Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οἴσῃ δὲ δῶρον ἄξιον δραμήματοσ ἔκπωμα δακτυλωτόν, ἄχραντον πυρί, Πελίου μὲν ἆθλον, Κάστοροσ δ’ ἔργον ποδῶν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 342)
Ὦ παῖ Ζηνόσ, ὦ θηροκτόνε, τὸ λαμπρὸν εἱλίσσουσ’ ἐν εὐφρόνῃ φάοσ, δέξαι τὸ θῦμα τόδ’ ὅ γέ σοι δωρούμεθα στρατόσ τ’ Ἀχαιῶν Ἀγαμέμνων ἄναξ θ’ ὁμοῦ, ἄχραντον αἷμα καλλιπαρθένου δέρησ, καὶ δὸσ γενέσθαι πλοῦν νεῶν ἀπήμονα Τροίασ τε πέργαμ’ ἐξελεῖν ἡμᾶσ δορί.
(에우리피데스, Iphigenia in Aulis, episode, dialogue22)
ἔκειτο δὲ οὐδὲν ὅλωσ ἐν αὐτῷ, ἄβατον δὲ καὶ ἄχραντον καὶ ἀθέατον ἦν πᾶσιν, ἁγίου δὲ ἅγιον ἐκαλεῖτο.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ε. 249:3)
κόρην ἄχραντον νερτέροισι δαίμοσι,κλήρῳ λαχοῦσαν Αἰπυτιδῶν ἀφ’ αἵματοσ,θυηπολεῖτε νυκτέροισιν ἐν σφαγαῖσ.
(파우사니아스, Description of Greece, Μεσσηνιακά, chapter 9 6:1)
εἴ τι μὴ ὀρθῶσ λέγεισ, τυγχάνει δὲ δυνατὸν ὂν ἀποδεῖξαι δι’ οὗπερ καὶ τὸ πρότερον λόγου, οἰεί δὴ καινὰ ἄττα δεῖν ἀκούειν ἀποδείξεισ τε ἑτέρασ, ὡσ τῶν προτέρων οἱο͂ν σκευαρίων κατατετριμμένων, καὶ οὐκέτ’ ἂν σὺ αὐτὰ ἀμπίσχοιο, εἰ μή τίσ σοι τεκμήριον καθαρὸν καὶ ἄχραντον οἴσει.
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Ἀλκιβιάδησ α 63:4)
καὶ τὸ μὲν ἄχραντον καὶ καθαρὸν εἰσ τὸ στόμα βαλοῦσαν αὐτὴν ἐσθίειν, δοῦναι δὲ τῇ Στατείρᾳ πεφαρμαγμένον ὁ δὲ Δείνων οὐ τὴν Παρύσατιν, ἀλλὰ τὸν Μελάνταν τέμνοντα τῷ μαχαιρίῳ τὰ φαρμασσόμενα τῶν κρεῶν τιθέναι κατὰ τὴν Στάτειραν.
(플루타르코스, Artaxerxes, chapter 19 3:4)
οὕτω παραμυθώμεθα τὴν φιλοτιμίαν, λέγοντεσ ἐν ἑαυτοῖσ ἔχειν χρυσὸν ἀδιάφθορον καὶ ἀκήρατον καὶ ἄχραντον ὑπὸ φθόνου καὶ μώμου τιμήν, ἅμα λογισμῷ καὶ παραθεωρήσει τῶν πεπραγμένων ἡμῖν καὶ πεπολιτευμένων αὐξανόμενον διὸ μὴ δεῖσθαι γραφομένων τιμῶν ἢ πλαττομένων ἢ χαλκοτυπουμένων, ἐν αἷσ καὶ τὸ εὐδοκιμοῦν ἀλλότριόν ἐστιν·
(플루타르코스, Praecepta gerendae reipublicae, chapter, section 27 3:1)
"ὅθεν οὐδ’ ἐπιφαίνεται τῷ ὑγρῷ τοῦ ξηροῦ περιττώματοσ οὐδέν, οὔτε χρόᾳ προσεοικὸσ οὔτ’ ὀσμῇ τὸ παράπαν καίτοι φύσιν εἶχεν ἀναμιγνύμενον ἐν τῇ κοιλίᾳ καὶ ἀναδευόμενον ἀναπίμπλασθαι τῶν ἐκείνου ποιοτήτων καὶ μὴ καθαρὸν οὕτωσ ἀπηθεῖσθαι καὶ ἄχραντον.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 7, Πρὸσ τοὺσ ἐγκαλοῦντασ Πλάτωνι τὸ ποτὸν εἰπόντι διὰ τοῦ πνεύμονοσ ἐξιέναι. 9:34)
οὐδέ τί πω ποτὶ χεῖλοσ ἐμὸν θίγεν, ἀλλ’ ἔτι κεῖται ἄχραντον.
(테오크리토스, Idylls, Θύρσισ ἢ ᾠδή34)
πολλάκι δ’ εὐναίων ὀάρων βεβιημένοσ ὁρμῇ, αὐτὴν ἐσ φιλότητα χυτῆσ ἀλόχοιο περήσασ, ἑστήκεισ ἄχραντον ὁρῶν Ἀρεθούσιον ὕδωρ·
(작자 미상, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 362 3:1)
ἄχραντον ἄστρον τῆσ σοφῆσ παιδεύσεωσ.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 400 1:1)
εἰσ τὸν τάφον τοῦ ἁγίου Νικάνδρου ἑπτά με καὶ δέκα παῖδ’ ἐτέων ἀκέραιον, ἄχραντον, Νίκανδρον πιστὸν μάρτυρα θῆκε θεόσ.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume V, book 15, chapter 31)

SEARCH

MENU NAVIGATION