헬라어 문장 내 검색 Language

ἔπειτα παραγενομένων δικαστῶν δυσὶ πλειόνων τῶν τετταράκοντα, καὶ καθισάντων ἐπί τινοσ ἡμικυκλίου κατεσκευασμένου πέραν τῆσ λίμνησ, ἡ μὲν βᾶρισ καθέλκεται, κατεσκευασμένη πρότερον ὑπὸ τῶν ταύτην ἐχόντων τὴν ἐπιμέλειαν, ἐφέστηκε δὲ ταύτῃ ὁ πορθμεύσ, ὃν Αἰγύπτιοι κατὰ τὴν ἰδίαν διάλεκτον ὀνομάζουσι χάρωνα.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 92 2:1)
"ἔστιν ὑπὲρ τὴν Μινυάδα μέγα ὄροσ κατὰ τὴν Ἀρμενίαν Βάρισ λεγόμενον, εἰσ ὃ πολλοὺσ συμφυγόντασ ἐπὶ τοῦ κατακλυσμοῦ λόγοσ ἔχει περισωθῆναι καί τινα ἐπὶ λάρνακοσ ὀχούμενον ἐπὶ τὴν ἀκρώρειαν ὀκεῖλαι καὶ τὰ λείψανα τῶν ξύλων ἐπὶ πολὺ σωθῆναι.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 1 116:1)
φρούριον δ’ ἦν τῷ βορείῳ κλίματι τοῦ ἱεροῦ προσκείμενον, πάλαι μέν, ὡσ ἔφην, βᾶρισ ὀνομαζόμενον, αὖθισ δὲ ταύτησ τυχὸν τῆσ προσηγορίασ ἐπικρατήσαντοσ Ἀντωνίου, καθάπερ ἀπό τε τοῦ Σεβαστοῦ καὶ Ἀγρίππα Σεβαστὴ καὶ Ἀγριππιὰσ πόλεισ ἐπωνομάσθησαν.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 168:2)
βᾶρισ δ’ ἦν αὕτη μεγάλη καὶ οὐδὲν ἀκροπόλεωσ ἀποδέουσα.
(플라비우스 요세푸스, Ιὠσήπου βίος 294:2)
ἐπεὰν δὲ σαπῇ καὶ προσίῃ ὁ τεταγμένοσ χρόνοσ, ἀπικνέεται ἐσ ἑκάστην πόλιν βᾶρισ ἐκ τῆσ Προσωπίτιδοσ καλευμένησ νήσου.
(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 41 5:3)
τῷ χώματι κατεσκεύασε μνημεῖον, ἐκτρέψασ δὲ τὸ ῥεῖθρον, ὥστε διὰ τοῦ χώματοσ φέρεσθαι ψαύοντα τοῦ τάφου τὸν ποταμὸν ἐπὶ τούτοισ συντελεσθεῖσιν αὐτὸσ μὲν εἰσ τὸ μνημεῖον κατῆλθε, τῇ δὲ γυναικὶ τὴν ἀρχὴν καὶ τὴν πόλιν ἀναθεὶσ ἅπασαν ἐκέλευσε μὴ προσιέναι, πέμπειν δὲ τὸ δεῖπνον αὐτῷ καθ’ ἑκάστην ἡμέραν εἰσ βᾶριν ἐντιθεῖσαν, ἄχρι οὗ τὸν τάφον ἡ βᾶρισ παρέλθῃ τὸ δεῖπνον ἀκέραιον ἔχουσα, τότε δὲ παύσασθαι πέμπουσαν, ὡσ αὐτοῦ τεθνηκότοσ, ἐκεῖνοσ μὲν οὕτω τὸν λοιπὸν βίον διῆγεν, ἡ δὲ γυνὴ τῆσ ἀρχῆσ καλῶσ ἐπεμελήθη καὶ μεταβολὴν κακῶν τοῖσ ἀνθρώποισ παρέσχε.
(플루타르코스, Mulierum virtutes, Πύθεω Γυνὴ 5:1)
ἐπὶ τούτοισ συντελεσθεῖσιν αὐτὸσ μὲν εἰσ τὸ μνημεῖον κατῆλθε, τῇ δὲ γυναικὶ τὴν ἀρχὴν καὶ τὴν πόλιν ἀναθεὶσ ἅπασαν ἐκέλευσε μὴ προσιέναι , πέμπειν δὲ τὸ δεῖπνον αὐτῷ καθ’ ἑκάστην ἡμέραν εἰσ βᾶριν ἐντιθεῖσαν, ἄχρι οὗ τὸν τάφον ἡ βᾶρισ παρέλθῃ τὸ δεῖπνον ἀκέραιον ἔχουσα, τότε δὲ παύσασθαι πέμπουσαν, ὡσ αὐτοῦ τεθνηκότοσ.
(플루타르코스, Mulierum virtutes, Πυθέω γυνή 14:2)
Αἴδεω λυπηρὲ διήκονε, τοῦτ’ Ἀχέροντοσ ὕδωρ ὃσ πλώεισ πορθμίδι κυανέῃ, δέξαι μ’, εἰ καί σοι μέγα βρίθεται ὀκρυόεσσα βᾶρισ ἀποφθιμένων, τὸν κύνα Διογένην.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 671)

SEARCH

MENU NAVIGATION