Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐκπέπληγμαι δέ, εἰ σὺ λοιδορεῖν Φίλωνα τολμᾷσ, καὶ ταῦτα ἐν τοῖσ ἐπιεικεστάτοισ Ἀθηναίων, οἳ δεῦρο εἰσεληλύθασι δικάσοντεσ ἕνεκα τοῦ βελτίστου τῆσ πόλεωσ, καὶ μᾶλλον προσέχουσι τοῖσ βίοισ ἡμῶν ἢ τοῖσ λόγοισ.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1503)
φανήσεται γὰρ ἃ μὲν διαφερόντωσ ἐβουλεύσατο ἑνὸσ ἀνδρὸσ ἤθει κεχρημένοσ τοῦ βελτίστου, ἃ δ’ ἐγκαλοῦσί τινεσ, οὐ τῇ κοινῇ φύσει τῶν ἀνθρώπων ἐξαμαρτὼν, ἀλλὰ τῇ τῆσ ἀρχῆσ ἀκολουθήσασ ἀνάγκῃ, καὶ δυνάμει μὲν ἄρχων καταστὰσ τὸ ἐξ ἀρχῆσ, φιλανθρωπίᾳ δὲ τὸ τῆσ ἀρχῆσ δεδοικὸσ ἑκὼν μεθεὶσ καὶ σχεδὸν αὐτὸσ αὑτῷ τῶν ἐγκλημάτων αἴτιοσ γεγονώσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 86:6)
εἰ δὲ τοῖσ τοῦ βελτίστου διαμαρτοῦσι μὴ ἐξέσται τὰ δεύτερα ἐκ τῶν παρόντων μεταθέσθαι, ὃ πλεῖστόν ἐστι τῶν ἀνθρωπείων, τοῦτο ἀναιρήσεται, τὸ παιδεύεσθαι παρὰ τῶν πραγμάτων, ὥστ’ ἀπέραντον ἀνάγκη τὴν κακοπραγίαν εἶναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 2:8)
"τεττάρων δὲ τούτων οὐσῶν καὶ ἀεὶ πρὸσ τὸ βέλτιστον θεραπευουσῶν, τῶν μὲν τὸ σῶμα, τῶν δὲ τὴν ψυχὴν, ἡ κολακευτικὴ αἰσθομένη, οὐ γνοῦσα λέγω, ἀλλὰ στοχασαμένη, τέτραχα ἑαυτὴν διανείμασα, ὑποδῦσα ἕκαστον τῶν μορίων προσποιεῖται εἶναι τοῦτο ὅπερ ὑπέδυ, καὶ τοῦ μὲν βελτίστου οὐδὲν φροντίζει, τῷ δὲ ἡδίστῳ θηρεύει τὴν ἄνοιαν καὶ ἐξαπατᾷ, ὥστε δοκεῖν πλείστου ἀξίαν εἶναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 6:44)
κολακείαν μὲν οὖν αὐτὸ καλῶ καὶ αἰσχρόν φημι εἶναι τὸ τοιοῦτον, ὦ Πῶλε, τοῦτο γὰρ πρὸσ σὲ λέγω, ὅτι τοῦ ἡδέοσ στοχάζεται ἄνευ τοῦ βελτίστου.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 6:46)
καὶ μὴν εἰ πολλοὶ τῶν καμνόντων ὑγιεῖσ γίγνονται χωρὶσ ἰατρῶν καὶ τέχνησ, καὶ ταῦτ’ οὐδ’ ἐφ’ ἑνὶ ἄλλῳ τῆσ τῶν ἰατρῶν τέχνησ οὔσησ ἢ τῷ ποιεῖν ὑγιεῖσ, οὐδὲν ἀπεικὸσ οὐδ’ ἔξω τῆσ ἀνθρωπίνησ τέχνησ χρὴ εἰπεῖν εἴτε θείασ μοίρασ κἀν τοῖσ λόγοισ τοῦ βελτίστου τυγχάνειν μηδεμιᾷ τέχνῃ χρωμένουσ, εἰ καὶ ὅτι μάλιστα τῆσ τέχνησ ἦν τὸ τοῦ βελτίστου τυγχάνειν περὶ αὐτοὺσ τοὺσ λόγουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 17:4)
οὐκοῦν ἢ μὴ στοχαζόμενον μαινόμενον τὸν γυμναστὴν λέγεισ, ἢ σωφρονῶν αὐτὸσ ὁμολογήσει στοχάζεσθαι τοῦ βελτίστου, τοιοῦτον δ’ οὐδὲν ἔχειν προειπεῖν οὐδ’ ἐπαγγείλασθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 36:5)
μὴ δὴ τοῦτο λέγε ὡσ ὄνειδοσ κατὰ τῶν ῥητόρων εἰ χαρίζονται, ἀλλ’ εἰ μετὰ τοῦ βελτίστου καὶ τῆσ χάριτοσ στοχάζονται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 44:9)
ὥσθ’ ὅστισ μάλιστα τοὺσ συκοφαντοῦντασ ἢ κολακεύοντασ δυσχεραίνει, τούτῳ μάλιστα προσήκει τὴν ὑπὲρ τοῦ βελτίστου νομισθεῖσαν καὶ τούτων οὖσαν φάρμακον τιμᾶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 56:13)
οὐκοῦν ὅτ’ ἐκεῖνοι φαίνονται μηδὲν τῶν μελλόντων αὐτοῖσ ἔσεσθαι δυσχερῶν ὑπολογισάμενοι πρὸσ τὸ δίκαιον, ἀλλ’ ἀφειδῶσ καὶ ἁπλῶσ δόντεσ αὑτοὺσ ὑπὲρ τοῦ κοινῇ βελτίστου τῷ Σωκράτουσ κέχρηνται λόγῳ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 149:17)
εἰ δ’ αὖ χρηστὸν ἢ σπουδαῖον ἡ ῥητορικὴ, δεῖ τοῦ βελτίστου δοκεῖν μέλειν αὐτοῖσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 158:7)
νὴ Δί’, εἴποι τισ ἂν, αὐτὸ γὰρ τοῦτο προθυμεῖ, τὸ δεῖξαι καὶ διελέσθαι διττὸν εἶναι τὴν ῥητορικὴν, τὴν μὲν ὑπὲρ τοῦ βελτίστου, τὴν δὲ πρὸσ ἡδονήν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 160:5)
καίτοι Νικίασ οὕτωσ ἦν πόρρω τοῦ πρὸσ ἡδονὴν τοῖσ πολίταισ δημηγορεῖν καὶ τοῦ τὰσ ἐπιθυμίασ συναύξειν αὐτοῖσ, ὥστε κρατοῦντασ μὲν τῷ προτέρῳ πολέμῳ Λακεδαιμονίων τοσοῦτον ἔπεισεν εἰρήνην ποιήσασθαι καὶ μηδὲν πλέον ζητεῖν, πάλιν δὲ τινῶν τῶν Σωκράτουσ μὲν ἀκηκοότων πολλὰ δὴ καὶ πολλάκισ περὶ τούτων, πειθομένων δ’ οὐ πάνυ τοῖσ ἐκείνου λόγοισ, ἐναγόντων Ἀθηναίουσ πλεῖν εἰσ Σικελίαν καὶ πράγμαθ’ αἱρεῖσθαι πρὸσ ἅπαντασ ἀνθρώπουσ, ἁπάσασ ἠφίει φωνὰσ, ἀντιλέγων ὑπὲρ τοῦ βελτίστου καὶ διαμαχόμενοσ ὡσ οἱᾶ́ τισ ἂν τῶν ἐπ’ ἔσχατον ἡκόντων φιλοσοφίασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 162:3)
καὶ τοῦθ’ ὡσ ἂν οἱο͂́σ τε ὦ πειράσομαι δεῖξαι καὶ πᾶσι ποιῆσαι καταφανὲσ, ἵνα ἀκριβῶσ εἰδῆτε, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ γνῶτε ὅσον τῷ νόμῳ τοῦ βελτίστου περίεστι καὶ ὡσ, εἴπερ τισ ἀνθρώπων, Λεπτίνησ δημοτικὸσ καὶ περὶ τὴν πόλιν χρηστόσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 8:2)
κατ’ ἀρχὰσ μὲν οὖν ταῦτ’ ἐποίουν, καὶ τοὺσ συκοφάντασ καὶ τοὺσ τῷ δήμῳ πρὸσ χάριν ὁμιλοῦντασ παρὰ τὸ βέλτιστον καὶ κακοπράγμονασ ὄντασ καὶ πονηροὺσ ἀνῄρουν, ἐφ’ οἷσ ἔχαιρεν ἡ πόλισ γιγνομένοισ, ἡγούμενοι τοῦ βελτίστου χάριν ποιεῖν αὐτούσ.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 35 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION