥωμαίων ἔφερεν εἰσ αὐτοὺσ βέλη, τὰ δὲ αὐτῶν ἀνέστρεφεν καὶ πλάγια παρέσυρεν.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον δ. 87:1)
νῦν δὲ τὸν μέγιστον ἀναρριπτεῖν κίνδυνον σὺν πᾶσιν αὐτοῖσ, εἰ μή τισ προσγένοιτο βοήθεια δαιμόνιοσ.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον δ. 249:1)
ὁρμὴ δέ τισ ἐμπίπτει δαιμόνιοσ τοῖσ στρατιώταισ, καὶ μερισαμένων τὸν περίβολον οὐ μόνον τῶν ταγμάτων ἦν ἔρισ, ἀλλὰ καὶ τῶν ἐν αὐτοῖσ τάξεων πρὸσ ἀλλήλασ, καὶ στρατιώτησ μὲν δεκαδάρχην, δεκαδάρχησ δ’ ἑκατοντάρχην, οὗτοσ δ’ ἐσπούδαζεν ἀρέσασθαι χιλίαρχον, τῶν δὲ χιλιάρχων ἐπὶ τοὺσ ἡγεμόνασ ἔτεινεν ἡ φιλοτιμία καὶ τῶν ἡγεμόνων τὴν ἅμιλλαν ἐβράβευε Καῖσαρ·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ε. 570:2)
ἐκεῖνο δὲ ὃ εἴρηκασ ἐν ἀρχῇ, ἴσωσ παραδέξασθαι ἄξιον, ὡσ οὐδὲν ᾔδεισθα τῶν λεγομένων, ἀλλά τισ ἔμπνοια δαιμόνιοσ ἐνεποίει σοι τὰ μέτρα, οὐ πάνυ οὐδὲ ἐκείνη βέβαιοσ οὖσα·
(루키아노스, Λυκῖνοσ καὶ Ἡσίοδος 15:2)
ὡσ δὲ ταῦτα εἶπεν ὁ Ἀρίγνωτοσ, ἀνὴρ δαιμόνιοσ τὴν σοφίαν καὶ ἅπασιν αἰδέσιμοσ,^ οὐδεὶσ ἦν ἔτι τῶν παρόντων ὃσ οὐχὶ κατεγίγνωσκέ μου πολλὴν τὴν ἄνοιαν τοῖσ τοιούτοισ ἀπιστοῦντοσ, καὶ ταῦτα Ἀριγνώτου λέγοντοσ.
(루키아노스, Philopsuedes sive incredulus, (no name) 26:1)
καὶ ὁ μὲν περὶ τὰ τοιαῦτα σοφὸσ δαιμόνιοσ ἀνήρ, ὁ δὲ ἄλλο τι σοφὸσ ὢν ἢ περὶ τέχνασ ἢ χειρουργίασ τινὰσ βάναυσοσ.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 323:2)
"οὗτοσ οὐ δαιμόνιοσ σάλοσ τῆσ ψυχῆσ;
(플루타르코스, Amatorius, section 18 4:2)
"ἔστι δὲ θεία μὲν ὄντωσ καὶ δαιμόνιοσ, οὐ μὴν ἀνέκλειπτοσ οὐδ’ ἄφθαρτοσ οὐδ’ ἀγήρωσ καὶ διαρκὴσ εἰσ τὸν ἄπειρον χρόνον ὑφ’ οὗ πάντα κάμνει τὰ μεταξὺ γῆσ καὶ σελήνησ κατὰ τὸν ἡμέτερον λόγον.
(플루타르코스, De defectu oraculorum, section 5110)

SEARCH

MENU NAVIGATION