Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐοίκε νῦν αὐτῆσ ἐπὶ ξυροῦ πέλασ αὐχὴν πεσεῖσθαι πρὸσ δίκην πεπληγμένοσ.
(아이스킬로스, Libation Bearers, episode, anapests 2:11)
ἀλλ’ οὐ γὰρ ἦν ἀναδῦναι ἔτι, τῶν πραγμάτων ὄντων ἐπὶ ξυροῦ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 11 4:4)
ἐνταῦθά μοι σκέψαι τὰ τοῦ Θεμιστοκλέουσ δόγματα ἔνθ’ ὅ τε δειλὸσ ἀνὴρ ὅσ τ’ ἄλκιμοσ ἐξεφαάνθη, οὐκ εἰσ λόχον συγκαθημένων ἡμῶν, ἀλλ’ ἐπ’ αὐτοῦ τοῦ ξυροῦ τῆσ ἀκμῆσ ἑστηκότοσ εἶναι τὴν Ἑλλάδα ἢ μή.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 68:12)
ἕτεροι δ’ αὖ λέγουσιν ἀκμῆσ ἑστηκυῖαν ἐπὶ ξυροῦ Ἑλλάδα πᾶσαν ταῖσ αὑτῶν ψυχαῖσ κείμεθα ῥυσάμενοι δουλοσύνασ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 16:13)
οἱ μὲν γὰρ ἐπὶ ξυροῦ ἔστησαν αὐτήν, οἱ δὲ ἐπὶ σφαίρασ, οἱ δὲ πηδάλιον ἔδωκαν κρατεῖν·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΤΥΧΗΣ ΠΡΩΤΟΣ ΛΟΓΟΣ. 13:2)
ὧδ’ ἔβητ’ ἐπὶ ξυροῦ;
(에우리피데스, Heracles, episode, anapests 5:31)
"ἐπὶ ξυροῦ γὰρ ἀκμῆσ ἔχεται ἡμῖν τὰ πρήγματα, ἄνδρεσ Ιὤνεσ, ἢ εἶναι ἐλευθέροισι ἢ δούλοισι, καὶ τούτοισι ὡσ δρηπέτῃσι·
(헤로도토스, The Histories, book 6, chapter 11 3:1)
νῦν γὰρ δὴ πάντεσσιν ἐπὶ ξυροῦ ἵσταται ἀκμῆσ ἢ μάλα λυγρὸσ ὄλεθροσ Ἀχαιοῖσ ἠὲ βιῶναι.
(호메로스, 일리아스, Book 10 20:5)
ἐν ἐσχάτοισ, ὦ Ἥρα, τὰ θεῶν πράγματα, καὶ τοῦτο δὴ τὸ τοῦ λόγου, ἐπὶ ξυροῦ ἕστηκεν εἴτε χρὴ τιμᾶσθαι ἡμᾶσ ἔτι καὶ τὰ γέρα ἔχειν τἀν τῇ γῇ εἴτε καὶ ἠμελῆσθαι παντάπασι καὶ τὸ μηδὲν εἶναι δοκεῖν.
(루키아노스, Juppiter trageodeus, (no name) 3:1)
φρόνει βεβὼσ αὖ νῦν ἐπὶ ξυροῦ τύχησ.
(소포클레스, Antigone, episode8)
ὑμνέομεν καὶ δὶσ καὶ τὸ τρίτον ἄρσενα τέκνα κούρησ Θεστιάδοσ, Λακεδαιμονίουσ δύ’ ἀδελφούσ, ἀνθρώπων σωτῆρασ ἐπὶ ξυροῦ ἤδη ἐόντων, ἵππων θ’ αἱματόεντα ταρασσομένων καθ’ ὅμιλον, νηῶν θ’, αἳ δύνοντα καὶ οὐρανὸν ἐξανύοντα ἄστρα βιαζόμεναι χαλεποῖσ ἐνέκυρσαν ἀήταισ.
(테오크리토스, Idylls, Διόσκουροι2)
κίνδυνόσ τοι ἐπὶ ξυροῦ ἵσταται ἀκμῇσ·
(작자 미상, 비가, Θεόγνιδος, 1386-1389299)
ἀκμᾶσ ἑστακυῖαν ἐπὶ ξυροῦ Ἑλλάδα πᾶσαν ταῖσ αὑτῶν ψυχαῖσ κείμεθα ῥυσάμενοι.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 2501)
τίνασ ἂν εἴποι λόγουσ Ἑλένη ὁρῶσα τὸν Μενέλαον καὶ τὸν Πάριδα μονομαχοῦντασ Εὐρώπησ Ἀσίησ τε δορισθενέεσ βασιλῆεσ, ὑμῖν ἀμφοτέροισιν ἐπὶ ξυροῦ ἵσταται ἀκμῆσ, τίσ κεν ἐμὲ τλήθυμοσ ἕλοι δύστηνον ἀκοίτησ·
(작자 미상, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 4751)

SEARCH

MENU NAVIGATION