헬라어 문장 내 검색 Language

μὴ πρὸσ Διὸσ καὶ θεῶν, ἱκετεύω ὑμᾶσ, ὦ ἄνδρεσ Αθηναῖοι, μὴ τρόπαιον ἵστατε ἀφ’ ὑμῶν αὐτῶν ἐν τῇ τοῦ Διονύσου ὀρχήστρᾳ, μηδ’ αἱρεῖτε παρανοίασ ἐναντίον τῶν Ἑλλήνων τὸν δῆμον τὸν Ἀθηναίων, μηδ’ ὑπομιμνῄσκετε τῶν ἀνιάτων καὶ ἀνηκέστων κακῶν τοὺσ ταλαιπώρουσ Θηβαίουσ, οὓσ φεύγοντασ διὰ τοῦτον ὑποδέδεχθε τῇ πόλει, ὧν ἱερὰ καὶ τέκνα καὶ τάφουσ ἀπώλεσεν ἡ Δημοσθένουσ δωροδοκία καὶ τὸ βασιλικὸν χρυσίον·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1561)
νῦν μέντοι τὸ βασιλικὸν χρυσίον ἐπικέκλυκε τὴν δαπάνην αὐτοῦ, ἔσται δ’ οὐδὲ τοῦθ’ ἱκανόν·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1735)
"ἐκλιπὼν μὲν τὸ ἄστυ οὐκ οἰκεῖσ, ὡσ δοκεῖσ, ἐν Πειραιεῖ, ἀλλ’ ἐξορμεῖσ ἐκ τῆσ πόλεωσ, ἐφόδια δὲ πεπόρισαι τῇ σαυτοῦ ἀνανδρίᾳ τὸ βασιλικὸν χρυσίον καὶ τὰ δημόσια δωροδοκήματα.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 20910)
καὶ τὸ κεφάλαιον, τὸ μὲν βασιλικὸν χρυσίον παρὰ τούτῳ, οἱ δὲ κίνδυνοι παρ’ ὑμῖν.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 2404)
αὕτη κατ’ Ἄργοσ βασιλικὸν τέξει γένοσ.
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, episode, lyric 12:11)
καὶ εἴ τῳ μεγαλόφρον εἶναι τόδε φαίνεται καὶ βασιλικόν, μεγαλοφρονέστερον ἔτι καὶ σοφώτερον ἤνεγκε τὸν ἔρωτα τοῦ παιδὸσ καὶ τὴν ἐσ τὸ πάθοσ αὐτοῦ σωφροσύνην.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 10 1:3)
" καὶ ὁ Σέλευκοσ, "εἶτ’ ὦ ̓γαθέ," ἔφη, "φιλίασ μὲν οὕτω καὶ χαρίτων ἔχων ἐφ’ ἡμῖν, ἀρετῆσ δὲ καὶ σοφίασ ἐν ὀλίγοισ, οὐ σώσεισ μοι νέον ἄνδρα καὶ βασιλικόν, φίλου καὶ βασιλέωσ υἱόν, ἀτυχοῦντα καὶ σωφρονοῦντα καὶ τὸ κακὸν ἐπικρύπτοντα καὶ προτιμώμενον αὑτῷ θανάτου, ἀλλ’ ὑπερόψει μὲν οὕτωσ Ἀντιόχον, ὑπερόψει δ’ ἐπ’ αὐτῷ καὶ Σέλευκον;
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 10 2:3)
ὅπου δ’ ἂν αἱ ὑπόνοιαι πονηραὶ ὦσι καὶ λυπῶσι τὸν λόγον, δεῖ τὸ παρὰ σοῦ εἰσαγόμενον ἐπανορθοῦσθαι τὸ ἄτοπον οὐχ ἁπλῶσ, ἀλλὰ ταῖσ παρὰ σοῦ προσθήκαισ, οἱο͂ν εὐθὺσ μὲν οὖν ἐννοήσασ τισ τὰ γινόμενα ἡγήσατ’ ἂν φύσει βασιλικόν τι τὸ κάλλοσ εἶναι, καὶ ἡ παρ’ αὐτοῦ προσθήκη, ἄλλωσ τε ἢν καὶ μετ’ αἰδοῦσ καὶ σωφροσύνησ, καθάπερ Αὐτόλυκοσ, κέκτηταί τισ αὐτό·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἠθῶν. 4:3)
μειρακιῶδεσ γὰρ τοῦτο, ἤπερ ἐπὶ τοῦ πράγματοσ ἐξενεγκεῖν φύσει βασιλικὸν τὸ κάλλοσ εἶναι.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ σεμνότητοσ. 3:3)
χρῆμα ἔφη βασιλικὸν εἶναι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι γ# 6:11)
τὸν γραμματέα δὴ λέγων τὸν βασιλικόν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 15:3)
ἔστιν ἄρα ῥητορικῆσ ἔργον καὶ φρονεῖν ὀρθῶσ καὶ μὴ μόνον αὑτὸν ἃ δεῖ πράττοντα, ἀλλὰ καὶ ἑτέρουσ πείθοντα ἃ δεῖ πράττειν παρέχεσθαι, καὶ ὅλωσ εἶναι βασιλικόν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 98:5)
ἔστι δὲ ἐνταῦθα καὶ ἄρχον καὶ ἀρχόμενον οὔτε τὸ φυσικὸν οὔτε τὸ βασιλικόν, ἀλλὰ τὸ ἐν τῷ μέρει, οὐδὲ τούτου ἕνεκα ὅπωσ εὖ ποιῇ ὁ θεόσ, ἀλλ’ ἵνα ἴσον ᾖ τοῦ ἀγαθοῦ καὶ τῆσ λειτουργίασ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 188:1)
ὅσοι μὲν οὖν οἰόνται πολιτικὸν καὶ βασιλικὸν καὶ οἰκονομικὸν καὶ δεσποτικὸν εἶναι τὸν αὐτὸν οὐ καλῶσ λέγουσιν πλήθει γὰρ καὶ ὀλιγότητι νομίζουσι διαφέρειν ἀλλ’ οὐκ εἴδει τούτων ἕκαστον, οἱο͂ν ἂν μὲν ὀλίγων, δεσπότην, ἂν δὲ πλειόνων, οἰκονόμον, ἂν δ’ ἔτι πλειόνων, πολιτικὸν ἢ βασιλικόν, ὡσ οὐδὲν διαφέρουσαν μεγάλην οἰκίαν ἢ μικρὰν πόλιν·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 1 4:2)
καὶ πολιτικὸν δὲ καὶ βασιλικόν, ὅταν μὲν αὐτὸσ ἐφεστήκῃ, βασιλικόν, ὅταν δὲ κατὰ τοὺσ λόγουσ τῆσ ἐπιστήμησ τῆσ τοιαύτησ κατὰ μέροσ ἄρχων καὶ ἀρχόμενοσ, πολιτικόν·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 1 5:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION