Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τὸν γὰρ περὶ τῆσ προεδρίασ τῶν φυλῶν νόμον Τίμαρχοσ οὑτοσὶ καὶ ἕτεροι τοιοῦτοι ῥήτορεσ συνελθόντεσ γεγραμμένοι εἰσὶ μὴ ἐπιτήδειον εἶναι, ἔν’ ἐξῇ αὐτοῖσ καὶ ζῆν καὶ λέγειν ὡσ αὐτοὶ βούλονται.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 34 1:2)
ἀναφυομένων δὲ τῶν ἐχθρῶν καὶ θρασέωσ ἔσ τε Συρίαν καὶ Μακεδονίαν βιαζομένων καὶ χρήματα καὶ στρατιὰν ἐφ’ ἡμᾶσ συνιστάντων, καὶ τῆσ βουλῆσ σοι Δέκμον ἐπαλειφούσησ, καὶ σοῦ τὰσ φροντίδασ ἐσ τὴν Καίσαροσ τοῦ νέου διαφορὰν δαπανῶντοσ, δέδιμεν εἰκότωσ, μὴ ἐσ τὸν μέλλοντα καὶ ὅσον οὔπω παρόντα πόλεμον ἡ στάσισ ὑμῶν τῷ πολέμῳ συνεπιθῆται καὶ διαπραχθῇ τοῖσ ἐχθροῖσ καθ’ ἡμῶν, ἃ βούλονται.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 5 2:5)
ἥ γε καὶ τὸν Ὀδυσσέα ἔσωζεν ἄρα τὸν σοφώτατον τῶν Ἑλλήνων καὶ ἄριστον, ὡσ καὶ ἄλλον τινὰ, καὶ πάντασ ὁπόσοισ σοφίασ ἔρωσ ἦν, καὶ ἐπηταὶ βούλονται εἶναι καὶ ἀγχίνοι καὶ ἐχέφρονεσ, τὰ καὶ κατὰ τοῦ Ὀδυσσέωσ λεγόμενα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἰσθμικὸσ εἰσ Ποσειδῶνα 11:6)
ἀλλ’, εἴ γέ τι δεῖ καὶ παράδοξον εἰπεῖν, τοὐναντίον μοι δοκοῦσι δρᾶν ἢ βούλονται·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 72:3)
τὴν δὲ πόλιν ᾄδουσι μὲν πάντεσ καὶ ᾄσονται, τοσούτῳ δὲ ἐλάττω ποιοῦσιν ἢ σιωπῶντεσ, ὅσῳ παρὰ μὲν τὴν σιωπὴν οὔτε μείζονα οὔτ’ ἐλάττονα ἔστι ποιῆσαι τῆσ οὔσησ, ἀλλ’ ἀκέραιοσ τῇ γνώσει μένει, οἱ δὲ λόγοι τοὐναντίον οὗ βούλονται ποιοῦσιν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 2:1)
ὅτι δ’ αὐτὸσ οὗτοσ ἀνὴρ Περικλῆσ ὁ ταῦτα πείθων κἀκεῖνο συνέπειθεν, ἀρχὴν μὴ ἐπικτᾶσθαι παρὰ τὸν πόλεμον, τοῦτο οὐ βούλονται μεμνῆσθαι, πάντων μάλιστα εἰκὸσ ὄν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 8:14)
καὶ τί γένοιτ’ ἂν αἴσχιον ἢ εἴ τισ ἀκούσειεν ὅτι Ἀθηναῖοι βούλονται μηδένα τῶν αὐτῶν συμμάχων εὐτυχεῖν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ δ# ὑπὲρ Θηβαίων δεύτερος 5:2)
εἰ μὴ τοῦτο λέγουσιν ὡσ, ἐὰν μὴ ἄρχωσι τῶν Ἑλλήνων μηδ’ ἅπερ βούλονται δύνωνται ποιεῖν, οὐδὲ τῆσ σωτηρίασ προσδέονται, ἀλλ’ ἀπολέσθαι μᾶλλον αἱροῦνται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ δ# ὑπὲρ Θηβαίων δεύτερος 6:5)
εἰ γὰρ ἃ μηδὲ τοῖσ τυχοῦσι [μηδὲ τοῖσ φαυλοτάτοισ] ἐπιβάλλειν μηδ’ ἂν εἷσ φήσειε, ταῦθ’ οἱ προέχειν ἀξιοῦντεσ ἑαυτοῖσ ἡγήσονται προσήκειν, καὶ μὴ καθ’ ὅσον δύνανται φυλάξονται, πῶσ οὐ προσθήκην ἡ κατηγορία λαμβάνει, ἢ πῶσ οὐχ ἕτερον μέν ἐστιν ὃ βούλονται, ἕτερον δ’ ὃ κατασκευάζουσι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 9:4)
βούλονται μὲν γὰρ εὐδοκιμεῖν ὡσ ἄριστοι δή που, φαίνοιντο δ’ ἂν οὕτω γε ἐξ ἴσου τοῖσ κακίστοισ διακείμενοι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 9:5)
ποίαισ οὖν ἐπιθυμίαισ ὁ ῥήτωρ μέλλει δουλεύσειν, ἢ τὰ τίσι δοκοῦντα ἐρεῖν, ἢ τίνων στοχάσεσθαι, οἵ γ’ οὕτωσ ἀτόπωσ ἔχουσιν, ὥστ’ οὐδ’ αὐτοὶ γνῶναι δύνανται τί βούλονται;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 45:7)
οὐ γὰρ ἄλλο γ’ οὐδὲν ἢ τοῦτο βούλονται, μάλιστα μὲν μηδένα μηδὲ ὑφ’ ἑνὸσ πάσχειν κακῶσ, εἰ δὲ μὴ, δίκην τοῖσ παθοῦσι παρὰ τῶν πραξάντων ἢ τῶν αἰτίων γίγνεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 62:8)
πῶσ οὖν αὐτοὺσ φεύγειν εἴθισεν, ἢ κατὰ ποίαν τύχην, ὅσ γε ἐν μὲν τοῖσ ἐσχάτοισ κινδύνοισ ὄντασ αὐτοὺσ διώκειν, οὐ φεύγειν εἴθισε, νικήσαντασ δὲ καὶ τὰ μέγιστα εὖ πράττοντασ καὶ παρὸν ἥντινα βούλονται χώραν καὶ πόλιν αὐτοὺσ λαβεῖν, εἰσ τἀρχαῖα ἐπανῆγε, καὶ οὐκ εἰά τῶν ὑπαρχόντων ἀμνημονεῖν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 94:6)
ἀλλ’ ὑπὲρ μὲν τούτων τοῖσ ἰατροῖσ ὑπέρ τε σφῶν αὐτῶν ὅ τι γιγνώσκουσί τε καὶ βούλονται παρείσθω λέγειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 175:4)
εἰ δὲ ταῦτα ἀσθενῆ καὶ τοῦ μηδενὸσ ἄξια, ἐν μέσῳ μὲν δὴ πρόκειται, λυόντων δὲ οἱ σοφοὶ, εἰ βούλονται, καὶ κακῶσ λέγοντεσ ἐμέ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Καπίτωνα 5:12)

SEARCH

MENU NAVIGATION