Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὁρ́α δέ, εἴ τισ ἐκείνουσ τοὺσ καιροὺσ εἰδὼσ ἢ παρὼν ἤ τινοσ εἰδότοσ διεξιόντοσ ἀκούσασ, ἀκούσαι τοῦ νόμου τούτου τὰσ τότε δωρειὰσ δοθείσασ ἀφαιρουμένου, ὅσην ἂν κακίαν τῶν θεμένων τὸν νόμον καταγνοίη, οἳ παρὰ μὲν τὰσ χρείασ οὕτω φιλάνθρωποι καὶ πάντα ποιοῦντεσ, ἐπειδὴ δ’ ἐπράξαμεν πάνθ’ ὅσ’ ἂν εὐξαίμεθα, οὕτωσ ἀχάριστοι καὶ κακοί, ὥστε τούσ τ’ ἔχοντασ ἀφῃρήμεθα καὶ τὸ λοιπὸν μηδενὶ δοῦναι ταῦτ’ ἐξεῖναι νόμον τεθήκαμεν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 74:2)
οὔτε γὰρ ὑμεῖσ γ’ ἀχάριστοί ἐστ’ οὔτ’ ἄδικοι ἄνθρωποι οὔτε κακοί.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 420:6)
ἀλλ’ εἴ τίσ ἐστι τοῖσ τετελευτηκόσιν αἴσθησισ τῶν ζώντων, οὕτωσ ἀχάριστοι εἰε͂ν ἂν μάλιστα, ἑαυτούσ τε κακοῦντεσ καὶ βαρέωσ φέροντεσ τὰσ συμφοράσ, κούφωσ δὲ καὶ μετρίωσ μάλιστ’ ἂν χαρίζοιντο.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 30 6:2)
σπουδαὶ δὲ λόγων κατατεινομένων ἦσαν ἴσαι πωσ, πρὶν ὁ ποικιλόφρων κόπισ ἡδυλόγοσ δημοχαριστὴσ Λαερτιάδησ πείθει στρατιὰν μὴ τὸν ἄριστον Δαναῶν πάντων δούλων σφαγίων εἵνεκ’ ἀπωθεῖν, μηδέ τιν’ εἰπεῖν παρὰ Φερσεφόνῃ στάντα φθιμένων ὡσ ἀχάριστοι Δαναοὶ Δαναοῖσ τοῖσ οἰχομένοισ ὑπὲρ Ἑλλήνων Τροίασ πεδίων ἀπέβησαν.
(에우리피데스, Hecuba, choral, anapests 2:1)
παρελθόντι γὰρ εἰσ τὴν σκηνὴν αὐτῷ καὶ περὶ τῆσ μελλούσησ ὑπ’ αὐτῶν ἀπωλείασ ἀποκλαιομένῳ τὸν θεὸν ὑπομνῆσαι μέν, ὅσα παθόντεσ ἐξ αὐτοῦ καὶ πηλίκων εὐεργεσιῶν μεταλαβόντεσ ἀχάριστοι πρὸσ αὐτὸν γένοιντο, ὅτι τε τῇ νῦν τῶν κατασκόπων ὑπαχθέντεσ δειλίᾳ τοὺσ ἐκείνων λόγουσ ἀληθεστέρουσ τῆσ ὑποσχέσεωσ ἡγήσαντο τῆσ αὐτοῦ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 3 404:1)
ὁρᾶτε οὖν μὴ κατὰ τοὺσ πολλοὺσ τῶν νῦν φιλοσόφων αὐτοὶ ποιεῖτε, ἀχάριστοι καὶ ὀργίλοι καὶ ἀγνώμονεσ φαινόμενοι πρὸσ ἄνδρα εὐεργέτην.
(루키아노스, Piscator, (no name) 5:7)
πάντεσ ἀχάριστοι καὶ πονηροί.
(루키아노스, Timon, (no name) 47:8)
μέτρια τὰ περὶ σαυτοῦ λέγεισ, ἡμεῖσ δὲ ἀχάριστοι ἂν εἰήμεν ἀμνημονοῦντεσ.
(루키아노스, Timon, (no name) 50:3)
δεόμεθα δὴ καὶ πατέρων καὶ μητέρων τῇ αὐτῇ ταύτῃ διανοίᾳ χρωμένουσ τὸν ἐπίλοιπον βίον διάγειν, καὶ εἰδέναι ὅτι οὐ θρηνοῦντεσ οὐδὲ ὀλοφυρόμενοι ἡμᾶσ ἡμῖν μάλιστα χαριοῦνται, ἀλλ’ εἴ τισ ἔστι τοῖσ τετελευτηκόσιν αἴσθησισ τῶν ζώντων, οὕτωσ ἀχάριστοι εἰε͂ν ἂν μάλιστα, ἑαυτούσ τε κακοῦντεσ καὶ βαρέωσ φέροντεσ τὰσ συμφοράσ·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Μενέξενος 93:1)
οὕτωσ ἐσμὲν ἀχάριστοι φύσει.
(작자 미상, 비가, Κράτητος, Ιἄμβων19)
ὡσ ἀχάριστοι ἐστέ·
(작자 미상, Greek Anthology, Volume IV, book 12, chapter 2192)
πρὸσ ταῦτα δὴ ἀκούσατε ἃ ἐγὼ οὐκ ἄν ποτε εἶπον τούτου ἐναντίον, εἰ μή μοι παντάπασιν ἀγνώμονεσ ἐδοκεῖτε εἶναι ἢ λίαν εἰσ ἐμὲ ἀχάριστοι.
(크세노폰, Anabasis, Κύρου Ἀναβάσεωσ Ζ, chapter 6 26:2)
πῶσ γὰρ ἂν ἢ ἀχάριστοι ἢ ἀμελεῖσ ἢ πλεονέκται ἢ ἄπιστοι ἢ ἀκρατεῖσ ἄνθρωποι δύναιντο φίλοι γενέσθαι;
(크세노폰, Memorabilia, Ἀπομνημονευμάτων Β, chapter 6 20:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION