헬라어 문장 내 검색 Language

ἐγὼ μέντοι κυρίοισ ὀνόμασιν οὐκ ἔχων αὐτὰσ προσαγορεῦσαι ὡσ ἀκατονομάστουσ μεταφορικοῖσ ὀνόμασι καλῶ τὴν μὲν αὐστηράν, τὴν δὲ γλαφυράν , τὴν δὲ τρίτην εὔκρατον·
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 214)
τίνα δ’ ἐστὶ τὰ θεωρήματα οἷσ χρησάμενοσ ἁνὴρ οὗτοσ ἀπηνῆ καὶ αὐστηρὰν πεποίηκε τὴν ἁρμονίαν, δι’ ὀλίγων σημανῶ·
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2275)
τοιαύτην δὴ καταλαβὼν τὴν πολιτικὴν λέξιν ὁ Δημοσθένησ οὕτω κεκινημένην ποικίλωσ, καὶ τηλικούτοισ ἐπεισελθὼν ἀνδράσιν ἑνὸσ μὲν οὐθενὸσ ἠξίωσε γενέσθαι ζηλωτὴσ οὔτε χαρακτῆροσ οὔτε ἀνδρόσ, ἡμιέργουσ τινὰσ ἅπαντασ οἰόμενοσ εἶναι καὶ ἀτελεῖσ, ἐξ ἁπάντων δ’ αὐτῶν ὅσα κράτιστα καὶ χρησιμώτατα ἦν, ἐκλεγόμενοσ συνύφαινε καὶ μίαν ἐκ πολλῶν διάλεκτον ἀπετέλει, μεγαλοπρεπῆ λιτήν, περιττὴν ἀπέριττον, ἐξηλλαγμένην συνήθη, πανηγυρικὴν ἀληθινήν, αὐστηρὰν ἱλαράν, σύντονον ἀνειμένην, ἡδεῖαν πικράν, ἠθικὴν παθητικήν, οὐδὲν διαλλάττουσαν τοῦ μεμυθευμένου παρὰ τοῖσ ἀρχαίοισ ποιηταῖσ Πρωτέωσ, ὃσ ἅπασαν ἰδέαν μορφῆσ ἀμογητὶ μετελάμβανεν, εἴτε θεὸσ ἢ δαίμων τισ ἐκεῖνοσ ἄρα ἦν παρακρουόμενοσ ὄψεισ τὰσ ἀνθρωπίνασ εἴτε διαλέκτου ποικίλον τι χρῆμα ἐν ἀνδρὶ σοφῷ, πάσησ ἀπατηλὸν ἀκοῆσ, ὃ μᾶλλον ἄν τισ εἰκάσειεν, ἐπειδὴ ταπεινὰσ καὶ ἀσχήμονασ ὄψεισ οὔτε θεοῖσ οὔτε δαίμοσι προσάπτειν ὅσιον.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 83)
ὅθεν οἳ μὲν τὴν εὐσταθῆ καὶ βαρεῖαν καὶ αὐστηρὰν καὶ φιλάρχαιον καὶ σεμνὴν καὶ φεύγουσαν ἅπαν τὸ κομψὸν ἐπιτηδεύουσιν ἁρμονίαν, οἳ δὲ τὴν γλαφυρὰν καὶ λιγυρὰν καὶ θεατρικὴν καὶ πολὺ τὸ κομψὸν καὶ μαλακὸν ἐπιφαίνουσαν, ᾗ πανηγύρεισ τε κηλοῦνται καὶ ὁ συμφορητὸσ ὄχλοσ, οἳ δὲ συνθέντεσ ἀφ’ ἑκατέρασ τὰ χρησιμώτατα τὴν μικτὴν καὶ μέσην ἐζήλωσαν ἀγωγήν.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 36 2:2)
ἐπὶ δὲ τῆσ συνθέσεωσ τῶν τ’ ἐλαττόνων καὶ τῶν μειζόνων μορίων τὴν ἀξιωματικὴν καὶ αὐστηρὰν καὶ στιβαρὰν καὶ βεβηκυῖαν καὶ τραχύνουσαν ταῖσ τῶν γραμμάτων ἀντιτυπίαισ τὰσ ἀκοὰσ ἀντὶ τῆσ λιγυρᾶσ καὶ μαλακῆσ καὶ συνεξεσμένησ καὶ μηδὲν ἐχούσησ ἀντίτυπον·
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 243)
οἱ δὲ μειρακιώδεισ σχηματισμοὶ τῶν ἀντιθέτων τε καὶ παρομοιώσεων καὶ παρισώσεων, ἐν οἷσ οἱ περὶ τὸν Γοργίαν μάλιστα ἐπλεόνασαν, ἥκιστα τῷ χαρακτῆρι τούτῳ προσήκοντεσ, αὐστηρὰν ἔχοντι τὴν ἀγωγὴν καὶ τοῦ κομψοῦ πλεῖστον ἀφεστηκότι, τοιοῦτοί τινέσ εἰσι παρὰ τῷ συγγραφεῖ·
(디오니시오스, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 171)
"καὶ ἄριστα τῇ παιδιᾷ τοῦ λόγου τὰσ ὀφρῦσ ἡμῶν ἔλυσασ, δι’ ἃ καὶ θάρσοσ ἡμῖν ἐγγίγνεται πρὸσ τὴν ἀπόκρισιν, μὴ πάνυ πικρὰν μηδ’ αὐστηρὰν εὐθύνην προσδοκῶσι·
(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 251)
"ἤδη γὰρ ἀνδρὸσ εἰσ νόσημα μοχθηρὸν οὐ μὴν ἀνίατον ἐμπεσόντοσ, εἶτ’ ἀκρασίᾳ καὶ μαλακίᾳ προεμένου τῷ πάθει τὸ σῶμα καὶ διαφθαρέντοσ υἱὸν οὐ δοκοῦντα νοσεῖν, ἀλλὰ μόνον ἐπιτηδείωσ ἔχοντα πρὸσ τὴν αὐτὴν νόσον ἰατρὸσ ἢ οἰκεῖοσ ἢ ἀλείπτησ καταμαθὼν ἢ δεσπότησ χρηστόσ, ἐμβαλὼν εἰσ δίαιταν αὐστηρὰν καὶ ἀφελὼν ὄψα καὶ πέμματα καὶ πότουσ καὶ γύναια, φαρμακείαισ δὲ χρησάμενοσ ἐνδελεχέσι καὶ διαπονήσασ τὸ σῶμα γυμνασίοισ, ἐσκέδασε καὶ ἀπέπεμψε, μεγάλου πάθουσ σπέρμα μικρὸν οὐκ ἐάσασ εἰσ μέγεθοσ προελθεῖν.
(플루타르코스, De sera numinis vindicta, section 195)
ὁμοίωσ δέ πωσ τοῦ Φωκίωνοσ καὶ ὁ λόγοσ ἦν ἐπὶ χρηστοῖσ εὐτυχήμασι καὶ διανοήμασι σωτήριοσ, προστακτικήν τινα καὶ αὐστηρὰν καὶ ἀνήδυντον ἔχων βραχυλογίαν.
(플루타르코스, chapter 5 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION