Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἔθνη τε γὰρ πάντα καὶ βασιλέεσ, ὅσοι σύμμαχοι, καὶ πόλεισ, οὐχ ὅσαι μόνον ὑποτελεῖσ, ἀλλὰ καὶ ὅσαι ἑαυτὰσ ἐγκεχειρίκεσαν ἐπὶ συνθήκαισ ἔνορκοι καὶ ὅσαι διὰ συμμαχίαν ἤ τινα ἀρετὴν ἄλλην αὐτόνομοί τε καὶ φόρων ἦσαν ἀτελεῖσ, τότε πᾶσαι συντελεῖν ἐκελεύοντο καὶ ὑπακούειν, χώρασ τε ἔνιαι καὶ λιμένων κατὰ συνθήκασ σφίσι δεδομένων ἀφῃροῦντο.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 11 8:2)
δι’ ἃ καὶ ἦσαν αὐτόνομοι, καὶ τέλη τοὺσ παροδεύοντασ ᾔτουν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 4 2:2)
"εἰ δ’ οἱο͂σ ἐγὼ παρ’ ὑμῖν κατὰ τὴν ἐμαυτοῦ τάξιν εἷσ ἐν ἑκάστῃ τῶν Ἑλληνίδων πόλεων ἀνὴρ ἐγένετο, μᾶλλον δὲ εἰ ἕνα ἄνδρα μόνον Θετταλία καὶ ἕνα ἄνδρα Ἀρκαδία ταὐτὰ φρονοῦντα ἔσχεν ἐμοὶ, οὐδεὶσ οὔτε τῶν ἔξω Πυλῶν Ἑλλήνων οὔτε τῶν εἴσω τοῖσ παροῦσι κακοῖσ ἐκέχρητ’ ἂν, ἀλλὰ πάντεσ ἂν ὄντεσ ἐλεύθεροι καὶ αὐτόνομοι μετὰ πάσησ ἀδείασ ἀσφαλῶσ ἐν εὐδαιμονίᾳ τὰσ ἑαυτῶν ᾤκουν πατρίδασ, τούτων τῶν τοσούτων καὶ τοιούτων ἀγαθῶν ὑμῖν καὶ τοῖσ ἄλλοισ Ἀθηναίοισ ἔχοντεσ χάριν δι’ ἐμέ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 19:8)
καὶ ἐνταῦθα ἀπήντων αὐτῷ κατὰ τὰ στενὰ τῆσ ἀνόδου τῆσ ἐπὶ τὸ ὄροσ τῶν τε % ἐμπόρων πολλοὶ ὡπλισμένοι καὶ οἱ Θρᾷκεσ οἱ αὐτόνομοι, παρεσκευασμένοι εἴργειν τοῦ πρόσω κατειληφότεσ τὴν ἄκραν τοῦ Αἴμου τὸν στόλον, παῤ ἣν ἦν τῷ στρατεύματι ἡ πάροδοσ.
(아리아노스, Anabasis, book 1, chapter 1 6:1)
οἰκοῦσι δὲ ἐν τῇ Ἀσίᾳ οὗτοι αὐτόνομοι, οὐχ ἥκιστα διὰ πενίαν τε καὶ δικαιότητἀ καὶ παρὰ τῶν ἐκ τῆσ Εὐρώπησ Σκυθῶν, οἳ δὴ τὸ μέγιστον ἔθνοσ [Σκυθικὸν]ἐν τῇ Εὐρώπῃ ἐποικοῦσιν.
(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 1 1:2)
εἰ δὲ ὑπὲρ Κύρου τοῦ Καμβύσου λέγεται πρῶτον προσκυνηθῆναι ἀνθρώπων Κῦρον καὶ ἐπὶ τῷδε ἐμμεῖναι Πέρσαισ τε καὶ Μήδοισ τήνδε τὴν ταπεινότητα, χρὴ ἐνθυμεῖσθαι ὅτι τὸν Κῦρον ἐκεῖνον Σκύθαι ἐσωφρόνισαν, πένητεσ ἄνδρεσ καὶ αὐτόνομοι, καὶ Δαρεῖον ἄλλοι αὖ Σκύθαι, καὶ Ξέρξην Ἀθηναῖοι καὶ Λακεδαιμόνιοι, καὶ Ἀρτοξέρξην Κλέαρχοσ καὶ Ξενοφῶν καὶ οἱ ξὺν τούτοισ μύριοι, καὶ Δαρεῖον τοῦτον Ἀλέξανδροσ μὴ προσκυνούμενοσ.
(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 11 9:1)
καὶ ἐκ τούτου ἐλευθέραν τε οἰκοῦμεν τὴν Νῦσαν καὶ αὐτοὶ αὐτόνομοι καὶ ἐν κόσμῳ πολιτεύοντεσ·
(아리아노스, Anabasis, book 5, chapter 1 6:3)
ἐπιθυμεῖν γάρ, ὥσπερ τινὲσ ἄλλοι, ἔτι μᾶλλον αὐτοὶ ἐλευθερίασ τε καὶ αὐτόνομοι εἶναι, ἥντινα ἐλευθερίαν ἐξ ὅτου Διόνυσοσ ἐσ Ἰνδοὺσ ἧκε σώαν σφίσιν εἶναι ἐσ Ἀλέξανδρον·
(아리아노스, Anabasis, book 6, chapter 14 2:2)
καὶ τούτοισιν οὔτε ὅπλα ἐστὶν ἀρήια οὔτε ̔μέλει πολεμήια ἔργἀ, ἀλλὰ τὴν χώρην οὗτοι ἐργάζονται, καὶ τοὺσ φόρουσ τοῖσί τε βασιλεῦσι καὶ τῇσι πόλισιν, ὅσαι αὐτόνομοι, οὗτοι ἀποφέρουσι.
(아리아노스, Indica, chapter 11 9:2)
οὗτοι ἐφορέουσι τὰ γινόμενα κατὰ τε τὴν χώρην καὶ κατὰ τὰσ πόλιασ, καὶ ταῦτα ἀναγγέλλουσι τῷ βασιλέι, ἵναπερ βασιλεύονται Ἰνδοί, ἢ τοῖσι τέλεσιν, ἵναπερ αὐτόνομοί εἰσι.
(아리아노스, Indica, chapter 12 5:1)
ἕβδομοι δέ εἰσιν οἱ ὑπὲρ τῶν κοινῶν βουλευόμενοι ὁμοῦ τῷ βασιλέι ἢ κατὰ τὰσ πόλιασ ὅσαι αὐτόνομοι σὺν τῇσιν ἀρχῇσι.
(아리아노스, Indica, chapter 12 6:1)
ἡγούμενοι καὶ δίκαιον τοῦτο καὶ φιλάνθρωπον, μὴ μόνον ἡμᾶσ καὶ τοὺσ συμμάχουσ τοὺσ ἡμετέρουσ καὶ Φίλιππον καὶ τοὺσ συμμάχουσ τοὺσ ἐκείνου ἄγειν τὴν εἰρήνην, τοὺσ δὲ μήθ’ ἡμετέρουσ ὄντασ μήτε Φιλίππου συμμάχουσ ἐν μέσῳ κεῖσθαι καὶ ὑπὸ τῶν κρειττόνων ἀπόλλυσθαι, ἀλλὰ καὶ τούτοισ διὰ τὴν ὑμετέραν εἰρήνην ὑπάρχειν σωτηρίαν, καὶ τῷ ὄντι εἰρήνην ἄγειν ἡμᾶσ καταθεμένουσ τὰ ὅπλα, τοῦτο δὲ τὸ ἐπανόρθωμα ὁμολογῶν ἐν τῇ ἐπιστολῇ, ὡσ ἀκούετε, δίκαιόν τ’ εἶναι καὶ δέχεσθαι, Φεραίων μὲν ἀφῄρηται τὴν πόλιν καὶ φρουρὰν ἐν τῇ ἀκροπόλει κατέστησεν, ἵνα δὴ αὐτόνομοι ὦσιν, ἐπὶ δ’ Ἀμβρακίαν στρατεύεται, τὰσ δ’ ἐν Κασσωπίᾳ τρεῖσ πόλεισ, Πανδοσίαν καὶ Βούχετα καὶ Ἐλάτειαν, Ἠλείων ἀποικίασ, κατακαύσασ τὴν χώραν καὶ εἰσ τὰσ πόλεισ βιασάμενοσ παρέδωκεν Ἀλεξάνδρῳ τῷ κηδεστῇ τῷ ἑαυτοῦ δουλεύειν.
(데모스테네스, Speeches, Περὶ Ἁλοννήσου 39:1)
εἰ δ’ οἱο͂σ ἐγὼ παρ’ ὑμῖν κατὰ τὴν ἐμαυτοῦ τάξιν, εἷσ ἐν ἑκάστῃ τῶν Ἑλληνίδων πόλεων ἀνὴρ ἐγένετο, μᾶλλον δ’ εἰ ἕν’ ἄνδρα μόνον Θετταλία καὶ ἕν’ ἄνδρ’ Ἀρκαδία ταὐτὰ φρονοῦντ’ ἔσχεν ἐμοί, οὐδένεσ οὔτε τῶν ἔξω Πυλῶν Ἑλλήνων οὔτε τῶν εἴσω τοῖσ παροῦσι κακοῖσ ἐκέχρηντ’ ἄν, ἀλλὰ πάντεσ ἂν ὄντεσ ἐλεύθεροι καὶ αὐτόνομοι μετὰ πάσησ ἀδείασ ἀσφαλῶσ ἐν εὐδαιμονίᾳ τὰσ ἑαυτῶν ᾤκουν πατρίδασ, τῶν τοσούτων καὶ τοιούτων ἀγαθῶν ὑμῖν καὶ τοῖσ ἄλλοισ Ἀθηναίοισ ἔχοντεσ χάριν δι’ ἐμέ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 428:1)
οἱ δὲ ταύτην οἰκοῦντεσ καλοῦνται μὲν ἱκέται τοῦ Διὸσ τοῦ Τριφυλίου, μόνοι δ’ εἰσὶ τῶν τὴν Παγχαίαν χώραν οἰκούντων αὐτόνομοι καὶ ἀβασίλευτοι.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 42 5:2)
αὐτόνομοι γὰρ ὄντεσ ἐκ παλαιῶν χρόνων κατοικοῦσιν ἐν σπηλαίοισ, προσφέρονται δὲ βαλάνουσ καὶ μύκητασ, ἔτι δὲ τεταριχευμένα κρέα τῶν ἀγρίων ζῴων.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 19, chapter 19 3:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION