Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὡσ δ’ αὐτῇ διχόθεν κατεσκεύαστο ἡ τῆσ Ἑλλάδοσ φρουρὰ καὶ συνεκέκλειστο ὥσπερ λιμέσι κλειστοῖσ, οὕτωσ ἤδη καὶ μέχρι τῆσ ὑπερορίασ ᾔει διὰ τῆσ θαλάττησ, καὶ διεβίβαζεν εἰσ τὴν Ἀσίαν τὰσ πολλὰσ καὶ μεγάλασ ἀποικίασ, συνάπτουσα τὴν γῆν ὡσ μίαν οὖσαν τῇ φύσει, καὶ τὰ πέραν τῆσ Ἑλλάδοσ οὐ κεχωρισμένα, ἑώσ κατεσκεύασε τὸ ἐπὶ τῆσ Ἀσίασ ἀντίπρῳρον, εἰ οἱο͂́ν τ’ εἰπεῖν, Ἑλλάδι τῇ παλαιᾷ, μεγάλῃ μὲν αὔξουσα μοίρᾳ τὰ ὑπάρχοντα τοῖσ Ἕλλησι, μέγα δ’ εἰσ ἀσφάλειαν προϊδοῦσα τὴν κοινὴν, ὡσ ἔδειξεν ὁ μέλλων χρόνοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 23:4)
τὴν δὲ τοῦ λόγου φύσιν καὶ δύναμιν οὐ λαγωοῖσ καὶ πιθήκοισ οὐδὲ ἐλάφοισ ἐνέθηκεν ὁ πάντα δημιουργήσασ θεὸσ, οἶμαι δὲ οὐδὲ τοῖσ λέουσιν οὐδὲ τῶν ἄλλων ζώων οὐδέσιν, οὔθ’ ὅσα ἐν θαλάττῃ οὔθ’ ὅσα κατ’ ἤπειρον οὔθ’ ὅσα ὑπερπέταται, ἀλλ’ ἐν δυοῖν γένεσι μόνοισ τοῦτο ἵδρυται, προτέρῳ μὲν καὶ τελεωτάτῳ τῷ πάντων ἀρίστῳ, δευτέρῳ δὲ τῷ πάντων τῶν λοιπῶν ἀρίστῳ, δι’ ἓν τοῦτο ὃ ῥητορικὴ παραλαβοῦσα ἄγει καὶ κοσμεῖ τὸν ἔχοντά τε καὶ τοὺσ χρωμένουσ αὔξουσα τὸ προσῆκον αὔξεσθαι κατὰ τὴν φύσιν ἀνθρώπῳ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 93:13)
καὶ εἴ τισ ἄρα θεὸσ ἐπισκοπεῖ τοὺσ καλοὺσ καὶ δικαίουσ ἀγῶνασ, καὶ ἡ τὴν πόλιν τήνδε αὔξουσα ἐκ πολλοῦ τύχη μήπω προλέλοιπεν αὐτήν, κρείττουσ τῶν ἐχθρῶν ἐσόμεθα·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 28 4:1)
καὶ γὰρ περὶ τἀγαθὸν ἡ φρόνησισ πραγματεύεται τετραχῶσ, ἢ κτωμένη τἀγαθὰ ἢ φυλάττουσα ἢ αὔξουσα ἢ χρωμένη δεξιῶσ οὗτοι τῆσ φρονήσεωσ καὶ τῶν ἄλλων ἀρετῶν εἰσι κανόνεσ, οἷσ πρὸσ ἀμφότερα χρηστέον.
(플루타르코스, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 4 6:1)
ἡ δ’ ὄψισ αὕτη τὸ θάρσοσ αὔξουσα καὶ παρακαλοῦσα τὴν ὁρμὴν ἐποίει φιλοπαράβολον καὶ πρόθυμον ἐπὶ τοὺσ κινδύνουσ, ἡ μὲν γὰρ ἐν τοῖσ ἄλλοισ θεάμασι πολυτέλεια τρυφὴν ἐπάγεται καὶ μαλακίαν ἐνδίδωσι τοῖσ χρωμένοισ, ὥσπερ ὑπὸ νυγμῶν καὶ γαργαλισμῶν τῆσ αἰσθήσεωσ συνεπικλώσησ τὴν διάνοιαν, ἡ δ’ εἰσ τὰ τοιαῦτα ῥώννυσι καὶ μεγαλύνει τὸν θυμόν, ὥσπερ Ὅμηροσ ἐποίησε τὸν Ἀχιλλέα τῶν καινῶν ὅπλων παρατεθέντων ἐγγὺσ ὑπὸ τῆσ ὄψεωσ οἱο͂ν ὀργῶντα καὶ φλεγόμενον πρὸσ τὴν δι’ αὐτῶν ἐνέργειαν.
(플루타르코스, Philopoemen, chapter 9 6:1)
γίγνεται γὰρ ἀνθρώποισ τρόπον τινὰ κατὰ φύσιν τὸν μὲν τοῦ φωτὸσ αὔξουσα χρόνον ἡμῖν, μειοῦσα δὲ τὸν τοῦ σκότουσ, ἐγγυτέρω δὲ ποιοῦσα τὸν κύριον καὶ ἡγεμόνα τῆσ ῥευστῆσ οὐσίασ ἁπάσησ.
(플루타르코스, Quaestiones Romanae, section 19 4:1)
γίγνεται γὰρ αὐτοῖσ τρόπον τινὰ καὶ φύσει, τὸν μὲν τοῦ φωτὸσ αὔξουσα χρόνον ἡμῖν, μειοῦσα δὲ τὸν τοῦ σκότουσ, ἐγγυτέρω δὲ ποιοῦσα τὸν κύριον καὶ ἡγεμόνα τῆσ ῥευστῆσ οὐσίασ ἁπάσησ.
(플루타르코스, Quaestiones Romanae, section 19 10:2)
καὶ ὡσ γῆ αὔξουσα τὸ ἄνθοσ αὐτῆσ καὶ ὡσ κῆποσ τὰ σπέρματα αὐτοῦ, οὕτωσ ἀνατελεῖ Κύριοσ δικαιοσύνην καὶ ἀγαλλίαμα ἐναντίον πάντων τῶν ἐθνῶν.
(70인역 성경, 이사야서 61:11)

SEARCH

MENU NAVIGATION