Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τεκμήριον δέ μὴ λόγῳ μόνον μάθῃσ, ἔργῳ δὲ δείξω τὸ σθένοσ τὸ τῆσ θεοῦ ἐρᾷ μὲν ὄμβρου γαῖ’, ὅταν ξηρὸν πέδον ἄκαρπον αὐχμῷ νοτίδοσ ἐνδεῶσ ἔχῃ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 735)
πρῶτον μὲν οὖν τῆσ οἰκοφθορίασ ταῖσ πόλεσιν ἐδόκει αὐχμῷ ἡ γῆ κακωθεῖσα ἄρξαι, ἡνίκα οὔτ’ ἐπὶ τοῖσ δένδρεσι καρπὸσ οὐδεὶσ ὡραῖοσ γενέσθαι διέμεινεν, ἀλλ’ ὠμοὶ κατέρρεον, οὔθ’ ὁπόσα σπερμάτων ἀνέντα βλαστοὺσ ἀνθήσειεν ἑώσ στάχυοσ ἀκμῆσ τοὺσ κατὰ νόμον ἐξεπλήρου χρόνουσ, οὔτε πόα κτήνεσιν ἐφύετο διαρκήσ, τῶν τε ναμάτων τὰ μὲν οὐκέτι πίνεσθαι σπουδαῖα ἦν, τὰ δ’ ὑπελίμπανε θέρουσ, τὰ δ’ εἰσ τέλοσ ἀπεσβέννυτο.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 23 3:1)
δεύτερον ὑπατεύοντοσ Αὔλου Κορνηλίου Κόσσου καὶ Τίτου Κοιντίου αὐχμῷ μεγάλῳ κακωθεῖσα ἡ γῆ πάντων ἐσπάνισεν οὐ μόνον τῶν ὀμβρίων, ἀλλὰ καὶ τῶν ναματιαίων ὑδάτων·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 12, chapter 6 1:1)
ἅμα τε γὰρ ἐπαύετο τοῦ λόγου, ὃν πρὸσ τοὺσ Ιοὐδαίουσ εἶπεν, καὶ αὐτίκα ὑετὸν ἠφίει μέγαν παρ’ ἐλπίδα τοῖσ ἀνθρώποισ γενόμενον διὰ τὸ ἐκείνην τὴν ἡμέραν αἴθριον ἑώθεν οὖσαν οὐδὲν ὄμβριον ἀποσημαίνειν ἐκ τῶν περὶ τὸν οὐρανὸν καὶ τὸ πᾶν ἔτοσ αὐχμῷ μεγάλῳ κατεσχημένον ἐπ’ ἀπογνώσει ποιεῖν τοὺσ ἀνθρώπουσ ὕδατοσ τοῦ ἄνωθεν, εἰ καὶ σύννεφόν ποτε θεάσαιντο τὸν οὐρανόν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 18 338:1)
τὸ δὲ ἔποσ τοῦτο ἐθέλει λέγειν ὡσ, εἰ μὴ ἐθελήσει σφι ὑείν ὁ θεὸσ ἀλλὰ αὐχμῷ διαχρᾶσθαι, λιμῷ οἱ Ἕλληνεσ αἱρεθήσονται·
(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 13 4:2)
ἀπὸ τούτων εἰκὸσ αἰσθάνεσθαι καὶ τὴν γένεσιν ἐν τῇ συμπήξει τοῦ γόνου ἄλλοτε ἄλλην καὶ μὴ τῷ αὐτῷ τὴν αὐτὴν γίνεσθαι ἔν τε τῷ θέρει καὶ τῷ χειμῶνι μηδὲ ἐν ἐπομβρίῃ καὶ αὐχμῷ.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΑΕΡΩΝ ΥΔΑΤΩΝ ΤΟΠΩΝ, xxiii.3)
ἢ πῶσ γὰρ ἂν οἰκοῖτο ἀνήμεροσ οὕτω καὶ ξηρὰ καὶ ἄφοροσ οὖσα καὶ πολλῷ τῷ αὐχμῷ πιεζομένη;
(루키아노스, Dipsades 1:3)
"’ φαίη ἄν, εἰ τὰ δίκαια καὶ ἀληθῆ θέλοι λέγειν, ὅτι ’ πλεῖν μὲν ἢ γεωργεῖν ἢ στρατεύεσθαι ἤ τινα τέχνην μετιέναι περιττὸν εἶναί μοι δοκεῖ, κέκραγα δὲ καὶ αὐχμῶ καὶ ψυχρολουτῶ καὶ ἀνυπόδητοσ τοῦ χειμῶνοσ περιέρχομαι καὶ τρίβωνα ῥυπαρὸν περιβέβλημαι καὶ ὥσπερ ὁ ‐ Μῶμοσ τὰ ὑπὸ τῶν ἄλλων γιγνόμενα συκοφαντῶ, καὶ εἰ μέν τισ ὠψώνηκε τῶν πλουσίων πολυτελῶσ ἢ ἑταίραν ἔχει, τοῦτο πολυπραγμονῶ καὶ ἀγανακτῶ, εἰ δὲ τῶν φίλων τισ ἢ ἑταίρων κατάκειται νοσῶν ἐπικουρίασ τε καὶ θεραπείασ δεόμενοσ, ἀγνοῶ.
(루키아노스, Icaromenippus, (no name) 29:8)
καὶ προάγοντεσ οὕτωσ ἐπὶ ῥεῖθρον ἦλθον ὃ καλεῖται Βάλισσοσ, οὐ πολὺ μὲν ἄλλωσ οὐδὲ ἄφθονον, ἀσμένοισ δὲ τότε τοῖσ στρατιώταισ φανὲν ἐν αὐχμῷ καὶ καύματι καὶ παρὰ τὴν ἄλλην ἐπίπονον καὶ ἄνυδρον πορείαν.
(플루타르코스, chapter 23 4:2)
"τὸ δὲ θύμον ἢ τὸ κενταύριον ἂν εἰσ ἀγαθὴν καὶ πίονα σπαρῇ χώραν καὶ βρέχηται καὶ ἄρδηται, τῆσ κατὰ φύσιν ἐξίσταται ποιότητοσ καὶ ἀποβάλλει τὴν δύναμιν, αὐχμῷ δὲ χαίρει καὶ πρὸσ τὸ οἰκεῖον ἐπιδίδωσιν·
(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 2526)

SEARCH

MENU NAVIGATION