Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλὰ γέρων ὢν περιέρρει, ὥσπερ Κοννᾶσ, στέφανον μὲν ἔχων αὐο͂ν δίψῃ δ’ ἀπολωλώσ, ὃν χρῆν διὰ τὰσ προτέρασ νίκασ πίνειν ἐν τῷ πρυτανείῳ, καὶ μὴ ληρεῖν ἀλλὰ θεᾶσθαι λιπαρὸν παρὰ τῷ Διονύσῳ.
(아리스토텔레스, Parabasis, parabasis13)
ἀσταφίδα κεκομμένην, μάραθον, ἄνηθον, νᾶπυ, καυλόν, σίλφιον, κορίαννον αὐο͂ν, ῥοῦν, κύμινον, κάππαριν, ὀρίγανον, γήτειον, σκόροδον, θύμον, σφάκον, σίραιον, σέσελι, πήγανον, πράσον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 69 1:10)
σῶμα μὲν ὁμοῦ τὸ θνητὸν αὐο͂ν ἐγένετο, τὸ δ’ ἀθάνατον ἐξῇξε πρὸσ τὸν ἀέρα.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, G, PLATWN 27:7)
μηδ’ ἀπὸ πεντόζοιο θεῶν ἐν δαιτὶ θαλείῃ αὐο͂ν ἀπὸ χλωροῦ τάμνειν αἴθωνι σιδήρῳ.
(헤시오도스, 일과 날, Book WD 87:1)
‐‐ Ἕτερον‧ οἶνοσ, μέλι κέδρινον, ὀλίγον‧ τὰ δὲ ξηρὰ, ἄνθοσ χαλκοῦ, σμύρνα, σίδιον αὐο͂ν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΕΛΚΩΝ., 12.3)
κόρυθεσ δ’ ἀμφ’ αὐο͂ν ἀύ̈τευν βαλλομένων μυλάκεσσι καὶ ἀσπίδεσ ὀμφαλόεσσαι.
(호메로스, 일리아스, Book 12 10:4)
δὴ τότε γ’ αὐο͂ν ἀύ̈σεν ἐρεικόμενοσ περὶ δουρί.
(호메로스, 일리아스, Book 13 44:7)
ἕστηκε ξύλον αὐο͂ν ὅσον τ’ ὄργυι’ ὑπὲρ αἰήσ ἢ δρυὸσ ἢ πεύκησ·
(호메로스, 일리아스, Book 23 29:4)
οἱ δὲ τὰ ὀστᾶ γυμνώσαντεσ ἀκριβῶσ καὶ περιτραγόντεσ, εἰ δέ τισ καὶ μυελὸσ ἐνῆν, ἐκμυζήσαντεσ καὶ τοῦτον εὖ μάλα ἐπιμελῶσ, ᾤχοντο αὐο͂ν αὐτὸν καὶ τὰσ ῥίζασ ὑποτετμημένον ἀπολιπόντεσ, οὐδὲ γνωρίζοντεσ ἔτι ἢ προσβλέποντεσ ‐ πόθεν γάρ;
(루키아노스, Timon, (no name) 8:2)
φοιτώντων γὰρ λύκων σφίσιν ἐπὶ τὰσ ποίμνασ ὡσ μηδένα εἶναι καρπὸν ἔτι ἀπ’ αὐτῶν, ὁ θεὸσ τόπον τινὰ εἰπὼν ἔνθα ἔκειτο αὐο͂ν ξύλον, τούτου φλοιὸν ἔχρησε τοῦ ξύλου καὶ κρέασ ὁμοῦ προθεῖναι τοῖσ θηρίοισ·
(파우사니아스, Description of Greece, Κορινθιακά, chapter 9 11:2)
ἀμπέχεσθαι καὶ φορεῖν καὶ γὰρ τὸν Ἡσίοδον οἰέσθαι δεῖ λέγοντα μηδ’ ἀπὸ πεντόζοιο θεῶν ἐν δαιτὶ θαλείῃ αὐο͂ν ἀπὸ χλωροῦ τάμνειν αἴθωνι σιδήρῳ διδάσκειν ὅτι δεῖ καθαροὺσ τῶν τοιούτων γενομένουσ ἑορτάζειν, οὐκ ἐν αὐταῖσ ταῖσ ἱερουργίαισ χρῆσθαι καθάρσει καὶ ἀφαιρέσει τῶν περιττωμάτων.
(플루타르코스, De Iside et Osiride, section 4 6:1)
Ἰχθύοσ ἀγρευτῆρεσ ὅμωσ δύο κεῖντο γέροντεσ, στρωσάμενοι βρύον αὐο͂ν ὑπὸ πλεκταῖσ καλύβαισι, κεκλιμένοι τοίχῳ τῷ φυλλίνῳ·
(테오크리토스, Idylls, Ἁλιεῖς4)
ἀλλὰ γύναι πῦρ μέν τοι ὑπὸ σποδῷ εὔτυκον ἔστω, κάγκανα δ’ ἀσπαλάθου ξύλ’ ἑτοιμάσατ’ ἢ παλιούρου ἢ βάτου ἢ ἀνέμῳ δεδονημένον αὐο͂ν ἄχερδον·
(테오크리토스, Idylls, Ἡρακλίσκος53)
ὃσ δή τοι σκύλοσ αὐο͂ν ἰδὼν χαροποῖο λέοντοσ αὐτῷ ἔπειτ’ ἐπόρουσεν ἐυσκόπῳ Ἡρακλῆι χρίμψασθαι ποτὶ πλευρὰ κάρη στιβαρόν τε μέτωπον.
(테오크리토스, Idylls, Ἡρακλῆσ Λεοντοφόνος63)
ἐγὼ δ’ ἑτέρηφι βέλεμνα χειρὶ προεσχεθόμην καὶ ἀπ’ ὤμων δίπλακα λώπην, τῇ δ’ ἑτέρῃ ῥόπαλον κόρσησ ὕπερ αὐο͂ν ἀείρασ ἤλασα κὰκ κεφαλῆσ, διὰ δ’ ἄνδιχα τρηχὺν ἐάξα αὐτοῦ ἐπὶ λασίοιο καρήατοσ ἀγριέλαιον θηρὸσ ἀμαιμακέτοιο·
(테오크리토스, Idylls, Ἡρακλῆσ Λεοντοφόνος108)

SEARCH

MENU NAVIGATION