Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τὴν ξένην δὲ πρευμενῶσ τήνδ’ ἐσκόμιζε·
(아이스킬로스, 아가멤논, episode, anapests 11:2)
σοὶ μέν γε, εἰ μὴ τὴν πατρίδα ἀτιμάσασ ὡσ οὐκ ἂν γενναίᾳ ψυχῇ πρὸσ ἄσκησιν ἀρετῆσ καὶ παιδείαν ἀρκέσουσαν ξένην εἵλου θεραπεύειν ἑστίαν, τῇ δ’ ὑπάρχει φιλοτιμεῖσθαι δήπουθεν οὐδενὸσ ἧττον, ὅτι σὲ μὴ μόνον ἐνεγκεῖν ηὐτύχησεν, ἀλλὰ καὶ προϊόντα ἤδη τὴν ἡλικίαν παρ’ αὑτῇ κατέσχεν, ἔτι καὶ τῇ περὶ λόγουσ καὶ σοφίαν σπουδῇ μετὰ τῶν ἄλλων ὧν ἔχει καλῶν σὺν ἐκείναισ ἢ πρό γ’ ἐκείνων νικᾶν κριθεῖσα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀπελλᾶ γενεθλιακός 2:2)
σὺ δὲ Μαντινικὴν μὲν ξένην καὶ Μιλησίαν ἐπίστασαι κοσμεῖν καὶ οὕστινασ ἄν σοι δοκῇ πάνυ ῥᾳδίωσ μεγάλων ἠξίωσασ, τῶν δὲ Ἑλλήνων τοὺσ ἄκρουσ καὶ παρὰ πᾶσι βεβοημένουσ ἐν φαύλῳ καθαιρεῖσ, οὐδὲν διαφερόντωσ ἢ εἴ τίσ τινα τῶν μαγείρων ὡσ ἀληθῶσ, ἢ καὶ ἄλλο τι τῶν τυχόντων ἀνδραπόδων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 12:8)
διὸ δεῖ ποιεῖν ξένην τὴν διάλεκτον·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 2 3:1)
οὐ γὰρ ἂν ξένην καὶ ξένον τοὺσ ἐμαυτοῦ γονέασ ἐπιγραψάμενοσ μετέχειν ἠξίουν τῆσ πόλεωσ·
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἔφεσισ πρὸσ Εὐβουλίδην 71:2)
τοῦ μὲν νόμου τοίνυν ἀκηκόατε, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ὃσ οὐκ ἐᾷ τὴν ξένην τῷ ἀστῷ συνοικεῖν οὐδὲ τὴν ἀστὴν τῷ ξένῳ, οὐδὲ παιδοποιεῖσθαι, τέχνῃ οὐδὲ μηχανῇ οὐδεμιᾷ·
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 26:1)
Νόμοσ ἐὰν δέ τισ ἐκδῷ ξένην γυναῖκα ἀνδρὶ Ἀθηναίῳ ὡσ ἑαυτῷ προσήκουσαν, ἄτιμοσ ἔστω, καὶ ἡ οὐσία αὐτοῦ δημοσία ἔστω, καὶ τοῦ ἑλόντοσ τὸ τρίτον μέροσ.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 80:3)
τὴν τοίνυν περιφανῶσ ἐγνωσμένην ξένην εἶναι καὶ ἐφ’ ᾗ μοιχὸν οὗτοσ ἐτόλμησε λαβεῖν, εἰσ τοσοῦτον ὕβρεωσ καὶ ἀναιδείασ ἦλθεν Στέφανοσ οὑτοσὶ καὶ Νέαιρα αὑτηί, ὥστε ἐτόλμησαν μὴ ἀγαπᾶν εἰ ἔφασκον αὐτὴν ἀστὴν εἶναι, ἀλλὰ κατιδόντεσ Θεογένην Κοιρωνίδην λαχόντα βασιλέα, ἄνθρωπον εὐγενῆ μέν, πένητα δὲ καὶ ἄπειρον πραγμάτων, συμπαραγενόμενοσ αὐτῷ δοκιμαζομένῳ καὶ συνευπορήσασ ἀναλωμάτων, ὅτε εἰσῄει εἰσ τὴν ἀρχήν, Στέφανοσ οὑτοσί, καὶ ὑπελθὼν καὶ τὴν ἀρχὴν παρ’ αὐτοῦ πριάμενοσ, πάρεδροσ γενόμενοσ, δίδωσι τὴν ἄνθρωπον ταύτην γυναῖκα, τὴν τῆσ Νεαίρασ θυγατέρα, καὶ ἐγγυᾷ Στέφανοσ οὑτοσὶ ὡσ αὑτοῦ θυγατέρα οὖσαν·
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 110:1)
καὶ αὕτη ἡ γυνὴ ὑμῖν ἔθυε τὰ ἄρρητα ἱερὰ ὑπὲρ τῆσ πόλεωσ, καὶ εἶδεν ἃ οὐ προσῆκεν αὐτὴν ὁρᾶν ξένην οὖσαν, καὶ τοιαύτη οὖσα εἰσῆλθεν οἷ οὐδεὶσ ἄλλοσ Ἀθηναίων τοσούτων ὄντων εἰσέρχεται ἀλλ’ ἢ ἡ τοῦ βασιλέωσ γυνή, ἐξώρκωσέν τε τὰσ γεραρὰσ τὰσ ὑπηρετούσασ τοῖσ ἱεροῖσ, ἐξεδόθη δὲ τῷ Διονύσῳ γυνή, ἔπραξε δὲ ὑπὲρ τῆσ πόλεωσ τὰ πάτρια τὰ πρὸσ τοὺσ θεούσ, πολλὰ καὶ ἅγια καὶ ἀπόρρητα.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 111:1)
ἐφ’ ᾗ γὰρ ἂν μοιχὸσ ἁλῷ γυναικί, οὐκ ἔξεστιν αὐτῇ ἐλθεῖν εἰσ οὐδὲν τῶν ἱερῶν τῶν δημοτελῶν, εἰσ ἃ καὶ τὴν ξένην καὶ τὴν δούλην ἐλθεῖν ἐξουσίαν ἔδοσαν οἱ νόμοι καὶ θεασομένην καὶ ἱκετεύσουσαν εἰσιέναι·
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 129:2)
Πρόκλησισ τάδε προὐκαλεῖτο Ἀπολλόδωροσ Στέφανον περὶ ὧν τὴν γραφὴν γέγραπται Νέαιραν, ξένην οὖσαν ἀστῷ συνοικεῖν, ἕτοιμοσ ὢν τὰσ θεραπαίνασ παραλαμβάνειν τὰσ Νεαίρασ, ἃσ ἐκ Μεγάρων ἔχουσα ἦλθεν, Θρᾷτταν καὶ Κοκκαλίνην, καὶ ἃσ ὕστερον παρὰ Στεφάνῳ ἐκτήσατο, Ξεννίδα καὶ Δροσίδα, τὰσ εἰδυίασ ἀκριβῶσ περὶ τῶν παίδων τῶν ὄντων Νεαίρᾳ, ὅτι <οὐκ> ἐκ Στεφάνου εἰσίν, Πρόξενόσ τε ὁ τελευτήσασ καὶ Ἀρίστων ὁ νῦν ὢν καὶ Ἀντιδωρίδησ ὁ σταδιοδρομῶν καὶ Φανώ, ἐφ’ ᾧ τε βασανίσαι αὐτάσ.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 178:2)
καὶ ταῦτα ποιήσαντεσ δόξετε πᾶσι καλῶσ καὶ δικαίωσ δικάσαι ταύτην τὴν γραφήν, ἣν Νέαιραν ἐγὼ ἐγραψάμην, ξένην οὖσαν ἀστῷ συνοικεῖν.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 183:3)
ἐπὶ δὲ τοῖσ πραχθεῖσιν οἱ Θεστίου παῖδεσ συγκυνηγοῦντεσ ἠγανάκτησαν, ὅτι ξένην γυναῖκα προετίμησεν αὐτῶν, παραπέμψασ τὴν οἰκειότητα.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 34 4:2)
ὁρῶν δὲ τοὺσ ἵππουσ, διὰ τὴν ἐν τῇ στενοχωρίᾳ τραχύτητα μὴ δυναμένουσ γυμνάζεσθαι, πρὸσ τὴν ἐν ταῖσ ἱππομαχίαισ χρείαν ἀχρήστουσ ἐσομένουσ ἐπενοήσατό τινα ξένην καὶ παρηλλαγμένην τῶν ἵππων γυμνασίαν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 18, chapter 42 3:1)
εἰσῆλθε γάρ τισ τὸν Ἄππιον ἐπιθυμία ξένην ἀρχὴν περιβαλέσθαι καὶ νόμουσ καταστήσασθαι τῇ πατρίδι ὁμονοίασ τε καὶ εἰρήνησ καὶ τοῦ μίαν ἅπαντασ ἡγεῖσθαι τὴν πόλιν ἄρξαι τοῖσ συμπολιτευομένοισ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 54 10:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION