Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὔ τι γὰρ ἠὺ τετυγμένον ἔσθει, ἀλλὰ τὰ κοινὰ γάρ, ὥσπερ ὁ δᾶμοσ, ζατεύει.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 103)
ἐπειδὴ ὁ δᾶμοσ ὁ Ἀθαναίων ἔν τε τοῖσ προγενομένοισ καιροῖσ εὐνοέων διατελεῖ Βυζαντίοισ καὶ τοῖσ συμμάχοισ καὶ συγγενέσι Περινθίοισ καὶ πολλὰσ καὶ μεγάλασ χρείασ παρέσχηται, ἔν τε τῷ παρεστακότι καιρῷ Φιλίππω τῶ Μακεδόνοσ ἐπιστρατεύσαντοσ ἐπὶ τὰν χώραν καὶ τὰν πόλιν ἐπ’ ἀναστάσει Βυζαντίων καὶ Περινθίων καὶ τὰν χώραν δαίοντοσ καὶ δενδροκοπέοντοσ, βοαθήσασ πλοίοισ ἑκατὸν καὶ εἴκοσι καὶ σίτῳ καὶ βέλεσι καὶ ὁπλίταισ ἐξείλετο ἁμὲ ἐκ τῶν μεγάλων κινδύνων καὶ ἀποκατέστασε τὰν πάτριον πολιτείαν καὶ τὼσ νόμωσ καὶ τὼσ τάφωσ, δεδόχθαι τῷ δάμῳ τῷ Βυζαντίων καὶ Περινθίων Ἀθαναίοισ δόμεν ἐπιγαμίαν, πολιτείαν, ἔγκτασιν γᾶσ καὶ οἰκιᾶν, προεδρίαν ἐν τοῖσ ἀγῶσι, πόθοδον ποτὶ τὰν βωλὰν καὶ τὸν δᾶμον πράτοισ πεδὰ τὰ ἱερά, καὶ τοῖσ κατοικεῖν ἐθέλουσι τὰν πόλιν ἀλειτουργήτοισ ἦμεν πασᾶν τᾶν λειτουργιᾶν·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 127:1)
ἀποστεῖλαι δὲ καὶ θεαρίασ ἐσ τὰσ ἐν τᾷ Ἑλλάδι παναγύριασ, Ἴσθμια καὶ Νέμεα καὶ Ὀλύμπια καὶ Πύθια, καὶ ἀνακαρῦξαι τὼσ στεφάνωσ οἷσ ἐστεφάνωται ὁ δᾶμοσ ὁ Ἀθαναίων ὑφ’ ἁμέων, ὅπωσ ἐπιστέωνται οἱ Ἕλλανεσ τάν τε Ἀθαναίων ἀρετὰν καὶ τὰν Βυζαντίων καὶ Περινθίων εὐχαριστίαν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 128:2)
ἐψήφισται ὁ δᾶμοσ τῶν Συρακοσίων Τιμολέοντα Τιμαινέτου Κορίνθιον τόνδε θάπτειν μὲν ἀπὸ διακοσιᾶν μνᾶν, τιμᾶσθαι δὲ εἰσ τὸν ἅπαντα χρόνον ἀγώνεσσι μουσικοῖσ καὶ ἱππικοῖσ καὶ γυμνικοῖσ, ὅτι τοὺσ τυράννουσ καταλύσασ καὶ τοὺσ βαρβάρουσ καταπολεμήσασ καὶ τὰσ μεγίστασ τῶν Ἑλληνίδων πόλεων ἀνοικίσασ αἴτιοσ ἐγενήθη τᾶσ ἐλευθερίασ τοῖσ Σικελιώταισ.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvi, chapter 87 21:3)
"Εἰλατίωνι τὰν εἰκόνα ὁ δᾶμοσ εὖ ὀρχησαμένῳ τὰν μάχαν.
(루키아노스, De saltatione, (no name) 14:2)
κακοχράσμων γὰρ ὁ δᾶμοσ.
(테오크리토스, Idylls, Νομεῖσ Βάττοσ καὶ Κορύδων24)
τοῦτον δ’ αὐτὸν ὁ δᾶμοσ, ὡσ σάφ’ εἰδῇσ, ἔστασ’ ἐνθάδε χάλκεον ποιήσασ πολλοῖσ μησὶν ὄπισθε κἠνιαυτοῖσ.
(테오크리토스, Idylls2)
Αἱ̓ δὲ σκολιὰν ὁ δᾶμοσ ἕλοιτο, τοὺσ πρεσβυγενέασ καὶ ἀρχαγέτασ ἀποστατῆρασ ἦμεν’, τοῦτ ἔστι μὴ κυροῦν, ἀλλ’ ὅλωσ ἀφίστασθαι καὶ διαλύειν τὸν δῆμον, ὡσ ἐκτρέποντα καὶ μεταποιοῦντα τὴν γνώμην παρὰ τὸ βέλτιστον, ἔπεισαν δὲ καὶ αὐτοὶ τὴν πόλιν ὡσ τοῦ θεοῦ ταῦτα προστάσσοντοσ, ὥσ που Τυρταῖοσ ἐπιμέμνηται διὰ τούτων·
(작자 미상, 비가, Τυρταίου, Εὐνομίας55)
Υἱοῦ ΤλασίαϜο Μενεκράτεοσ τόδε σᾶμα, Οἰανθέοσ γενεάν, τόδε δ’ αὐτῷ δᾶμοσ ἐποίει·
(작자 미상, 비가, Ἐπιγραμμάτων Ἀδεσπότων Ἐκλογή, mixed meters66)
δᾶμοσ ἀεὶ μακαριστόσ, ὃσ ἄστεσιν Ἡρακλείησ οὐρανίων [νεφέων τεῦξεν ἐπ’] εὐρυάλων.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 748 1:1)
τοῦτον δ’ αὐτὸν ὁ δᾶμοσ, ὡσ σάφ’ εἰδῇσ, ἔστασ1’ ἐνθάδε χάλκεον ποήσασ, πολλοῖσ μησὶν ὄπισθε κἠνιαυτοῖσ.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 598 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION