Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ μὴν οἱ μὲν τὴν ἀνδρείαν ἐπὶ παντὸσ καιροῦ καὶ πάσησ προφάσεωσ ἐπιδείκνυσθαι βουλόμενοι τυχόντεσ μὲν κατώρθωσαν, ἡττηθέντεσ δὲ συμφοραῖσ μεγίσταισ ἑαυτοὺσ καὶ τοὺσ φίλουσ περιβάλλουσιν, οἱ δὲ γιγνώσκοντεσ τὰ δέοντα καὶ λογιζόμενοι κατορθώσαντεσ μὲν τυγχάνουσιν οὐδὲν ἧττον ὧν ἐβουλήθησαν, διαμαρτόντεσ δὲ οὐδὲν βλάπτονται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 11:2)
ὅταν γὰρ οἱ μέγιστοι καὶ σεμνότατοι ῥᾳδίωσ κακῶσ ἀκούωσι, καὶ ταῦθ’ ὑπὸ τῶν σοφωτάτων εἶναι δοκούντων, ὀλιγωρία τοῦ νόμου τοῖσ φαύλοισ ἐγγίγνεται, ὥστ’ οὐδὲν ὠφελοῦνται τοσοῦτον ὄσον βλάπτονται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 189:3)
βλάπτονται γὰρ ἀπ’ αὐτῶν μᾶλλον ἢ ὠφελοῦνται, ἀμελοῦντεσ τῶν σωμάτων καὶ τῆσ κτήσεωσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 78:1)
κιμβεία δ’ ἐστὶ καθ’ ἣν δαπανῶσι μέν, κατὰ μικρὸν δὲ καὶ κακῶσ, καὶ πλέον βλάπτονται τῷ μὴ κατὰ καιρὸν ποιεῖσθαι τὸ διάφορον.
(아리스토텔레스, Virtues and Vices 40:2)
καὶ γὰρ καὶ κύνεσ βλάπτονται, καὶ οἱ ἵπποι χωλεύονται, καὶ οἱ ἄνθρωποι σφάλλονται.
(아리아노스, Cynegeticus, chapter 36 1:1)
ἢ γὰρ εἰσ τὸ σῶμα ἢ τὴν οὐσίαν ἢ τὸ μέγιστον τὴν ψυχὴν τὴν αὑτῶν βλάπτονται.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ Α. 25:1)
οἱ μέν γ’ οὐδέν, ἐὰν μὴ κατορθώσωσι, βλάπτονται, τοῖσ δ’ οὐδέν, ἐὰν πταίσωσι, καταλείπεται·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 26 9:2)
‐ Οὐκοῦν καὶ ἐνταῦθα ὅσοι μὲν ἐμπείρωσ ἀκούουσιν ὠφελοῦνται, ὅσοι δ’ ἀπείρωσ βλάπτονται;
(에픽테토스, Works, book 2, Πρόσ τινα τῶν οὐκ ἠξιωμένων ὑπ’[ερ] αὐτοῦ. 4:3)
οἱ μέν γε καὶ τάξασθαι ῥᾴδιοι καὶ προσαμύνειν ἑαυτοῖσ, αἱ δ’ ὑπέρογκοι δυνάμεισ ὑφ’ ἑαυτῶν βλάπτονται πλέον ἢ τῶν πολεμίων.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον γ. 568:2)
τυρὸσ γάρ, ἐπειδὴ τούτῳ σημείῳ ἐχρησάμην, οὐ πάντασ ἀνθρώπουσ ὁμοίωσ λυμαίνεται, ἀλλ’ εἰσὶν οἵτινεσ αὐτοῦ πληρούμενοι οὐδ’ ὁτιοῦν βλάπτονται, ἀλλὰ καὶ ἰσχύν, οἷσιν ἂν συμφέρῃ, θαυμασίωσ παρέχεται.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΑΡΧΑΙΗΣ ΙΗΤΡΙΚΗΣ, xx.18)
Πυθμενόθεν μὲν οὖν οὐκ ἴσασιν οὔθ’ οἱ τῇσι κριθώδεσι πτισάνῃσι χρεόμενοι, ὅτι αὐτέῃσι κακοῦνται, ὁκόταν Ῥοφέειν ἄρξωνται, ἢν προκενεαγγήσωσι δύο ἢ τρεῖσ ἡμέρασ ἢ πλείουσ, οὔτ’ αὖ οἱ τῷ χυλῷ χρεόμενοι γιγνώσκουσιν ὅτι αὐτέῃσι βλάπτονται Ῥοφέοντεσ, ὅταν μὴ ὀρθῶσ ἄρξωνται τοῦ Ῥοφήματοσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 11.6)
Μέγα μὲν δὴ μέροσ χρὴ νέμειν τῷ κάμνοντι, ἢν ὑγιαίνων ᾖ φιλόλουτροσ ἄγαν καὶ εἰθισμένοσ λούεσθαι‧ καὶ γὰρ ποθέουσι μᾶλλον οἱ τοιοίδε, καὶ ὠφελέονται λουσάμενοι, καὶ βλάπτονται μὴ λουσάμενοι.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 18.6)
Ἐν τῇσι λεπτῇσι διαίτῃσιν ἁμαρτάνουσιν οἱ νοσέοντεσ, διὸ μᾶλλον βλάπτονται‧ πᾶν γὰρ τὸ ἁμάρτημα ὃ ἂν γίνηται, μέγα γίνεται μᾶλλον, ἢ ἐν τῇσιν ὀλίγον ἁδροτέρῃσι διαίτῃσιν‧ διὰ τοῦτο καὶ τοῖσιν ὁγιαίνουσι σφαλεραὶ αἱ πάνυ λεπταὶ καὶ καθεστηκυῖαι καὶ ἀκριβέεσ δίαιται, ὅτι τὰ ἁμαρτανόμενα χαλεπώτερον φέρουσιν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., AFORISMOI., 25.10)
Μέγιστον γάρ ἐστι τὸ γινώσκειν, καθ’ ὁποῖον τρόπον χρὴ τὴν ἀρχὴν βάλλεσθαι τοῦ ὀθονίου, καὶ καθ’ ὁποῖον μάλιστα πεπιέχθαι, καὶ οἱᾶ́ τε ὠφελέονται, ἢν ὀρθῶσ τισ βάλληται τὴν ἀρχὴν καὶ πιέζῃ ᾗ μάλιστα χρὴ, καὶ οἱᾶ βλάπτονται, ἢν μὴ ὀρθῶσ τισ βάλληται, μηδὲ πιέζῃ ᾗ μάλιστα χρὴ, ἀλλὰ ἔνθεν καὶ ἔνθεν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΓΜΩΝ., 25.3)
Νοῦσοσ δὲ δι’ ἣν καὶ βλάπτονται, οἷσιν ἐκ γενεῆσ ἢ ἐν τροφῇ εἴθισται ὁ μέγασ ὑπὸ τῶν ἄλλων δακτύλων κατέχεσθαι, δῆλον.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., KAT' IHTREION., 4.2)

SEARCH

MENU NAVIGATION