Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐπανελθὼν δ’ ὅμωσ ἔφη κολάσειν μὲν αὐτῶν οὐδένα, ἄχθεσθαι δ’, ὅτι καὶ τὸ δέκατον τέλοσ, ὃ προετίμησεν αἰεί, τοιαῦτα θορυβεῖ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 13 7:4)
ἐνσημαίνῃ δὲ καὶ τῆσ ἡγεμονίασ με ἐπιθυμεῖν, οὐκ ἐπιθυμοῦντα μέν, οὐκ ἀπάξιον δὲ ἡγούμενον εἶναι, καὶ ἄχθεσθαι μὴ τυχόντα τῶν διαθηκῶν τῶν Καίσαροσ, ὁμολογῶν μοι καὶ τὸ τῶν Ἡρακλειδῶν γένοσ ἀρκεῖν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 2 11:6)
πολλά τε ὅμοια ἐπενεγκών, ἤρξατο ἄχθεσθαι ὅτι μὴ αὐτὸσ αὐτῷ γίγνοιτο ἰατρὸσ ἀτυχοῦντι, ἀλλὰ καὶ ἐσ ταῦτα δέοιτο Ἐρασιστράτου.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 10 2:6)
τοῦτο ἀόριστον, νῦν τὸ ὡρισμένον ἐν ἀθροίσματι προσληφθέν, δύο δέ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ μεγάλα, εἶτα ταῦτα κατ’ εἶδοσ ἐμέρισεν ἓν μὲν ὅτι οὐ περὶ τῶν ἴσων νῦν ἐμοὶ ὁ ἀγών, ἕτερον δὲ ὃ φύσει πᾶσιν ὑπάρχει, τῶν μὲν λοιδοριῶν καὶ τῶν κατηγοριῶν ἀκούειν ἡδέωσ, τοῖσ ἐπαινοῦσι δ’ ἑαυτοὺσ ἄχθεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 2:4)
ἅπαντα γὰρ ταῦτα περιβολῆσ ἐστιν, ἡ πρόσληψισ τοῦ ἀορίστου πολλὰ μὲν οὖν ἔγωγε ἐλαττοῦμαι, τὸ ἐν ἀθροίσματι συλλαβεῖν δύο δέ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ μεγάλα, τὸ κατ’ εἶδοσ μερίσαι ἓν μὲν τὸ μὴ περὶ τῶν ἴσων εἶναι τὸν ἀγῶνα, ἕτερον δὲ τὸ πάντασ οὕτωσ ἔχειν, τῶν μὲν λοιδορούντων ἡδέωσ ἀκροᾶσθαι, τοῖσ ἐπαινοῦσι δὲ ἑαυτοὺσ ἄχθεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 2:5)
ἆρά γε βάσκανοι καὶ πονηροὶ τοὺσ τρόπουσ οὕτωσ ὑμεῖσ ἐστὲ καὶ ὑπερβεβλήκατε πάντασ ἀνθρώπουσ πονηρίᾳ καὶ κακίᾳ ὥστε τοῖσ φίλοισ ἂν ἀγαθόν τι πράξωσιν ἄχθεσθαι καὶ φθονεῖν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 10:2)
ἀλογώτατον δ’ ἂν εἰή πάντων ἄχθεσθαι μὲν τοῖσ ἑτέρων ἀγαθοῖσ, λυμαίνεσθαι δὲ τοῖσ ἑαυτῶν, καὶ μᾶλλον δυσχεραίνειν εἴ τισ καὶ ἕτεροσ τὰ εἰκότα τιμήσεται ἢ εἰ τῶν προσηκόντων αὐτὸσ παρὰ πάντων ἑκόντων μὴ τεύξεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 8:2)
τί ὦ πονήρα ταῦτα ποιεῖσ χἀτέραισ πείθει γυναιξί, κἀμέ τ’ ἄχθεσθαι ποιεῖσ αὐτή τε λυπεῖ;
(아리스토파네스, Lysistrata, Lyric-Scene 1:26)
καί μοι δοκεῖ ἄχθεσθαι Ἀλέξανδροσ τοῖσδε τοῖσ λόγοισ, ὅτι ἀληθεῖσ τε ὄντασ ἐγίγνωσκε καὶ αὑτὸν ὑπαίτιον τῇ ἐπιτιμήσει.
(아리아노스, Anabasis, book 6, chapter 13 4:3)
"’ διεξήρχοντό τε τοῦ διαλόγου τὰ πολλὰ τὸν τρόπον τοῦτον, ὡσ ἄχθεσθαι μὲν τοὺσ εὐωχουμένουσ, ὑβρίζεσθαι δὲ τὸν πάνσοφον ἐκεῖνον ἄνθρωπον ὁσημέραι, καὶ διὰ τοῦτο πολλοὺσ τῶν καθαρείων ἐξόμνυσθαι τὰσ παρ’ ἐκείνῳ ἑστιάσεισ, οἱ δὲ ἡμέτεροι οὗτοι ἅμα ἴσωσ ταῦτ’ ἐκμανθάνοντεσ οὐκ ὀλίγην ὑμῖν θυμηδίαν παρέχουσιν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 28 2:4)
εἰ γὰρ ἐκεῖνοσ ἦγεν ἡσυχίαν, οὐδὲν ἂν ἦν πρᾶγμα τῇ πόλει, ὡσ μὲν οὐκ ἀληθῆ ταῦτ’ ἐστὶν οὐκ ἔχετ’ ἀντιλέγειν, ἄχθεσθαι δέ μοι δοκεῖτε καὶ ὥσπερ ἀπολλύναι τι νομίζειν.
(데모스테네스, Speeches, Περὶ τῶν ἐν Χερρονήσῳ 37:3)
οὕτω γὰρ φιλότιμον αὐτὸν εἶναί φασιν οἱ συνδιατρίψαντεσ ὥστε βουλόμενον τὰ κάλλιστα τῶν ἔργων πάνθ’ αὑτοῦ δοκεῖν εἶναι μᾶλλον ἄχθεσθαι τῶν στρατηγῶν καὶ τῶν ἡγεμόνων τοῖσ ἄξιον ἐπαίνου τι πράξασιν ἢ τοῖσ ὅλωσ ἀποτυχοῦσι.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Πρὸσ τὴν Ἐπιστολὴν τὴν Φιλίππου 14:2)
ἕτερον δ’, ὃ φύσει πᾶσιν ἀνθρώποισ ὑπάρχει, τῶν μὲν λοιδοριῶν καὶ τῶν κατηγοριῶν ἀκούειν ἡδέωσ, τοῖσ ἐπαινοῦσι δ’ αὑτοὺσ ἄχθεσθαι·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 5:3)
ἐγὼ δὴ φράσω, ἀξιῶ δὲ μηδέν’ ἄχθεσθαί μοι λέγοντι τἀληθῆ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 296:2)
ἴστε γὰρ δήπου τοῦθ’ ὅτι, ἂν μέν τι τῶν δεόντων ἀπαγγελθῇ τῇ πόλει καὶ τοιοῦτον οἱο͂ν εὐφρᾶναι πάντασ, οὐδαμοῦ πώποτε Μειδίασ τῶν συνηδομένων οὐδὲ τῶν συγχαιρόντων ἐξητάσθη τῷ δήμῳ, ἂν δέ τι φλαῦρον, ὃ μηδεὶσ ἂν βούλοιτο τῶν ἄλλων, πρῶτοσ ἀνέστηκεν εὐθέωσ καὶ δημηγορεῖ, ἐπεμβαίνων τῷ καιρῷ καὶ τῆσ σιωπῆσ ἀπολαύων ἣν ἐπὶ τῷ περὶ τῶν συμβεβηκότων ἄχθεσθαι ποιεῖσθ’ ὑμεῖσ·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 261:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION