Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τοῦτο δ’ ἦν, ὅπερ οἱ τύραννοι μάλιστα ἐβούλοντο, οὐ γῆν ὑμᾶσ λαβεῖν, ἣν δὴ καὶ ἑτέρωθεν εἶχον παρασχεῖν, ἀλλ’ ὅπωσ ἐχθροὺσ ἐφεδρεύοντασ ἔχοντεσ ἀεὶ βέβαιοι φύλακεσ ἦτε τῆσ ἀρχῆσ τῆσ ταῦτα ὑμῖν συναδικούσησ·
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 19 6:4)
πρὸσ δ’ οὖν τὸν ἔλεον μᾶλλον τέτραπται καὶ ὅπερ εἶπε περὶ πάντων τῶν θεῶν Ὅμηροσ, στρεπτοὺσ εἶναι καὶ παραιτητοὺσ, μάλιστα οὗτοσ βεβαιοῖ, τοσαύτασ στρέφεται στροφὰσ ἐπὶ σωτηρίᾳ τῶν ἀεὶ δεομένων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸν Σάραπιν 8:5)
μᾶλλον δὲ τὸ μὲν δίκαιον οὐκ ἀεὶ οὐδὲ πανταχῆ φιλάνθρωπον, ὁ δὲ τὸ μὲν δίκαιον ἀκριβῶσ οἶδεν, ὡσ αὐτὸσ νομοθέτησ ὢν καὶ εὑρετὴσ αὐτοῦ, οὐδὲν δὲ ἔξω τοῦ δικαίου ποιῶν, ὅμωσ αὐτῷ τούτῳ βεβαιοῖ τὴν φιλανθρωπίαν, ὥστε δικαιοσύνησ τὴν ἀκριβεστάτην ταυτὸν δύνασθαι φιλανθρωπίᾳ τῇ καθαρωτάτῃ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 6:4)
ἡ γὰρ ὑπὲρ λόγων λόγῳ γιγνομένη χάρισ οὐ μόνον τὸ δίκαιον ἔχει μεθ’ ἑαυτῆσ, ἀλλὰ καὶ τὴν ἀπὸ τοῦ λόγου πρῶτον ἐπωνυμίαν βεβαιοῖ, μόνη γάρ ἐστιν ἀκριβῶσ εὔλογοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 2:4)
ὥσπερ γὰρ ἐν τοῖσ ἰδίοισ οἴκοισ ἑνὶ μὲν καὶ δυοῖν οἰκέταιν χαλεπὸν χρήσασθαι, οἱ δὲ πολλοὶ κατὰ ἀλλήλων ὑπάρχουσιν, οὕτω κἀν ταῖσ δυναστείαισ τὸ πλῆθοσ τῶν δεδουλωμένων βεβαιοῖ τὴν ἰσχὺν τοῖσ προειληφόσι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ πέμπειν βοήθειαν τοῖσ ἐν Σικελίᾳ 11:2)
ὃ καὶ θαυμάζω, εἰ τοὺσ μὲν ἐκεῖνα τούτων μᾶλλον ὑμῖν προσήκειν ἡγουμένουσ μισεῖν ἂν δικαίωσ ἀξιοίητε, Φίλιππον δ’ ἡμῶν περὶ πλείονοσ ποιήσεσθε, ὃσ ἐκείνοισ ἐνόχουσ ὑμᾶσ καθίστησι καὶ τοὺσ λόγῳ βλασφημοῦντασ ἐχθροὺσ ἂν νομίζοντεσ, ἐκεῖνον εἰσ συμμάχου τάξιν θήσετε, ὃσ ἔργῳ τὰ χείριστα καθ’ ὑμῶν βεβαιοῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, συμμαχικὸσ β πρὸσ Θηβαίουσ περὶ τῆσ συμμαχίας 2:7)
μόνη μὲν γὰρ τὰσ ἐκ Διὸσ ὡρ́ασ βεβαιοῖ, μόνη δὲ ἅπαντα ἐπισφραγίζεται, τὰ μὲν κατὰ τὴν χώραν γεωργίαισ κοσμοῦσα καὶ τῶν τε ὑπαρχόντων ἐπικαρπίασ καὶ ἑτέρων κτῆσιν διδοῦσα, τὰ δ’ ἐν τῇ πόλει κατ’ εὐχὴν ἄγουσα, δι’ ἣν γάμοι τε ὡραῖοι καὶ ἐκδιδόναι καὶ λαμβάνειν εἰσ οὕσ τισ βούλεται καὶ ὅθεν βούλεται, καὶ παίδων τροφαὶ καὶ παιδεία κατὰ τοὺσ πατρίουσ νόμουσ, καὶ ὑπὲρ γυναικῶν ἄδεια καὶ πίστεισ συμβολαίων, καὶ ξένων ὑποδοχαὶ καὶ θεῶν θεραπεῖαι καὶ πρόσοδοι καὶ χοροὶ καὶ θυμηδίαι, ἔτι δὲ ἐκκλησίαι καὶ βουλευτήρια, ἃ θεῶν ἡ πρεσβυτάτη συνάγει Θέμισ, καὶ πένησιν ἀφορμαὶ βίου καὶ πλουσίοισ ἀπόλαυσισ τῶν ὄντων, καὶ πρεσβύταισ γηροκομηθῆναι καὶ νέοισ ἐν κόσμῳ ζῆν, καὶ τὸ λεγόμενον δὴ τοῦτο πάντα κοινὰ, ὥσπερ τὸ τοῦ ἡλίου φῶσ, ὑφ’ ᾧ σωζόμεθα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 11:7)
οὐ γάρ ἐστιν ἓν τοῦτο ὃ πανταχοῦ, ὅτι τὰσ αἰτίασ ἡ σιωπὴ βεβαιοῖ, ἀλλ’ ἅμα τῶν τε δικαίων οὐ τεύξεται καὶ τὸ σεμνὸν αὐτῆσ ἐπ’ αὐτῆσ ἐξελήλεγκται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 5:3)
ἀλλὰ μὴν εἰ μηδετέρωσ γ’ ἂν σοφώτατοσ ἦν ἔτι, μήτε ψευδόμενοσ περὶ αὑτοῦ, εἴπερ ἕν τι τῶν αἰσχρῶν τὸ ψεύδεσθαι, μήτ’ ἀληθῆ λέγων, εἰ τὸ μὴ χρῆσθαι τέχνῃ τῶν ἁπλῶσ αἰσχρῶν ἦν, ἅμα Σωκράτησ τε δι’ ἀμφοτέρων μαρτυρεῖ τῷ λόγῳ, καὶ ὧν ἔξαρνοσ ἦν καὶ ὧν ὡμολόγει, καὶ διὰ τοῦ Σωκράτουσ ὁ θεὸσ μεμαρτύρηκε περὶ ἀμφοῖν, χρήσασ ἐκεῖνον σοφώτατον εἶναι, ὥστε διπλῆν οὖσαν τὴν τοῦ Σωκράτουσ μαρτυρίαν ἑτέρᾳ κυρίᾳ τῇ παρ’ αὑτοῦ βεβαιοῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 20:15)
ἐκφανέστατα δὲ αὐτὸ καὶ μόνον οὐχ ὑπὸ κήρυκοσ βεβαιοῖ, ποιήσασ τὸν Ἀγαμέμνονα τῶν μὲν ἀσπίσι καὶ κορύθεσσι καὶ ἔγχεσι πεφρικυίασ τὰσ τάξεισ παρεχομένων Αἰάντων ἅπαντασ λαβεῖν τὸν θυμὸν εὐχόμενον τοῖοσ πᾶσιν θυμὸσ ἐνὶ στήθεσσι γένοιτο·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 103:10)
Πυθομένῳ δὲ Ἀλεξάνδρῳ τὰ τῶν Θηβαίων οὐδαμῶσ ἐδόκει ἀμελητέα εἶναι, τήν τε τῶν Ἀθηναίων πόλιν δἰ ὑποψίασ ἐκ πολλοῦ ἔχοντι καὶ τῶν Θηβαίων τὸ τόλμημα οὐ φαῦλον ποιουμένῳ, εἰ Λακεδαιμόνιοί τε πάλαι ἤδη ταῖσ γνώμαισ ἀφεστηκότεσ καὶ τινεσ καὶ ἄλλοι τῶν ἐν Πελοποννήσῳ καὶ Αἰτωλοὶ οὐ βέβαιοι ὄντεσ συνεπιλήψονται τοῦ νεωτερισμοῦ τοῖσ Θηβαίοισ.
(아리아노스, Anabasis, book 1, chapter 7 4:1)
ἄνεμοσ νότοσ ἐπὰν πνεύσῃ ἐν ἐκείνῳ τῷ χώρῳ, τῆσ ψάμμου ἐπιφορεῖ κατὰ τῆσ ὁδοῦ ἐπὶ μέγα, καὶ ἀφανίζεται τῆσ ὁδοῦ τὰ σημεῖα οὐδὲ ἔστιν εἰδέναι ἵνα χρὴ πορεύεσθαι καθάπερ ἐν πελάγει τῇ ψάμμῳ, ὅτι σημεῖα οὐκ ἔστι κατὰ τὴν ὁδὸν οὔτε που ὄροσ οὔτε δένδρον οὔτε γήλοφοι βέβαιοι ἀνεστηκότεσ, οἷσ2τισιν οἱ ὁδῖται τεκμαίροιντο ἂν τὴν πορείαν, καθάπερ οἱ ναῦται τοῖσ ἄστροισ·
(아리아노스, Anabasis, book 3, chapter 3 4:3)
τὰ δὲ ἐν Πελοποννήσῳ ὅτι αὐτῷ νενεωτερίσθαι ἀπήγγελτο, Ἀμφοτερὸν πέμπει βοηθεῖν Πελοποννησίων ὅσοι ἔσ τε τὸν Περσικὸν πόλεμον βέβαιοι ἦσαν καὶ Λακεδαιμονίων οὐ κατήκουον.
(아리아노스, Anabasis, book 3, chapter 6 3:1)
οὔκουν αἰσχρόν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, εἰ αἱ μὲν παρὰ τοῖσ ἄλλοισ δωρειαὶ βέβαιοι μένουσιν αὐτῷ, τῆσ δὲ παρ’ ὑμῶν μόνησ τοῦτ’ ἀφαιρήσεται;
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 94:1)
οἶμαι τοίνυν ἔγωγε κἀκεῖν’ ἐνθυμεῖσθαι δεῖν, ὅτι μὴ προσδεξαμένων μὲν ὑμῶν τοὺσ Μεγαλοπολίτασ, ἐὰν μὲν ἀναιρεθῶσι καὶ διοικισθῶσιν, ἰσχυροῖσ Λακεδαιμονίοισ ἔστιν εὐθὺσ εἶναι, ἐὰν δὲ σωθῶσιν ἄρα, ὡσ ἤδη τι καὶ παρ’ ἐλπίδασ ἐξέβη, βέβαιοι σύμμαχοι Θηβαίων δικαίωσ ἔσονται·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Ὑπὲρ Μεγαλοπολιτῶν 40:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION