헬라어 문장 내 검색 Language

ὁ δὲ ᾔδει μὲν ὑπὸ τῆσ βουλῆσ αὐτὸν ἐσ τήνδε τὴν θρασύτητα αὐξανόμενον, δυνηθεὶσ δ’ ἂν ἐκ προστάγματοσ ἑλεῖν ἐφείδετο ἔτι καὶ πρὸσ τὸν Πάνσαν ἐσ Βονωνίαν τραπεὶσ ἔγραφε τῇ βουλῇ περὶ ἁπάντων.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 10 3:9)
Ὅτι Ῥωμαῖοι ταχέωσ αὐξανόμενον τὸν Περσέα ὑφεωρῶντο·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 9:1)
ὦ φθέγμα κοινὸν τοῖσ Ἕλλησιν αὐξανόμενον, οἴχει δὴ προοιμιασάμενοσ, τοσοῦτον εὐφράνασ ὅσον λυπῆσαι μειζόνωσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Ἐτεωνέα ἐπικήδειος 4:7)
φαίνεται τοίνυν οὐκ ἐπέχων οὐδὲ ἱστὰσ, οὐδ’ ἀναρπάζων τὸν ποταμὸν τότε, οὐδ’ ἐλάττω ποιῶν ἐκ μείζονοσ, ἀλλ’ αὐξανόμενον καὶ προσθήκην ἀεὶ τῷ ῥεύματι λαμβάνοντα ἐφορῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 17:11)
τὸν μὲν γὰρ ποταμὸν, ἑώσ ἂν ἀπῇ τἄλλα ἃ κωλύει, εἰκόσ ἐστι καὶ ὑπὸ τῆσ χιόνοσ καὶ ἐξ ὄμβρων αὐξανόμενον κατιέναι, κατιόντοσ δ’ αὐτοῦ τὴν γῆν πληρουμένην καὶ διοιδοῦσαν ἀφιέναι κάτω νοτίδασ εἰσ τὰ πλάγια, οὐ διὰ τὴν θέρμην οὐδ’ ὑπὸ τοῦ ξηραίνεσθαι ‐ γελοῖον γὰρ τὴν αὐτὴν οὐκ ἔχουσαν τὸ ἀναγκαῖον ὕδωρ ἀποστέλλειν τὸ περιττὸν ἑτέρωσε ‐ ἀλλὰ τοὐναντίον τῷ πλεονάζοντι παρέχουσαν τοὺσ ἐγχωροῦντασ ἀδήλουσ ὀχετούσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 20:6)
αὐξάνοιτο παρὰ τὸ ἀνάλογον, οὕτω καὶ πόλισ σύγκειται ἐκ μερῶν, ὧν πολλάκισ λανθάνει τι αὐξανόμενον, οἱο͂ν τὸ τῶν ἀπόρων πλῆθοσ ἐν ταῖσ δημοκρατίαισ καὶ πολιτείαισ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 5 43:1)
ἀλλ’ ἔστι καὶ ἐν τούτοισ ἐπισυστελλόμενον καὶ αὐξανόμενον τὸ πρέπον·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 2 3:5)
πᾶσαν μὲν γὰρ γᾶν ὀπτεύω, σῴζω δ’ εὐθαλεῖσ καρποὺσ κτείνων παμφύλων γένναν θηρῶν, ἂ πάντ’ ἐν γαίᾳ ἐκ κάλυκοσ αὐξανόμενον γένυσι παμφάγοισ δένδρεσί τ’ ἐφημένα καρπὸν ἀποβόσκεται·
(아리스토파네스, Birds, Parabasis, strophe 12)
Σώστρατοσ δ’ ἐν δευτέρῳ περὶ ζῴων τὴν πηλαμύδα θυννίδα καλεῖσθαι λέγει, μείζω δὲ γινομένην θύννον, ἔτι δὲ μείζονα ὄρκυνον, ὑπερβαλλόντωσ δὲ αὐξανόμενον γίνεσθαι κῆτοσ, μνημονεύει δὲ τοῦ θύννου καὶ Αἰσχύλοσ λέγων σφύρασ δέχεσθαι κἀπιχαλκεύειν μύδρουσ ὡσ ἀστενακτὶ θύννοσ ὣσ ἠνείχετο ἄναυδοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 663)
ὡσ δ’ οὔτε ὑπακούσεσθαι τοῖσ ἀγγέλοισ ἔφασαν καὶ Μωυσῆν οὐ περιόψεσθαι κατὰ τοῦ λαοῦ παντὸσ ἐκ κακουργίασ αὐξανόμενον, ἀκούσασ τὰ παρ’ αὐτῶν ὁ Μωυσῆσ ἀκολουθεῖν αὐτῷ τοὺσ προβούλουσ ἀξιώσασ ἀπῄει πρὸσ τοὺσ περὶ Δαθάμην, οὐχ ἡγούμενοσ εἶναι δεινὸν βαδίζειν πρὸσ τοὺσ ὑπερηφανήσαντασ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 4 49:1)
καθὼσ καὶ ἐν παντὶ τῷ κόσμῳ ἐστὶν καρποφορούμενον καὶ αὐξανόμενον καθὼσ καὶ ἐν ὑμῖν, ἀφ’ ἧσ ἡμέρασ ἠκούσατε καὶ ἐπέγνωτε τὴν χάριν τοῦ θεοῦ ἐν ἀληθείᾳ·
(PROS KOLASSAEIS, chapter 1 8:1)
ὅτε δὲ καὶ μόγισ, ἅτε ἐκ δένδρου λελωβημένου καὶ αὐού τὰ πλείονα, ἀνεβλάστησεν ἐκ τῆσ Ἑλλάδοσ τὸ Ἀχαϊκόν, καὶ αὐτὸ ἡ κακία τῶν στρατηγησάντων ἐκόλουσεν ἔτι αὐξανόμενον.
(파우사니아스, Description of Greece, Ἀχαικά, chapter 17 4:3)
καὶ ἐκ σμικροῦ ἐπὶ μέγα καὶ ἐπὶ ἴσον καὶ εἰσ τὰ ἐναντία ἰὸν οὔτε σμικρὸν οὔτε μέγα οὔτε ἴσον, οὔτε αὐξανόμενον οὔτε φθῖνον οὔτε ἰσούμενον εἰή ἄν.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Παρμενίδης 351:4)
ὃσ γὰρ ἂν μέχρι ἐνταῦθα πρὸσ τὰ ἐρωτικὰ παιδαγωγηθῇ, θεώμενοσ ἐφεξῆσ τε καὶ ὀρθῶσ τὰ καλά, πρὸσ τέλοσ ἤδη ἰὼν τῶν ἐρωτικῶν ἐξαίφνησ κατόψεταί τι θαυμαστὸν τὴν φύσιν καλόν, τοῦτο ἐκεῖνο, ὦ Σώκρατεσ, οὗ δὴ ἕνεκεν καὶ οἱ ἔμπροσθεν πάντεσ πόνοι ἦσαν, πρῶτον μὲν ἀεὶ ὂν καὶ οὔτε γιγνόμενον οὔτε ἀπολλύμενον, οὔτε αὐξανόμενον οὔτε φθίνον, ἔπειτα οὐ τῇ μὲν καλόν, τῇ δ’ αἰσχρόν, οὐδὲ τοτὲ μέν, τοτὲ δὲ οὔ, οὐδὲ πρὸσ μὲν τὸ καλόν, πρὸσ δὲ τὸ αἰσχρόν, οὐδ’ ἔνθα μὲν καλόν, ἔνθα δὲ αἰσχρόν, ὡσ τισὶ μὲν ὂν καλόν, τισὶ δὲ αἰσχρόν·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 422:2)
"οὕτωσ ὁρῶν ὑμῶν ἄρτι τοὺσ μὲν εἰσ τὴν ἀνδρωνῖτιν ἕλκοντασ τὸν Ἔρωτα τοὺσ δ’ εἰσ τὴν γυναικωνῖτιν, ὑπερφυὲσ καὶ θεῖον ἀγαθόν, οὐκ ἐθαύμαζον, εἰ τηλικαύτην δύναμιν ἔσχε καὶ τιμὴν τὸ πάθοσ, οἷσ ἦν προσῆκον ἐξελαύνειν αὐτὸ πανταχόθεν καὶ κολούειν, ὑπὸ τούτων αὐξανόμενον καὶ σεμνυνόμενον.
(플루타르코스, Amatorius, section 12 1:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION