Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

εὑρεθεῖσα δὲ ὑπὲρ τοιούτων καὶ τηλικούτων μόνη βιωτὸν ἡμῖν πεποίηκε τὸν βίον, τούσ τε ἰδίουσ οἴκουσ καὶ τὰ κοινὰ τῶν πόλεων εἰσ ὁμόνοιαν τὸ καθ’ αὑτὴν ἄγουσα καὶ τὸ διδάξαι καὶ μαθεῖν ἅπασιν ἀεὶ καθιστᾶσα καλὸν, τὴν δὲ ἀλογίαν καὶ τοὺσ θορύβουσ πανταχοῦ φεύγειν τε καὶ μισεῖν πρώτη διδάξασα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 48:3)
Τοῦτον τὸν Ἑρμόλαον ἀλγήσαντα τῇ ὕβρει φράσαι πρὸσ Σώστρατον τὸν Ἀμύντου, ἡλικιώτην τε ἑαυτοῦ καὶ ἐραστὴν ὄντα, ὅτι οὐ βιωτόν οἵ ἐστι μὴ τιμωρησαμένῳ Ἀλέξανδρον τῆσ ὕβρεωσ, καὶ τὸν Σώστρατον οὐ χαλεπῶσ συμπεῖσαι μετασχεῖν τοῦ ἔργου, ἅτε ἐρῶντα.
(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 13 3:1)
ὡσ οὐ βιωτόν ἐστιν οὐδ’ ἀνασχετὸν τῆσ μὲν θαλάττησ ἀντιποιεῖσθαί τινασ ὑμῶν ἀναλίσκειν τε πολλὰ χρήματα, ὄψου δὲ μηδὲν ἐνθάδ’ εἰσπλεῖν μηδὲ γρῦ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 29 1:3)
οὐ γὰρ ἦν μοι δήπου βιωτὸν τοῦτο ποιήσαντι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 158:5)
οὐ βιωτὸν οὖν ἐνόμιζον αὑτοῖσ, εἰ μὴ συγγενῆ φανήσονται τὸν θυμὸν ἔχοντεσ ἐκείναισ, ἐφ’ οἷσ τὴν Ἑλλάδ’ ἑώρων ὑβριζομένην.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἐπιτάφιοσ. 36:4)
οὐκ ἔστιν ἡμῖν, ὦ δημόται, βιωτὸν ἐν τοιούτοισ καλινδουμένοισ κακοῖσ, ἐκείνων τῶν ἀνδρῶν οὖσιν ἀπογόνοισ, οἳ τὰ δίκαια τάττειν ἠξίουν τοῖσ ἄλλοισ καὶ πολλοὺσ ὑπὲρ ἀρχῆσ καὶ δόξησ ἤραντο κινδύνουσ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 82 5:1)
ἢ τίνι βιωτόν, εἰ κριθήσεται τοῦ ἀνατιθέναι ἀνάξιοσ ;
(루키아노스, Phalaris, book 2 13:2)
ὁ γὰρ ἀκούσασ, ἐὰν μὲν ὄντωσ ᾖ φιλόσοφοσ οἰκεῖόσ τε καὶ ἄξιοσ τοῦ πράγματοσ θεῖοσ ὤν, ὁδόν τε ἡγεῖται θαυμαστὴν ἀκηκοέναι συντατέον τε εἶναι νῦν καὶ οὐ βιωτὸν ἄλλωσ ποιοῦντι·
(플라톤, Epistles, Letter 7 110:1)
φέρε δή, ἐὰν τὸ ὑπὸ τοῦ ὑγιεινοῦ μὲν βέλτιον γιγνόμενον, ὑπὸ τοῦ νοσώδουσ δὲ διαφθειρόμενον διολέσωμεν πειθόμενοι μὴ τῇ τῶν ἐπαϊόντων δόξῃ, ἆρα βιωτὸν ἡμῖν ἐστιν διεφθαρμένου αὐτοῦ;
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Κρίτων 29:4)
ἆρ’ οὖν βιωτὸν ἡμῖν ἐστιν μετὰ μοχθηροῦ καὶ διεφθαρμένου σώματοσ;
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Κρίτων 30:4)
ἀλλὰ μετ’ ἐκείνου ἄρ’ ἡμῖν βιωτὸν διεφθαρμένου, ᾧ τὸ ἄδικον μὲν λωβᾶται, τὸ δὲ δίκαιον ὀνίνησιν;
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Κρίτων 30:6)
τὰ μὲν τοίνυν περὶ τροφήν τε ζώσησ ψυχῆσ καὶ παιδείαν, ὧν αὐτῇ τυχούσῃ μὲν βιωτόν, ἀτυχησάσῃ δὲ τοὐναντίον, καὶ περὶ θανάτων τῶν βιαίων ἃσ δεῖ τιμωρίασ γίγνεσθαι, νενομοθετήσθω·
(플라톤, Laws, book 9 139:1)
ἐνταῦθα τοῦ βίου, ὦ φίλε Σώκρατεσ, ἔφη ἡ Μαντινικὴ ξένη, εἴπερ που ἄλλοθι, βιωτὸν ἀνθρώπῳ, θεωμένῳ αὐτὸ τὸ καλόν.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 426:2)
Περικλέουσ δὲ ἀκούων καὶ ἄλλων ἀγαθῶν ῥητόρων εὖ μὲν ἡγούμην λέγειν, τοιοῦτον δ’ οὐδὲν ἔπασχον, οὐδ’ ἐτεθορύβητό μου ἡ ψυχὴ οὐδ’ ἠγανάκτει ὡσ ἀνδραποδωδῶσ διακειμένου, ἀλλ’ ὑπὸ τουτουὶ̈ τοῦ Μαρσύου πολλάκισ δὴ οὕτω διετέθην ὥστε μοι δόξαι μὴ βιωτὸν εἶναι ἔχοντι ὡσ ἔχω.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 476:1)
διαφθειρομένησ βιωτὸν ἄρα ἔσται, ἐάνπερ τισ ποιῇ ὃ ἂν βουληθῇ ἄλλο πλὴν τοῦτο ὁπόθεν κακίασ μὲν καὶ ἀδικίασ ἀπαλλαγήσεται, δικαιοσύνην δὲ καὶ ἀρετὴν κτήσεται, ἐπειδήπερ ἐφάνη γε ὄντα ἑκάτερα οἱᾶ ἡμεῖσ διεληλύθαμεν.
(플라톤, Republic, book 4 598:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION