Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὥσπερ οὖν τοῖσ τῶν ἄθλων γυμνασίοισ οὐκ ἀχθόμεθα ἐντυγχάνοντεσ ἐφ’ ἡμέρᾳ, ἀλλ’ ἐν κέρδουσ μέρει τῆσ ἀεὶ παρούσησ θέασ ἀπολαύομεν, οὕτω καὶ περὶ τῶν λόγων ἔχειν εἰκὸσ, καὶ ταῦτά γε τῶν τῇ πανηγύρει συγκεκληρωμένων, πάντωσ οὐχ ἑώλοισ ἀεὶ τοῖσ ὑπολειφθεῖσιν ἐντεύξεσθε, οὐδ’ ἀτιμοτέροισ ἐκείνων συνεῖναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 58:1)
καὶ τοῖσ μὲν πρὸσ ἄλλο τι τῶν ἀγαθῶν ἀπλήστωσ διακειμένοισ ἀχθόμεθα, τοὺσ δὲ τιμὴν μείζω τῆσ ὑπαρχούσησ ἀπὶ κτωμένουσ ἐπαινοῦμεν, καὶ ὅτι τῶν μὲν ἄλλων, ἐφ’ οἷσ εἰσιν ἀνθρώπιναι σπουδαί, πλούτου καὶ ἀρχῆσ καὶ δυναστείασ, πολλάκισ τοὺσ ἐχθροὺσ συμβαίνει γίγνεσθαι κυρίουσ, τῆσ δὲ ἀρετῆσ καὶ τῆσ παρὰ τοῖσ πλήθεσιν εὐνοίασ τοὺσ οἰκείουσ ἑκάστου κληρονομεῖν.
(디오니시오스, De Isocrate, chapter 6 2:1)
τινὰ μὲν οὖν κατὰ τὰσ ὑποσχέσεισ ἡμῖν ἀπήντησε τὰσ σάσ, νῦν δὲ παρὰ δόξαν ἐπταικότεσ καὶ τῆσ δυνάμεώσ τινασ ἀποβαλόντεσ ἐπὶ τούτοισ ὡσ οὐ βεβαίων τῶν παρὰ σοῦ καὶ ὧν προεῖπε Μωυσῆσ ἀχθόμεθα καὶ χεῖρον ἡ τῶν μελλόντων ἐλπὶσ ἡμᾶσ ἀνιᾷ τῇ πρώτῃ πείρᾳ τοιαύτῃ συντυχόντασ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 5 54:1)
καὶ γὰρ διδόντεσ ἀχθόμεθα καὶ μαρτυροῦντεσ αἰσχυνόμεθα καὶ συνηγοροῦντεσ ἀδοξοῦμεν καὶ μὴ παρέχοντεσ ἐλεγχόμεθα.
(플루타르코스, De vitioso pudore, section 12 1:1)
λόγον εἰσ ζήτησιν αἰτίασ, δι’ ἣν ὀργιζομένων ἢ λυπουμένων ἢ δεδιότων φωνὰσ ἀκούοντεσ ἀχθόμεθα.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 5, Διὰ τί τῶν μιμουμένων τοὺσ ὀργιζομένουσ καὶ λυπουμένουσ ἡδέωσ ἀκούομεν, αὐτῶν δὲ τῶν ἐν τοῖσ πάθεσιν ὄντων ἀηδῶσ. 2:1)
τισ ἐμφαίνεται καὶ πιθανότησ ἄνπερ ἐπιτυγχάνηται, τούτοισ μὲν ἥδεσθαι πεφύκαμεν ἐκείνοισ δ’ ἀχθόμεθα.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 5, Διὰ τί τῶν μιμουμένων τοὺσ ὀργιζομένουσ καὶ λυπουμένουσ ἡδέωσ ἀκούομεν, αὐτῶν δὲ τῶν ἐν τοῖσ πάθεσιν ὄντων ἀηδῶσ. 11:1)
ἀλλὰ γὰρ ἐπειδὴ οὐ περὶ Συρίασ μόνον ἀγωνιούμεθα, ὅπου σῖτοσ πολὺσ καὶ πρόβατά ἐστι καὶ φοίνικεσ οἱ καρποφόροι, ἀλλὰ καὶ περὶ Λυδίασ, ἔνθα πολὺσ μὲν οἶνοσ, πολλὰ δὲ σῦκα, πολὺ δὲ ἔλαιον, θάλαττα δὲ προσκλύζει καθ’ ἣν πλείω ἔρχεται ἢ ὅσα τισ ἑώρακεν ἀγαθά, ταῦτα, ἔφη, ἐννοούμενοι οὐκέτι ἀχθόμεθα, ἀλλὰ θαρροῦμεν ὡσ μάλιστα, ἵνα θᾶττον καὶ τούτων τῶν Λυδίων ἀγαθῶν ἀπολαύωμεν.
(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείας, chapter 2 29:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION