Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

δῆλ’, εἰ γάρ κ’ ἐθέλοισ ἕδοσ ἔμμεναι υἱο͂σ ἐμοῖο, Φοίβου Ἀπόλλωνοσ, θέσθαι τ’ ἔνι πίονα νηόν, ‐ ἄλλοσ δ’ οὔτισ σεῖό ποθ’ ἅψεται, οὐδέ σε λήσει·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], part 4:1)
οὔτε γὰρ φιλοσοφίασ τῶν ὀψοποιίασ ὀνειδῶν οὐδὲν ἅψεται δήπουθεν, ἑώσ ἂν ἄλλο τι τὴν φύσιν ᾖ, οὔθ’ οἷσ ὀψοποιικὴν κακίζει τισ ἐξελέγχει ῥητορικὴν, ἑώσ ἂν μὴ δείξῃ τὴν ἀνάγκην, ὑφ’ ἧσ ταῦτα ὁμοίωσ ἔχει, πλὴν εἰ τοῦτ’ αὐτὸ ἱκανὸν ἡγήσατο εἰσ ἀνάγκην περιστῆσαί τινα τοῦ πῶσ ὀψοποιικὴ ῥητορικῆσ κεχώρισται λέγειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 8:11)
ὁ γὰρ ἐν Ποτιδαίᾳ παραταττόμενοσ Σωκράτησ καὶ πάλιν γ’ ἐπὶ Δηλίῳ καὶ τῆσ τροπῆσ συμβάσησ ἀναχωρῶν, δῆλοσ ὢν παντὶ καὶ πάνυ πόρρωθεν ὅτι εἴ τισ ἅψεται τούτου τοῦ ἀνδρὸσ, μάλα ἐρρωμένωσ ἀμυνεῖται, πῶσ οὐ σαφῶσ οὑτοσὶ μαρτυρεῖ τοῖσ ἀδικεῖν ἐπιχειροῦσι μὴ δεῖν ἐπιτρέπειν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 70:7)
καὶ γὰρ ἐκεῖνα τοῦ πυρὸσ ἅψασθαι προθυμεῖται, καίτοι σφόδρα ἀλγοῦντα, κἂν ἀφῇσ, ἅψεται πάλιν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΛΥΠΗΣ. 8:2)
τηλικούτου δ’ ἔργου ἁψάμενόσ τισ ἄνευ θεῶν ἀσφαλῶσ ἅψεται καὶ οἱ τούτῳ προσιόντεσ εὐτυχῶσ προσελεύσονται;
(에픽테토스, Works, book 3, Πρὸσ τοὺσ εὐκόλωσ ἐπὶ τὸ σοφιστεύειν ἐρχομένουσ. 12:3)
μὰ τὸν δι’ ὑγρῶν κυμάτων τεθραμμένον Νηρέα, φυτουργὸν Θέτιδοσ ἥ μ’ ἐγείνατο, οὐχ ἅψεται σῆσ θυγατρὸσ Ἀγαμέμνων ἄναξ, οὐδ’ εἰσ ἄκραν χεῖρ’, ὥστε προσβαλεῖν πέπλοισ·
(에우리피데스, Iphigenia in Aulis, episode, dialogue 2:2)
ἥξει δ’ ὅστισ ἅψεται κόρησ;
(에우리피데스, Iphigenia in Aulis, episode, trochees55)
ὃ μὴ κατέθηκέν τισ οὐκ ἀναιρήσεται, τῶν ἀλλοτρίων οὐδενὸσ ἅψεται, τόκον οὐ λήψεται.
(플라비우스 요세푸스, Contra Apionem, Φλαί̈ου Ιὠσήπου περὶ ἀρχαιότητοσ ἀντιρρητικὸσ λόγοσ β. 170:1)
Καὶ τὰ μὲν τῶν καθαρμῶν γῇ κρύπτουσι, τὰ δὲ ἐσ θάλασσαν ἐμβάλλουσι, τὰ δὲ ἐσ τὰ οὔρεα ἀποφέρουσιν, ὅπη μηδεὶσ ἅψεται μηδὲ ἐπιβήσεται‧ τὰ δ’ ἐχρῆν ἐσ τὰ ἱερὰ φέροντασ τῷ θεῷ ἀποδοῦναι, εἰ δὴ θεόσ γέ ἐστιν αἴτιοσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΙΕΡΗΣ ΝΟΥΣΟΥ., 1.25)
οὐδὲ γυνὴ ποδὸσ ἅψεται ἡμετέροιο τάων αἵ τοι δῶμα κάτα δρήστειραι ἐάσιν, εἰ μή τισ γρηῦσ ἔστι παλαιή, κεδνὰ ἰδυῖα, ἥ τισ δὴ τέτληκε τόσα φρεσὶν ὅσσα τ’ ἐγώ περ·
(호메로스, 오디세이아, Book 19 35:13)
καὶ μὴν ὀλίγουσ ἄν, ὦ Ζεῦ, τοὺσ ἀναιτίουσ εὑρ́οισ ἐν ἡμῖν καί που τάχα προϊὼν ὁ ἄνθρωποσ ἅψεται καὶ τῶν κορυφαίων τινόσ.
(루키아노스, Juppiter trageodeus, (no name) 44:7)
εἰ δὲ μή, τοιαύτην ἄδειαν τοῖσ μοιχοῖσ ποιήσετε, ὥστε καὶ τοὺσ κλέπτασ ἐπαρεῖτε φάσκειν μοιχοὺσ εἶναι, εὖ εἰδότασ ὅτι, ἐὰν ταύτην τὴν αἰτίαν περὶ ἑαυτῶν λέγωσι καὶ ἐπὶ τούτῳ φάσκωσιν εἰσ τὰσ ἀλλοτρίασ οἰκίασ εἰσιέναι, οὐδεὶσ αὐτῶν ἅψεται.
(리시아스, Speeches, Ὑπὲρ τοῦ Ἐρατοσθένουσ φόνου ἀπολογία 45:2)
ἀλλ’ οὐδὲ μὴν τῶν ἄλλων ἅψεται.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Παρμενίδης 299:5)
ἔπειτα ἔμοιγ’ ἐδόκει, ὦ Ἀριστόφανεσ, τὸ σὸν δὴ τοῦτο, καὶ ἐκεῖ διαπορεύεσθαι ὥσπερ καὶ ἐνθάδε, βρενθυόμενοσ καὶ τὠφθαλμὼ παραβάλλων, ἠρέμα παρασκοπῶν καὶ τοὺσ φιλίουσ καὶ τοὺσ πολεμίουσ, δῆλοσ ὢν παντὶ καὶ πάνυ πόρρωθεν ὅτι εἴ τισ ἅψεται τούτου τοῦ ἀνδρόσ, μάλα ἐρρωμένωσ ἀμυνεῖται.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 520:1)
ἅψεται τοίνυν σῶμα σώματοσ ἀσωμάτῳ·
(플루타르코스, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 40 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION