Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ νῦν πολίταισ τάσδε διαδρόμουσ φυγὰσ θεῖσαι διερροθήσατ’ ἄψυχον κάκην·
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, episode4)
τὸ γὰρ ἀτελὲσ μέγεθοσ γενέσει μὲν πρότερόν ἐστι, τῇ οὐσίᾳ δ’ ὕστερον, οἱο͂ν ἄψυχον ἐμψύχου.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 27:2)
ὅμοιον οὖν ὥσπερ ἄψυχον συμβάλλειν πρὸσ ἔμψυχον, πότερον κάκιον·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 86:3)
τῶν δ’ ὀργάνων τὰ μὲν ἄψυχα τὰ δὲ ἔμψυχα οἱο͂ν τῷ κυβερνήτῃ ὁ μὲν οἰάξ ἄψυχον ὁ δὲ πρῳρεὺσ ἔμψυχον·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 1 37:2)
κινδυνεύοντοσ γὰρ αὐτοῦ ἱκετεύει ἡ εἰκών, τὸ "ἔμψυχον δὴ ἄψυχον" , τὸ ὑπόμνημα τῶν τῆσ πόλεωσ ἔργων.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 10 7:24)
ὦ νυκτὸσ κελαινοφαὴσ ὄρφνα, τίνα μοι δύστανον ὄνειρον πέμπεισ ἐξ ἀφανοῦσ, Αἴδα πρόμολον, ψυχὰν ἄψυχον ἔχοντα, μελαίνασ Νυκτὸσ παῖδα, φρικώδη δεινὰν ὄψιν, μελανονεκυείμονα, φόνια φόνια δερκόμενον, μεγάλουσ ὄνυχασ ἔχοντα.
(아리스토파네스, Frogs, Lyric-Scene, lyric4)
Κλέαρχοσ δ’ ἐν πέμπτῳ βίων Καντιβάρι φησὶ τῷ Πέρσῃ, ὁπότε κοπιάσειε τὰσ σιαγόνασ ἐσθίων, κεχηνότι καθάπερ εἰσ ἄψυχον ἀγγεῖον εἰσαντλεῖν τὴν τροφὴν τοὺσ οἰκείουσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 9 2:6)
νῦν δ̓ ὁ μὲν κρείσσων αἰσθήσεωσ, ἐγὼ δὲ κατὰ τὴν Εὐριπίδου Λαοδάμειαν οὐκ ἂν προδοίην καίπερ ἄψυχον φίλον.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΟΣ. 87:1)
ἓν μὲν αὐτῆσ ἐστιν ἔμψυχον, ἓν δὲ ἄψυχον.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, G, PLATWN 106:2)
ἔμψυχον μὲν ἡ τῶν ζῴων φωνή, ἄψυχον δὲ φθόγγοι καὶ ἦχοι.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, G, PLATWN 106:3)
ταῦτα μέντοι πολλαχῇ μακροτέραν τε αὐτὴν ποιεῖ κἀναληθεστέραν ἀπαθῆ τε καὶ ἄψυχον καὶ πανηγυρικὴν μᾶλλον ἢ ἐναγώνιον.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 4 2:2)
τούτων ὁ βουλόμενοσ ποιεῖσθαι τὴν διάγνωσιν πρῶτον μὲν τὴν ἰδιότητα τοῦ ἀνδρὸσ ἐκείνου θεωρείτω, ἔπειτ’ ἐὰν μὲν ἀρετήν τε καὶ χάριν τοῖσ λόγοισ ἐπανθοῦσαν ἴδῃ καὶ τὴν τῶν ὀνομάτων ἐκλογὴν ἐνοῦσαν καὶ τὸ μηδὲν ἄψυχον εἶναι τῶν λεγομένων, θαρρῶν λεγέτω τούτουσ Λυσίου.
(디오니시오스, De Dinarcho, chapter 72)
ἁπλῶσ γὰρ οὐδὲν εὑρεῖν δύναμαι παρὰ τῷ ῥήτορι τούτῳ πρόσωπον οὔτε ἀνηθοποίητον οὔτε ἄψυχον.
(디오니시오스, chapter 82)
τὸ καθαρὸν τῶν ὀνομάτων, ἡ ἀκρίβεια τῆσ διαλέκτου, τὸ διὰ τῶν κυρίων καὶ μὴ τροπικῶν κατασκευῶν ἐκφέρειν τὰ νοήματα, ἡ σαφήνεια, ἡ συντομία, τὸ συστρέφειν τε καὶ στρογγυλίζειν τὰ νοήματα, τὸ ὑπὸ τὰσ αἰσθήσεισ ἄγειν τὰ δηλούμενα, τὸ μηδὲν ἄψυχον ὑποτίθεσθαι πρόσωπον μηδὲ ἀνηθοποίητον, ἡ τῆσ συνθέσεωσ τῶν ὀνομάτων ἡδονὴ μιμουμένησ τὸν ἰδιώτην, τὸ τοῖσ ὑποκειμένοισ προσώποισ καὶ πράγμασι τοὺσ πρέποντασ ἐφαρμόττειν λόγουσ, ἡ πιθανότησ καὶ τὸ πειστικὸν καὶ ἡ χάρισ καὶ ὁ πάντα μετρῶν καιρόσ.
(디오니시오스, chapter 13 1:1)
καὶ δὴ καὶ νῦν, ὅπερ ἤρου, τί προσεροῦμεν ὄνομα συμπάσασ δυνάμεισ ὅσαι σῶμα εἴτε ἔμψυχον εἴτε ἄψυχον εἰλήχασι καθαίρειν, οὐδὲν αὐτῇ διοίσει ποῖόν τι λεχθὲν εὐπρεπέστατον εἶναι δόξει·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 68:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION