Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οἱ μὲν γὰρ ἀπεφήναντο ἀναμεῖναι τὰσ Ἑλληνικὰσ πρεσβείασ, Δημοσθένησ δὲ οὐ λόγῳ μόνον κεκώλυκε περιμεῖναι, ὁ πάντων αἴσχιστα καὶ τάχιστα μετατιθέμενοσ, ἀλλ’ ἔργῳ καὶ ψηφίσματι, προστάξασ ἤδη βεβουλεῦσθαι.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 62 1:2)
πρῶτον μὲν αἰσχύνη, οὐ μόνον τοῦ βεβουλεῦσθαι κακῶσ, ἀλλὰ καὶ τοῦ ἀνανδροτέρουσ δόξαι Συρακοσίων·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ συνθέσεωσ καὶ φρασέωσ. 10:19)
ἀλλὰ μὴν εἰ τοῦτ’ ἔσται, πῶσ καλῶσ ἢ δικαίωσ περὶ τῶν Ἑλλήνων βεβουλεῦσθαι φήσομεν, σαφῶσ οὕτωσ τὸν βάρβαρον αὐτοῖσ ἐπενηνοχότεσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 21:12)
δεῖ τοίνυν ἤδη βεβουλεῦσθαι καὶ μὴ περιμένειν τὰ μηδαμοῦ γενησόμενα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ γ# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων δεύτερος 7:3)
ὡρ́α δὲ καὶ ἡμῖν ἤδη βεβουλεῦσθαι καὶ πρὶν ἰδεῖν Φίλιππον ὃ πράξετε ἐπιστῆναι μετὰ τῶν ὅπλων, ἵν’ εἰδῇ σωζομένασ τοῖσ Ἕλλησι τὰσ χεῖρασ, ἑώσ ἂν Ἀθῆναι καὶ Θῆβαι συνασπίζωσιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, συμμαχικὸσ β πρὸσ Θηβαίουσ περὶ τῆσ συμμαχίας 15:11)
ἀλλὰ τούτῳ κεχώρισται τό τ’ ἐφ’ αὑτοῦ βεβουλεῦσθαι καὶ τὸ πεισθῆναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 46:5)
καὶ εἰ μὲν Ἀθήνησιν ἐκρίνετο μηδεμιᾶσ τοιαύτησ λέγω μαντείασ προϋπαρχούσησ, ἔπειτ’ ἔδοξεν ἐκείνοισ ἐπιτρέψαι τῷ θεῷ καθάπερ πρότερόν φασι τὸ περὶ τῶν φυλῶν, εἰ καλῶσ αὐτῷ βεβουλεῦσθαι ἀνεῖλεν, ἀφεῖσθαι λοιπὸν ἔδει, καὶ μηδενὶ μηδὲν ἐξεῖναι παρὰ ταῦθ’ ἕτερον λέγειν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 100:2)
καὶ μὴν οὐδ’ ἐκεῖνό γ’ ἔστ’ εἰπεῖν ὡσ ἄρα οἱ μὲν τὰσ ἄλλασ ἐπιστήμασ ἢ τέχνασ μετιόντεσ ἴσασι καλῶσ ἃ δεῖ βεβουλεῦσθαι περὶ αὐτῶν, οἱ δ’ ἐπὶ τῶν λόγων ὄντεσ μόνοι πάντων ἢ μάλιστά γε ἀγνοήσουσιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ τοὺσ αἰτιωμένουσ ὅτι μὴ μελετῴη 5:3)
ἀλλ’ αὐτὸ δὴ τοῦτο καὶ κάλλιστον καὶ μέγιστον καὶ ἀληθινώτατόν ἐστιν ὑπὲρ τῶν λόγων εἰπεῖν ὅτι τοὺσ μὲν ἄλλο τι πράττοντασ οὐδὲν κωλύει τὰ μὲν τῆσ τέχνησ ἐπίστασθαι, τὸ δ’ ὅπωσ χρὴ βεβουλεῦσθαι περὶ αὐτῶν ἀγνοεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ τοὺσ αἰτιωμένουσ ὅτι μὴ μελετῴη 5:4)
μὴ γὰρ οἰού τὸν μὲν πρότερον ἄρξαντα τῆσ ὀργῆσ ὑπαίτιον εἶναι, τὸν δὲ μηδ’ ὕστερον ἐθέλοντα παύσασθαι μετρίωσ δόξειν βεβουλεῦσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρεσβευτικὸσ πρὸσ Ἀχιλλέα 1:14)
οὔτε γὰρ οὐδεὶσ, οἶμαι, τῶν πάντων φρενῶν κύριοσ ὢν, ἐξὸν, ὅπωσ μὴ πείσεται κακῶσ, εὖ βεβουλεῦσθαι, ὁ δ’ ὅπωσ πείσεται κακῶσ πρόσθεν ἐάσασ, ἔπειθ’ ὑπὲρ ἀπαλλαγῆσ ἕλοιτ’ ἂν βεβουλεῦσθαι, ὅτ’ οὐδὲ τοῦτ’ ἴσωσ ἐξέσται·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 17:3)
πάντων δὲ ἀτοπώτατον, εἰ πάλαι μὲν τοῦ Μήδου τοῖσ ἡμετέροισ προγόνοισ πλεῖστα καὶ μέγιστα δῶρα τὰ μὲν αὐτίκα διδόντοσ, τὰ δ’ ἐπαγγελλομένου, ἐὰν μετ’ αὐτοῦ κατὰ τῆσ Ἑλλάδοσ συστῶσιν, ἐὰν δὲ μὴ, πάντα τὰ πάντων αἴσχιστ’ αὐτοῖσ ἀπειλοῦντοσ, τούτων οὐδὲν τὸ παράπαν εἷλεν αὐτοὺσ οὐδ’ ἔπεισε γενέσθαι κακοὺσ, ἀλλὰ τοσοῦτον ἀπέσχον τοῦ σφῶν αὐτῶν καὶ τοῦ μεγάλου τῶν Ἀθηναίων ὀνόματοσ ἀνάξια καὶ βεβουλεῦσθαι καὶ δρᾶσαι, ὡσ μᾶλλον ἂν ἑλέσθαι καθάπαξ ἀπολωλέναι καὶ αὐτοὺσ καὶ τὰ αὐτῶν ἢ τῶν ὑπὲρ τῆσ Ἑλλάδοσ ἐξ ἀρχῆσ αὐτοῖσ ἐγνωσμένων καὶ ὁπηοῦν καθυφέσθαι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 40:1)
καὶ προσέτι δόξομεν ἢ τηνικαῦτα μὴ καλῶσ βεβουλεῦσθαι ἃ μετ’ ὀλίγον ἐμέλλομεν ἀφαιρεῖσθαι, ταῦτ’ αὐτοῖσ παρασχόντεσ, ἢ εἰ καλῶσ βεβουλεύμεθα τότε, νῦν οὐ καλῶσ ἀφαιρεῖσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 46:6)
ἑτοίμωσ ἐφ’ ἕτερ’ ἄττα μεταχωρεῖν τεκμήριόν ἐστι θαυμαστὸν τοῦ τε καθάπαξ ἀβεβαίου τῆσ γνώμησ τοῦ τε μηδὲν ἐξ ἀρχῆσ βεβουλεῦσθαι, ὥσπερ αὖ κραταιᾶσ εὖ μάλα καὶ μετὰ λογισμοῦ καὶ ψήφου τοῖσ πράγμασιν ἐγχειρούσησ τὸ μηδὲν εἰκῆ μεταβάλλειν, ἀλλὰ τοῖσ ἐξ ἀρχῆσ ἐγνωσμένοισ ἐμμένειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 52:3)
δοκεῖ δ’ ἀγαθόν τι τὸ εὖ βεβουλεῦσθαι·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 6 70:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION