Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὖρα σχεθεῖσα κύστισ ὑπὸ σπασμοῦ· ἀλλ’ οὐδὲ οὖρον ἁλίζεται ὑπὸ τῆσ ἐσ τὸ ἔντερον τῶν ὑγρῶν μετοχετεύσεωσ· ἀφωνίη, σφυγμοὶ σμικρότατοι καὶ πυκνότατοι, ὁκόσοι ἐπὶ ξυγκοπῇ· ἐντάσιεσ ἐμέτου ξυνεχέεσ κενεαὶ, προθυμίαι τεινεσμώδεεσ, ξηραὶ, ἄχυλοι · θάνατοσ ἐπώδυνοσ καὶ οἴκτιστοσ , σπασμῷ καὶ πνιγὶ καὶ ἐμέτῳ κενῷ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.125)
ἀγαθὸν μὲν γὰρ ὑγρασίη ἐξ αὐχμοῦ τῆσ νούσου καὶ ταλαιπωρίῃ τῆσ ἰήσιοσ· ἀραιαὶ δὲ καὶ μαλθακαὶ σάρκεσ Ῥηϊσταὶ πρὸσ ἄφεσιν τοῦ νοσήματοσ· ξηραὶ δὲ καὶ πυκναὶ τοῖσ μελαγχολῶσι αἱ σάρκεσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.201)
"τὰ μὲν γὰρ αὐτῶν ἐστι λιπαρὰ τῇ φύσει, καθάπερ ἀμυγδάλαι τε αἱ ξηραὶ καὶ Διὸσ βάλανοι, τὰ δὲ σκληρὰ καὶ στρυφνά, καθάπερ αἵ τε φηγοὶ καὶ πᾶν τὸ τοιοῦτον γένοσ, τῶν οὖν λιπαρῶν ἀφαιρεῖται τὸ λίποσ ἡ πύρωσισ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 432)
τότε δὴ τότε φαεν‐ νὰσ ἄστρων μετέβασ’ ὁδοὺσ Ζεὺσ καὶ φέγγοσ ἀελίου λευκόν τε πρόσωπον ἀ‐ οῦσ, τὰ δ’ ἕσπερα νῶτ’ ἐλαύ‐ νει θερμᾷ φλογὶ θεοπύρῳ, νεφέλαι δ’ ἔνυδροι πρὸσ ἄρ‐ κτον, ξηραί τ’ Ἀμμωνίδεσ ἕ‐ δραι φθίνουσ’ ἀπειρόδροσοι, καλλίστων ὄμβρων Διόθεν στερεῖσαι.
(에우리피데스, choral, strophe 21)
λίην γὰρ ἀναξηραίνονται καὶ ὀφθαλμίαι αὐτοῖσιν ἐπιγίνονται ξηραί, καὶ πυρετοὶ ὀξέεσ καὶ πολυχρόνιοι, ἐνίοισι δὲ καὶ μελαγχολίαι.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΑΕΡΩΝ ΥΔΑΤΩΝ ΤΟΠΩΝ, x.17)
πολλοῖσι δὲ βῆχεσ ξηραὶ βήσσουσι καὶ οὐδὲν ἀνάγουσιν‧ φωναὶ βραγχώδεεσ.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, EPIDHMIWN A, ἀρ́ρωστοι τεσσαρεσ καίδεκα13)
ὀγδόῃ ἀγκῶνα ἔταμον‧ ἐρρύη πολλὸν οἱο͂ν δεῖ‧ συνέδωκαν μὲν οἱ πόνοι, αἱ μέντοι βῆχεσ αἱ ξηραὶ παρείποντο.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, EPIDHMIWN A, Ἑκκαίδεκα ἀρ́ρωστοι345)
Ὁκόταν ἀλγήματα προγένηται, μελαίνησ χολῆσ καὶ δριμέων Ῥευμάτων ἐπιῤῬύσιεσ γίγνονται‧ ἀλγέει δὲ τὰ ἐντὸσ δακνόμενοσ‧ δηχθεῖσαι δὲ καὶ λίην ξηραὶ γενόμεναι αἱ φλέβεσ ἐντείνονταί τε καὶ φλεγμαίνουσαι ἐπισπῶνται τὰ ἐπιῤῬέοντα‧ ὅθεν διαφθαρέντοσ τοῦ αἵματοσ, καὶ τῶν πνευμάτων οὐ δυναμένων ἐν αὐτῷ τὰσ κατὰ φύσιν ὁδοὺσ βαδίζειν, καταψύξιέσ τε γίγνονται ὑπὸ τῆσ στάσιοσ, καὶ σκοτώσιεσ, καὶ ἀφωνίη, καὶ καρηβαρίη, καὶ σπασμοὶ, ἢν ἤδη ἐπὶ τὴν καρδίην ἢ τὸ ἧπαρ ἢ ἐπὶ τὴν φλέβα ἔλθῃ‧ ἔνθεν ἐπίληπτοι γίγνονται ἢ παραπλῆγεσ, ἢν ἐσ τοὺσ περιέχοντασ τόπουσ ἐμπέσῃ τὰ Ῥεύματα, καὶ ὑπὸ τῶν πνευμάτων οὐ δυναμένων διεξιέναι καταξηρανθῇ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 5.1)
Ὁκόσοισι νέοισιν ἐοῦσιν αἱ κοιλίαι ὑγραί εἰσι, τουτέοισιν ἀπογηράσκουσι ξηραίνονται‧ ὁκόσοισι δὲ νέοισιν ἐοῦσιν αἱ κοιλίαι ξηραί εἰσι, τουτέοισι πρεσβυτέροισι γινομένοισιν ὑγραίνονται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., AFORISMOI., 54.20)
Ἢν δὲ νότιοσ ὁ χειμὼν καὶ ἔπομβροσ καὶ εὐδιεινὸσ γένηται, τὸ δὲ ἐάρ αὐχμηρὸν καὶ βόρειον, αἱ μὲν γυναῖκεσ, ᾗσιν οἱ τόκοι πρὸσ τὸ ἦρ, ἐκ πάσησ προφάσιοσ ἐκτιτρώσκουσιν‧ αἳ δ’ ἂν τέκωσιν, ἀκρατέα καὶ νοσώδεα τὰ παιδία τίκτουσιν, ὥστε ἢ παραυτίκα ἀπόλλυσθαι, ἢ λεπτὰ καὶ νοσώδεα ζῇν ἐόντα‧ τοῖσι δὲ ἄλλοισι βροτοῖσι δυσεντερίαι καὶ ὀφθαλμίαι ξηραὶ γίνονται, τοῖσι δὲ πρεσβυτέροισι κατάῤῬοοι ξυντόμωσ ἀπολλύντεσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., AFORISMOI., 31.13)
Ἢν δὲ βόρειον ᾖ καὶ ἄνυδρον, τοῖσι μὲν ὑγροῖσι τὰσ φύσιασ καὶ τῇσι γυναιξὶ ξύμφορον‧ τοῖσι δὲ λοιποῖσιν ὀφθαλμίαι ἔσονται ξηραὶ, καὶ πυρετοὶ ὀξέεσ, καὶ κόρυζαι, ἐνίοισι δὲ καὶ μελαγχολίαι.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., AFORISMOI., 31.15)
Ὁκόσοισιν ἐπὶ πουλὺ βῆχεσ ξηραὶ, βραχέα ἐρεθίζουσαι, ἐν πυρετοῖσι καυσώδεσιν, οὐ πάνυ τι διψώδεέσ εἰσιν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., AFORISMOI., 83.52)

SEARCH

MENU NAVIGATION