Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ τἄλλα μὴ γυναικὸσ ἐν τρόποισ ἐμὲ ἅβρυνε, μηδὲ βαρβάρου φωτὸσ δίκην χαμαιπετὲσ βόαμα προσχάνῃσ ἐμοί, μηδ’ εἵμασι στρώσασ’ ἐπίφθονον πόρον τίθει·
(아이스킬로스, 아가멤논, episode, anapests 9:4)
ἀκταὶ δὲ νεκρῶν χοιράδεσ τ’ ἐπλήθυον, φυγῇ δ’ ἀκόσμῳ πᾶσα ναῦσ ἠρέσσετο, ὅσαιπερ ἦσαν βαρβάρου στρατεύματοσ.
(아이스킬로스, 페르시아인들, episode 3:10)
ἔτι δὲ πολέμου γενομένου καὶ τριήρων ἀεὶ κατὰ θάλατταν οὐσῶν καὶ λῃστῶν, ὑφ’ ὧν πολλοὶ ληφθέντεσ, ἀπολέσαντεσ τὰ ὄντα, δουλεύοντεσ τὸν βίον διετέλεσαν, οὔσησ δὲ χώρασ βαρβάρου, εἰσ ἣν πολλοὶ ἤδη ἐκπεσόντεσ αἰκείαισ ταῖσ μεγίσταισ περιέπεσον καὶ τὰ σφέτερα αὐτῶν σώματα αἰκισθέντεσ ἀπέθανον, ‐ εἶτα οἱ μὲν θεοὶ ἐκ τοσούτων κινδύνων ἔσῳζόν με, σφῶν δὲ αὐτῶν προὐστήσαντο τιμωρὸν γενέσθαι Κηφίσιον τὸν πονηρότατον Ἀθηναίων, ὧν οὗτόσ φησι πολίτησ εἶναι οὐκ ὤν, ᾧ οὐδ’ ὑμῶν τῶν καθημένων οὐδεὶσ ἂν ἐπιτρέψειεν οὐδὲν τῶν ἰδίων, εἰδὼσ τοῦτον οἱο͂́σ ἐστιν;
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 222:2)
ἔπειτα πάντων ἀγγελλόντων τὰ δεινὰ δὴ ταῦτα, ὅτι πάντα χρήματα μίγνυται καὶ τῶν Ἑλλήνων κερδανοῦσιν οἱ τελευταῖοι, πάντεσ δὲ ὥσπερ ὑπὸ κύματοσ τοῦ πολέμου καλυφθήσονται, καὶ τοσαύτησ κατεχούσησ ἐκπλήξεωσ τοῦ βαρβάρου ὥστ’ εἰκάζειν θεῶν τινοσ εἶναι πορείαν μετὰ τῶν λοιπῶν ἀνθρώπων ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα ἐλαύνοντοσ, οὐδὲν μᾶλλον ὑφεῖτο οὐδὲ μετέγνω περὶ ὧν ἐβουλεύσατο, οὐδὲ ἐμέμψατο αὐτῇ τῆσ ἀποκρίσεωσ, ἀλλὰ τούσ τε Ἕλληνασ συνεκάλει πρὸσ τὸν ἀγῶνα τὸν κοινὸν, αἰσχυνομένη μοι δοκεῖν μόνη φανῆναι τῷ βαρβάρῳ, καθάπερ πρότερον Μαραθῶνι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 40:2)
γνοίη δ’ ἄν τισ, εἰ τὰσ μὲν βασιλείασ τὰσ ἐν τῇ πόλει πρὸσ τὰσ ἑτέρωθί που βασιλείασ ἐπὶ τῶν αὐτῶν χρόνων, ἢ τῆσ Ἑλλάδοσ ἢ τῆσ βαρβάρου γεγονυίασ ὁρῴη, τὴν δ’ αὖ δημοκρατίαν τὴν Ἀθήνησι πρὸσ τὰσ ἑτέρων δημοκρατίασ, καὶ μὴν τό γε τῆσ βουλῆσ συνέδριον πρὸσ τὰ ἑτέρωθί που κύρια καὶ ἡγούμενα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 104:2)
ἐσθῆτασ δὲ αὖ Βαβυλωνίουσ καὶ τοὺσ ἐκ τῆσ ἐπέκεινα βαρβάρου κόσμουσ πολὺ πλείουσ τε καὶ ῥᾷον εἰσαφικνουμένουσ ἢ εἰ ἐκ Νάξου ἢ Κύθνου Ἀθήναζε ἔδει κατᾶραι τῶν ἐκεῖ τι φέροντασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 4:10)
καὶ μὴν ὅτι γ’ αὐτὴν ἀπείπασθε οἶδεν ὁ τῆσ νίκησ ἄγγελοσ, ὃν μετὰ τὴν μάχην ἐλθόντα οὐδὲν ἐντιμότερον τῶν ὑπὸ τοῦ βαρβάρου πάλαι πεμπομένων ἐδέξασθε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 9:10)
καὶ ταῦτ’ οὐ νῦν πρῶτον γιγνώσκομεν, ἀλλὰ καὶ κατὰ τὴν τοῦ βαρβάρου τὸ πάλαι στρατείαν ἅπαντασ ὅσουσ οἱοῖ́ τ’ ἦμεν ἐπηγείραμεν, καὶ οὐκ ᾐσχυνόμεθα ὑπὲρ τῶν κοινῇ συμφερόντων δεόμενοι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμμαχικὸσ α# 2:4)
ἀπὸ ποίων δέ τινων ἔργων ἢ λόγων ταῦτα ἠδυνήθη τελέσασθαι καὶ πρὸσ πόσασ τινὰσ τῶν πολεμίων ναῦσ καὶ πρὸσ ποίαν τινὰ τὴν πᾶσαν παρασκευὴν καὶ ἔφοδον τοῦ βαρβάρου παρετάξατο, καὶ πῶσ εἶχε τότε τἀνθρώπεια, τοῦτ’ ἔμοιγ’ ἂν ἐρωτᾶν δοκεῖ καὶ δεῖσθαι φράζειν, εἴπερ καὶ κατὰ μικρὸν ἔμελλε τῆσ ἀξίασ ἐφάψεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 64:5)
καὶ ὑπὲρ μὲν τοῦ ἱερέωσ τοῦ βαρβάρου τὸν θεὸν ἀξιοῦν αἰδεῖσθαι, ὑπὲρ δὲ τῶν ὁμοφύλων τοσούτων τὸ πλῆθοσ μήτε θεοὺσ τοὺσ κοινοὺσ μήτε ὁσίαν μήτε σπονδὰσ ἐθέλειν αἰσχυνθῆναι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρεσβευτικὸσ πρὸσ Ἀχιλλέα 4:3)
καὶ οὐχὶ πάλαι μὲν οὕτω πρὸσ πάντασ θαυμαστῶσ καὶ μεγαλοψύχωσ ἔσχεν ἡ πόλισ, νῦν δὲ ὡσ ἑτέρωσ καὶ παρὰ πολὺ τῶν προγόνων καὶ τῆσ ὑποθέσεωσ ἀναξίωσ, ἀλλὰ χθὲσ καὶ πρώην ἐπὶ τῶν Μηδικῶν, τοῦ μὲν βαρβάρου μεγάλων καὶ ὧν οὐκ ἄν τισ ἤλπισεν ἡμᾶσ ἀξιοῦντοσ, ἐφ’ ᾧ συμμάχουσ αὐτῷ προσλαβεῖν δεδυνῆσθαι, τῶν δ’ αὖ Λακεδαιμονίων ἑτέρωθεν ἐν τούτῳ δέουσ διὰ ταῦτα μάλιστα καταστάντων, ὡσ καὶ παῖδασ ἡμῖν καὶ γυναῖκασ καὶ πρεσβύτασ, ἑώσ ἂν ὁ πόλεμοσ ᾖ, διὰ πάντων εὖ ποιεῖν ὑπεσχῆσθαι, ποίουσ τινὰσ παρέσχομεν ἡμᾶσ αὐτοὺσ καὶ πῶσ τουτοισὶ διετέθημεν δή που;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 56:5)
"̓ ἀλλ’ ὅμωσ εἰσ τοσοῦτον αὐτὸν περιέστησεν ὁ περὶ ἡδονὴν βίοσ ὥστε μετὰ γρᾳδίου βαρβάρου διατελεῖν ἠναγκάσθη καὶ τῶν ἀναγκαίων τῶν καθ’ ἡμέραν ἐνδεὴσ γενόμενοσ τὸν βίον ἐτελεύτησεν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 52 1:10)
ἑκάτεροσ γὰρ τούτων τῶν ποιητῶν, ὥσ φησι Κλέαρχοσ ἐν τοῖσ Ἐρωτικοῖσ, τῆσ βαρβάρου Λυδῆσ εἰσ ἐπιθυμίαν καταστὰσ ἐποίησεν ὁ μὲν ἐν ἐλεγείοισ, ὁ δ’ ἐν μέλει τὸ καλούμενον ποίημα Λυδήν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 70 2:1)
ἐν δὲ τῇ ισ ’ περὶ Σελεύκου διηγούμενοσ τοῦ βασιλέωσ, ὡσ εἰσ Μηδίαν ἀνελθὼν καὶ πολεμῶν Ἀρσάκει ᾐχμαλωτίσθη ὑπὸ τοῦ βαρβάρου καὶ ὡσ πολὺν χρόνον παρὰ τῷ Ἀρσάκει διέτριψεν ἀγόμενοσ βασιλικῶσ, γράφει καὶ ταῦτα·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 38 1:1)
"Νικόστρατον δὲ τὸν Ἀργεῖον πῶσ οὐ χρὴ ] φαῦλον νομίζειν, ὃσ προστάτησ γενόμενοσ τῆσ Ἀργείων πόλεωσ καὶ παραλαβὼν καὶ γένοσ καὶ χρήματα καὶ πολλὴν οὐσίαν παρὰ τῶν προγόνων ἅπαντασ ὑπερεβάλετο τῇ κολακείᾳ καὶ ταῖσ θεραπείαισ οὐ μόνον τοὺσ τῆσ τότε στρατείασ μετασχόντασ, ἀλλὰ καὶ τοὺσ ἔμπροσθεν γενομένουσ, πρῶτον μὲν γὰρ οὕτωσ ἠγάπησε τὴν παρὰ τοῦ βαρβάρου τιμὴν ὥστε βουλόμενοσ ἀρέσκειν καὶ πιστεύεσθαι μᾶλλον ἀνεκόμισε πρὸσ βασιλέα, τὸν υἱόν·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 602)

SEARCH

MENU NAVIGATION