Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀκίνητον γάρ ἐστι, καὶ οὐ συμμεταπίπτει τοῖσ αὐτομολοῦσιν ἐν τῇ πολιτείᾳ, ἀλλ’ ἀπέδωκε τῷ δήμῳ, ὁπόταν βούληται, συνιδεῖν τοὺσ πάλαι μὲν πονηρούσ, ἐκ μεταβολῆσ δ’ ἀξιοῦντασ εἶναι χρηστούσ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 75 1:1)
κελεύοντοσ δὲ τοῦ νόμου τῶν χορευτῶν ἐξάγειν ὃν ἄν τισ βούληται ξένον ἀγωνιζόμενον, οὐκ ἐξὸν ἐπιχειρήσαντα κωλύειν, ἐναντίον ὑμῶν καὶ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων τῶν θεωρούντων καὶ τῶν ἀρχόντων ἁπάντων παρόντων <τῶν> ἐν τῇ πόλει τύπτων ἐξήλασεν αὐτόν, καὶ τῶν θεατῶν συμφιλονικούντων ἐκείνῳ καὶ μισούντων τοῦτον, ὥστε τῶν χορῶν τὸν μὲν ἐπαινούντων, τοῦ δ’ ἀκροάσασθαι οὐκ ἐθελόντων, οὐδὲν πλέον ἔπραξεν·
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 31:2)
οὕτω γὰρ χαλεπόσ ἐστιν, ὥστε οὐ περὶ τῶν παρεληλυθότων ἀδικημάτων αὐτὸν τιμωροῦνται, ἀλλ’ ὑπὲρ τῶν μελλόντων φοβοῦνται, καὶ τοῖσ μὲν πεπονθόσι κακῶσ ἀνέχεσθαι λυσιτελεῖ, τούτῳ δὲ οὐκ ἐξαρκεῖ, εἰ μὴ καὶ τὸ λοιπὸν ὅ τι ἂν βούληται διαπράξεται.
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 55:1)
πάνυ γὰρ ἀξιόπιστον τὸ περὶ τῶν ζητουμένων κατεπαγγέλλεσθαι, ὡσ ἐν τῷ πρὸσ Λεπτίνην τὸ μὲν ζητούμενον εἰ θήσουσι τὸν παρεισφερόμενον νόμον, ὁ δὲ κατεπαγγέλλεται λέγων, ἐγγυώμεθα ἡμεῖσ, ἐγώ, Φορμίων, ἄλλον εἴ τινα βούληται θήσειν τὸν νόμον.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ ἀξιοπιστίασ. 19:2)
ἔτι ἐν μὲν τῷ πολιτικῷ λόγῳ ὅ τι ἂν βούληταί τισ σημαίνειν, ὑπὸ τῆσ λέξεωσ τοῦτο αὐτὸ καὶ ἐμφαίνεσθαι μόνον δεῖ, ἐν δὲ τῷ ἀφελεῖ ἡ μία λέξισ καὶ ἓν καὶ δύο καὶ τρία σημαίνει ἐνίοτε.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 1 7:5)
ἐν μὲν γὰρ ταῖσ ἱστορίαισ αὐτὰ τὰ πράγματα καὶ τὴν τάξιν τῶν λεγομένων ἀπεργάζεται, ἐν δὲ ταῖσ ὑποθήκαισ καὶ διδασκαλίαισ καὶ τοῖσ ἀπομνημονεύμασιν, ὡσ ἂν βούληταί τισ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 13 29:2)
ταῦτα μὲν ἡ τῆσ πόλεωσ εἰρήνη λέγει, ἡ δ’ ἑτέρα τοὺσ τὴν Ἀσίαν οἰκοῦντασ Ἕλληνασ ἀκούειν τοῦ βασιλέωσ κἀκεῖνον ποιεῖν ὅ τι ἂν βούληται περὶ αὐτῶν καὶ τοῖσ ἄλλοισ τὰ δίκαια ὁρίζειν προστέθεικεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 79:5)
τὸ γὰρ εἶναι τό τε βέλτιστον καὶ τὸ κατ’ ἐξουσίαν συμπεπτωκὸσ ἐνταυθοῖ, καὶ τὴν μὲν δίαιταν κοινοτάτην ἅπασι, τὰσ δὲ τιμὰσ τοῖσ ἐπιεικεστάτοισ ἀνεῖσθαι, πῶσ οὐκ ἐλευθέρασ πόλεωσ καὶ πολιτείασ ὡσ ἀληθῶσ, ἐν ᾗ ζῆν μὲν ἔξεστιν, ὡσ ἄν τισ βούληται, τιμᾶσθαι δὲ καὶ ἰσχύειν οὐ τοῖσ βουλομένοισ ἔστιν, ἀλλὰ τοῖσ ἐξητασμένοισ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 105:7)
γέγραπται γὰρ ἐν αὐτῇ δή που τοὺσ τὴν Ἀσίαν αὐτὴν οἰκοῦντασ Ἕλληνασ ὅ τι ἂν βούληται βασιλεὺσ ἐξεῖναι δρᾶσαι, τοὺσ δὲ τοῦτο δυσχεραίνοντασ τῆσ νῦν πρεσβείασ τῶν ἠτυχηκότων οὐκ ἔνεστιν ἀμελῆσαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 6:4)
ὅπου δὲ καὶ γράψαι περὶ τῶν ἐν τῇ γῇ τῇ βασιλέωσ ἐξεῖναι τῷ βασιλεῖ πρᾶξαι ὅ τι ἂν βούληται βαρὺ καὶ δεινὸν, πῶσ οὐ πολλῷ σχετλιώτερον αὐτοὺσ συνεξεργάσασθαι τοὺσ Ἕλληνασ τοὺσ ἐν τῇ Εὐρώπῃ Θηβαίοισ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 6:7)
εἰ γὰρ Λακεδαιμονίοισ πολέμῳ κατειργομένοισ γράψαι τοὺσ ἐν τῇ γῇ τῇ βασιλέωσ ὅ τι ἂν βούληται βασιλεὺσ ἐξεῖναι ποιῆσαι κατηγορία καὶ ὄνειδοσ κέκριται, πῶσ ὑμῖν γε ἀνεκτὸν Ἀθηναίοισ οὖσι καὶ βουλῆσ κυρίοισ αὐτοχειρίᾳ τοὺσ ἐν τῇ Εὐρώπῃ Θηβαίοισ παραδοῦναι, καὶ ταῦτα Λακεδαιμονίουσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 6:8)
δεινὸν δέ μοι φαίνεται καὶ τοῦτο εἰ Φωκεῖσ μὲν ὤφειλον δίκην, ἐπειδὴ τὸ ἱερὸν τὸ ἐν Δελφοῖσ κατέλαβον, ὁ δ’ οὐ μόνον τὸ ἐν Δελφοῖσ ἱερὸν σεσυληκὼσ, ἀλλ’ ἀντὶ μὲν τοῦ συλῆσαι τὸ ἱερὸν ἄγων τὰ Πύθια καὶ τοῖσ Ἕλλησιν ἐξηγούμενοσ τὰ μηδὲν ἑαυτῷ προσήκοντα, ἀντὶ δὲ τοῦ τὸ ἐν Δελφοῖσ μόνον συλῆσαι δύο μὲν καὶ τριάκοντα ὁμοῦ πόλεων ἱερὰ ἐπὶ Θρᾴκησ οὐ σεσυληκὼσ, ἀλλ’ ἀνῃρηκὼσ, χωρὶσ δὲ τούτων ἅπασαν τὴν Ἑλλάδα συλῶν καὶ οὐδὲν ἐξαίρετον ποιούμενοσ, οὐ νεὼσ, οὐκ ἀναθήματα, οὐ τείχη, οὐχ ἵππουσ, οὐχ ὅπλα, οὐ χρήματα, οὐ σώματα, οὐ λιμένασ, οὐ πολιτείαν, ἀλλὰ πάντα ὥσπερ ὑπὸ βροντῆσ κινῶν, καὶ τὰ μὲν ἄρδην ἀφανίζων, τοῖσ δ’ ὅ τι ἂν βούληται χρώμενοσ, οὗτοσ δ’ οὐχὶ δίκην ὀφείλειν δόξει τούτων, ἀλλ’ ὡσ εὐεργέτησ στεφανώσεται, καὶ ταῦθ’ ὑφ’ ὑμῶν, ὧν τῇ τάξει λελύμανται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, συμμαχικὸσ β πρὸσ Θηβαίουσ περὶ τῆσ συμμαχίας 6:12)
ὥστ’ ἄν τισ ἀκούειν μὴ βούληται, τὸ συμβουλεύειν ἀναιρεῖ τῷ καθ’ αὑτὸν μέρει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμβουλευτικὸσ περὶ τοῦ μὴ δεῖν κωμῳδεῖν 2:2)
εἰ τοίνυν καὶ τῷ τοῦ τυράννου παιδὶ καὶ τῷ τοῦ τῶν πολεμίων ἄρχοντι στρατοπέδου καιρόν ἐστιν ἔχον διαλλάττεσθαι, ἐὰν βούληται βασιλεὺσ ἀντὶ τυράννου γίγνεσθαι, ἐλεήσασ πατρίδα καὶ ἱερῶν ἀθεραπευσίαν καὶ τάφουσ, ἦ που τοῖσ γε τῶν Ἑλλήνων εὐεργέταισ καὶ δι’ οὓσ ἱερὰ καὶ τάφοι καὶ πάντα ἐσώθη καὶ οὐκ ἐπίχαρτοσ ἡ Ἑλλὰσ τοῖσ βαρβάροισ ἐγένετο, εἰκὸσ ἦν σπείσασθαι, καὶ τήν γε βλασφημίαν αὐτοῖσ ἀνεῖναι, εἰ καὶ μηδὲν εἶχεν ἔργῳ νεῖμαι πλέον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 89:2)
τῷ γὰρ ἅπαντασ αὐτοὺσ ἐπιεικῶσ εἶναι πλάσματα καὶ πλέκειν ἐξεῖναι δι’ ὧν ἄν τισ βούληται, ἔνεστί τι κἀν τοῖσ λόγοισ αὐτοῖσ οὐ σφόδρα τηροῦν τὴν ἀλήθειαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 173:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION