헬라어 문장 내 검색 Language

μέχρι τούτου ἀναβήσονται καὶ λέξουσιν ὑμῖν, ἑώσ ἂν ἀκροᾶσθαι βούλησθε, ἔπειτα δ’ ἐγὼ περὶ τῶν ἄλλων ἀπολογήσομαι.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 115:5)
τὰ γὰρ ὑμέτερα αὐτῶν ἐφ’ ὑμῖν δικαίωσ ἐστὶ καὶ εὖ καὶ κακῶσ, ἐὰν βούλησθε, διαθέσθαι.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ ἑαυτοῦ καθόδου 32:1)
τούτων ὅ τι ἂν βούλησθε ἕλεσθε.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ πρὸσ Λακεδιμονίουσ εἰρήνης 60:3)
ἐπεὶ δὲ ἐφ’ ὑμῖν ἐστι σκεψαμένουσ ἑλέσθαι τῶν λεχθέντων ὁπότερ’ ἂν βούλησθε, οὐκ ὀρθῶσ ἔχει φεύγειν τὴν αἱρ́εσιν, ἀλλὰ θέντασ ἄμφω παρ’ ἄλληλα γενέσθαι τοῦ κρείττονοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 1:8)
ἂν γὰρ ἐπεξελθόντεσ τῷ πολέμῳ μέχρι παντὸσ καὶ παραλαβόντεσ τοὺσ ἄνδρασ, τὴν πόλιν, τὰ κτήματα, τηνικαῦτα σώσητε, ἔχοντεσ ὅ τι ἂν βούλησθε χρήσασθαι, τότ’ αἰσθήσονται τῆσ φιλανθρωπίασ ὑπὸ τοῦ καιροῦ Λακεδαιμόνιοι, καίπερ οὐκ ὄντεσ οἱοῖ τῶν εὖ ποιούντων αἰσθάνεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 20:11)
ἐπεὶ καὶ Θηβαίουσ ἔγωγε νομίζω σφόδρα ἂν ἀσμένωσ ὑμῖν ὑπακοῦσαι πρὸ αὐτῶν, ἐὰν κατειργασμένοι τὸν πόλεμον περισῶσαι τὴν πόλιν βούλησθε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ δ# ὑπὲρ Θηβαίων δεύτερος 6:7)
ὅτι τοίνυν οὐκ ἔστιν ἐφ’ ὑμῖν, οὐδ’ ἐὰν βούλησθε, ἁμαρτεῖν σκέψασθε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμμαχικὸσ α# 12:9)
ὅταν γὰρ ἐκεῖνοσ μὲν ἐξ ἴσου ποιῆται, ἄν θ’ ἡσυχίαν ἄγειν βούλησθε ἄν τε συστρατεύεσθαι, ὑμεῖσ δὲ τὸ μεῖζον αἱρῆσθε, ὃ προστίθετ’ οἶμαι, τοῦτ’ εἰσ ὑπερβολὴν φαυλότητοσ γίγνεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, συμμαχικὸσ β πρὸσ Θηβαίουσ περὶ τῆσ συμμαχίας 10:5)
κἂν λαχόντεσ ἀρχίδιον εἶθ’ ἁρπάσαι βούλησθέ τι, ὀξὺν ἱερακίσκον ἐσ τὰσ χεῖρασ ὑμῖν δώσομεν.
(아리스토파네스, Birds, Parabasis, antepirrheme6)
δοκεῖ δ’ ἔμοιγ’, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, δείξειν οὐκ εἰσ μακράν, ἂν οἵ τε θεοὶ θέλωσι καὶ ὑμεῖσ βούλησθε.
(데모스테네스, Speeches, Ὀλυνθιακὸσ Β 26:5)
ἐγὼ δ’ ὅσα μέν τισ αἰτιᾶταί τινα τούτων, οὓσ κατὰ τοὺσ νόμουσ ἐφ’ ὑμῖν ἐστιν, ὅταν βούλησθε, κολάζειν, κἂν ἤδη δοκῇ κἂν ἐπισχοῦσιν περὶ αὐτῶν σκοπεῖν ἐγχωρεῖν ἡγοῦμαι, καὶ οὐ πάνυ δεῖ περὶ τούτων οὔτ’ ἔμ’ οὔτ’ ἄλλον οὐδέν’ ἰσχυρίζεσθαι·
(데모스테네스, Speeches, Περὶ τῶν ἐν Χερρονήσῳ 3:3)
καὶ γὰρ εἰ πάνυ φαύλωσ τὰ πράγματ’ ἔχει καὶ πολλὰ προεῖται, ὅμωσ ἔστιν, ἐὰν ὑμεῖσ τὰ δέοντα ποιεῖν βούλησθε, ἔτι πάντα ταῦτ’ ἐπανορθώσασθαι.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Γ 5:4)
ὑμᾶσ δ’, ἐὰν ἀμύνησθ’ ἤδη, σωφρονήσειν φημί, ἐὰν δ’ ἐάσητε, οὐδὲ τοῦθ’ ὅταν βούλησθε δυνήσεσθαι ποιῆσαι.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Γ 23:2)
ἐγὼ νὴ Δί’ ἐρῶ, καὶ γράψω δέ, ὥστ’ ἂν βούλησθε χειροτονήσετε.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Γ 84:3)
οἰόμαι τοίνυν καὶ τοῦτον τὸν λόγον Λεπτίνην ἐρεῖν, ὡσ τὰσ εἰκόνασ καὶ τὴν σίτησιν οὐκ ἀφαιρεῖται τῶν εἰληφότων ὁ νόμοσ, οὐδὲ τῆσ πόλεωσ τὸ τιμᾶν τοὺσ ὄντασ ἀξίουσ, ἀλλ’ ἔσται χαλκοῦσ ἱστάναι καὶ σίτησιν διδόναι καὶ ἄλλ’ ὅ τι ἂν βούλησθε, πλὴν τούτου.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 160:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION